Sabah gözlerimi farklı bir odada açmıştım ki burası da Jungkook'un odasıydı. Uykum hala vardı ama bir kere uyandıysam tekrardan yatamazdım. Bunu bilecek kadar tanıyordum kendimi.
Yataktan kalktım ve gözlerimi ovuştururken kapıya doğru ilerledim ama uyku mahmurluğundan sallana sallana yürüyordum.
Tam düşecektim ki yanımda duran masaya tutundum ve o sırada bir fotoğraf gözüme çarptı. Ortada Jungkook durmuş iki yanında küçük çocuk vardı. Biri kız biri erkek.
Onun çocuğu muydu? Jungkook Taehyung ile aynı yaştaydı sanırsam. Çocuğu olabilir miydi ki? Neden olmasın? Onun hayatı, banane yani değil mi?
Diğer fotoğrafa baktım. O iki çocuğun fotoğrafıydı. Kimdi bunlar? Taehyung hiç bu konu hakkında konuşmamıştı. Peki ben neden hayal kırıklığına uğramış gibi hissediyordum?
Birden kapı açılınca karşımda Jungkook vardı.
"Uyandın mı? Ben de kahvaltı hazırladığımı söyleyecektim. İstersen elini yüzünü yıka gel."
Başımla onu onayladım ama kendimi mutsuz hissediyordum. Neden bu şekilde bir duygu karmaşasındaydım ki? Çocuğu olabilirdi, bu onun hayatıydı. Karışamazdım. Ben sadece öğrencisinin ablasıydım.
"İyi misin? Gece uyuyamadın mı?" diye sordu Jungkook masadayken. "Yo, çok da güzel uyudum." dedim gülümseyerek.
Şuan üzgün durup bencillik edemezdim. Bir nevi Jungkook benim de arkadaşımdı. O yüzden ne olduğunu bilmediğim saçma bir fotoğraf yüzünden surat asamazdım.
"Bu arada ev dizaynı çok güzel. Kendin mi yaptın?" diye sordum konuyu değiştirerek. "Soyeon da yardım etmişti." Ve yine yüzüm düştü. Soyeon kimdi? Yoksa karısı mı? Ağlarım...
"İkinizin zevki de güzelmiş." dedim yine gülümseyerek. "Öyledir." dedi. Sonra sustuk ve kahvaltımızı ettik.
Yalan yok, Jungkook iyi bir aşçıydı. İyi bir baba da olurdu ondan...
"Ben gideyim artık." dedim kahvaltı bitip toplandıktan sonra. "Tamam ben seni bırakayım. Zaten benim de işim vardı. Ardından eve gelip derse girmem lazım." dedi. Başımla onu onayladım.
Çok geçmeden çıktık ve Jungkook beni eve götürdü. Küçük bir hoşça kaldan sonra eve girdim. Ev halkına geldiğimi sesli bir şekilde bağırdıktan sonra ellerimi yıkadım ve odama gittim. Kıyafetlerimi değiştirip eskileri hava alacak bir yere koydum. Ardından kendimi yatağa attım.
Gereksiz bir şekilde mutsuzdum.
Adam evli olabilirdi, çocuğu da olabilirdi. Bundan banane yani dimi?
Bütün gün odamdan çıkmadım ve kimseyle konuşmadım. Lucas gelse bile yanıma yüz vermedim. O da beni kendimle baş başa bıraktı. Moralim sıfırın altındayken beni mutlu eden tek şey telefonuma gelen bildirimdi.
MrJeonSwag
Güzel bir aktiviteydi. Artık yaptığın şeyleri erkenden yemezsin umarım ^^ @Mano_Lisa
Yüzümde kocaman bir gülümseme oluştu. Bu gönderiyi beğenip Jungkook'u takip ettim ve aynı şekilde ben de çektiğim fotoğrafı paylaştım.
Mano_Lisa
Hayat kurtarıcım 💪 @MrJeonSwag
Çok geçmeden Jungkook'un bu gönderiyi beğendiğine dair bir bildirim geldi ve ardından da beni takip etti.
⪥
Ve tekrardan söylüyorum. Hijyen önemli arkadaşlar. Dışarıdan geldiğimizde ellerimizi iyice yıkayalım ve mümkünse kıyafetlerimizi havalandıralım.
Bu arada kitap git gide büyüyor. Ben hiç bu kadar ilerleyeceğini düşünmemiştim. Ay duygusal bir aşk yumağı oldum şuan..
Herkese çok teşekkür ederim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Math Teacher | Lisk∞k ✔
FanfictionLucas'ın ablası Lisa, karantina yüzünden evde oldukları süre içerisinde Lucas uzaktan eğitimdeyken onu izler ve matematik sorularını bildiği halde cevaplamaya utandığını görür. Çözümü matematik hocası Jeon Jungkook'a yazmakta bulur. Bilinmeyen numar...