Fotoğrafı yavaşça döndürdüm ve gördüğüm şeyle dona kaldım. Haberim bile yoktu, bana dememişlerdi bile. Beni düşünmemişler miydi? Bunu bana nasıl yaptılar?
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Sinirlemdiğimi her hücremde hissedebiliyordum, parçalar tek tek yerine oturmuştu. Neden böyle davrandıklarını yeni anlamıştım öfkem giderek artmıştı.
Bana deme zahmetinde bile bulunmamışlardı, hayır deseler ne yapacağımı sandılar? Beni en iyi tanıyan kişilerdi. Aklımı kaybetmek üzereydim bahçede öylece durmak yerine eve gitmek istemiştim, daha sonra vazgeçip okula doğru geri döndüm.
Okula girip o koca üç kat merdivenleri bir hışımda çıkmıştım, normalde kolay kolay sinirlenmezdim ama sinirlendiğim zaman biraz fazla olayları abarttığımın darkındaydım. Bı sefer de bildiğimi yapacaktım çantamı sınıfta ki sırama fırlatıp Tae'nin kolundan tuttuğum gibi çekiştirerek Yoongi'nin sınıfına sürükşemiştim. Bu gün her boku bana anlatacaklardı. Artık hayatımda yalan istemiyordum.
Jm; BENİ YALANLARINIZLA KANDIRIRKEN NASIL NORMAL OLUYORSUNUZ?
Yg; Ne oluyor lan?
Jm; ONU BANA SİZ SÖYLEYECEKSİNİZ.
Elimde ki fotoğrafı sıranın üzerine sertçe koymuştum ve elimi yavaş yavaş çekmiştim.
Gözyaşlarımı durduramıyordum artık, kahretsin her sinitlendiğimde bebek gibi ağlıyordum burda ağlamak istemiyordum daha fazla bu ortamda kalamayacağımı anlayınca sınıftan dışarı çıktım peşimden gelip beni durdurunca arkama dönüp gözyaşlarumı umursamadan hesap sormaya devam etmiştim.
Jm; BANA ANLATABİLİRDİNİZ, BENDEN NEDEN SAKLADINIZ? SÖYLESENİZE
Yg; Tae ve Jin hyungun suçu yok ben istemedim, çünkü ben korktum.
Jm; Vay be herkes biliyormuşta bir ben bilmiyormuşum. Neden ya neden? Kahretsin beni bu kadar mı sevmediniz? Anlatsaydınız ne yapacığımı sandınız?
Tae; Bak bizi dinlemelisin jimin lütfen.
Yg; Ayrılmıştık çoktan, neden anlatmalıydım? Başta olmalıydı ama ben ce-
Jm; Ondan sevmiyorsun demi? Ayrıldınız bitti çünkü, gereksiz biri olarak gözüküyorum demi? Siklemedim seni desene, onlarla yakın olunca bu yüzden sinirleniyordun DEMİ? ONUN ARKADAŞLARINI DA BU YÜZDEN SEVMİYORSUN DEMİ? HADİ LAN BİR ŞEY SÖYLE HADİ.
Yg; Jimin ben özür dilerim.
Jm; Benden özür felan dileme ya beni iki yıl boyunca kandırdın sen, artık ben yokum.
Okulu geldiğim gibi terk etmiştim. Ya bana söylese ne olacaktı? Onları zorla ayıracak değildim ki, tamam bir süre garipserdim belki ama onlar mutlu olunca ben daha çok mutlu oluyordum. Beni hiç mi sevmediler? Ben kötü biri miyim? Bana kim bilir ne yalanlar söylediler? Bana keşke zamanında söyleselerdi karşı çıkmazdım.
Jk; Bekle beni jimin, konuşmamız lazım.
Jm; Ne konuşacakmışız?
Jk; Gerçekleri
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Jikook Schol
Teen Fiction-Oturabilir miyim? +Başka yer mi yok? -Yerime oturuyorsun... +.....