The Penalty Kick

Chapter 14: I Wish

Ionnah's POV

"Baby ! Tama na yang pagmumukmok mo !"

Sigaw ni kuya Jared na nakaupo sa couch ng room ko na halatang-halatang nagpipigil ng tawa.

"I hate you kuya ! Natutuwa ka pa !" T^T

"Ano ba! Kiss lang naman yun ah ? Anong kaso dun ?"

Tinignan ko naman siya ng pagkatalimtalim dahil sa sinabi niya. Kiss lang ? Seriously ! That snow white stole my first kiss T^T

It was my worst nightmare ! I mean , daymare , kasi umaga nangyari -.-

Crap . This is really irritating. He's so impossible! How dare him to kiss me in front of that number of people . Jeez -_____-

Bumukas yung pintuan ng pinto ng room ko at pumasok si kuya Keith.

"Keith! Si bunso nagdradrama ! Hinalikan lang ni Red ! Sus ! Parang kiss lang. HAHAHA ." at dahil dun binato ko siya ng unan at nagtalukbong ng kumot.

Naramdaman ko namang may umupo sa kama ko at may nagalis ng kumot na nakatalukbong sakin.

"Don't worry baby! Babatukan ko si Red! HAHAHA." ewan ko ba kung sinusuyo ako ni kuya Jared o inaasar parin. Napangiti nalang ako nang binatukan siya ni kuya Keith.

"Ikaw naman kuya! Tigilan mo na mga si Faith. Palibhasa ikaw babaero kaya balewala sayo !"

"Oy ! Di na ha ! Tumigil na ko." gumanti naman si kuya sa pag hampas sa kanya ng unan.

Knock knock!

Napansin ko namang may kumakatok kaya naman sinabi kong pasok lang.

"Dad." nakangiting lumapit sa amin si daddy at umupo rin sa kama ko.

"How's my babies?"

"DAAAAAD!" sabay-sabay naman kaming sumigaw kasi tawagin ba kaming baby ? -_____-

"HAHAHA . Kayo talaga . Di porket matatangkad na kayo di ko na kayo pwede tawaging baby!"

"Dad! Matatanda na kami -___-" sagot ni kuya Jared.

"Lul! Ikaw lang matanda dito!" sabi naman ni kuya Keith.

"Hahaha . Anong problema ng bunso natin ? Parang lumong lumo ka yata, Faith?" tanong ni dad.

Ako naman, biglang umapoy! WAAAAAAH ! Bwisit ! Naalala ko nanaman. Kinwento naman nila kuya yung nangyari kanina si game. Etong si daddy , tuwang-tuwa pa. Psh .

"Pakilala mo naman si Red sa akin, anak. Is he the lucky guy? Hahaha."

O________O

O////////O

Nagsitaasan naman lahat ng balahibo ko dahil sa sinabi ni dad !

"Daaaad!"

Magdamag kaming nagkulitan. Lumabas kaming apat na di kasama si mommy, di raw siya makakasama, though alam ko naman kung bakit. Tss.

Grabe, namiss ko rin tomg bonding naming apat. Sa totoo lang halos kaming apat lang nagba-bonding. Magmula kasi ng narinig ko si mommy at daddy'ng naguusap noon mas pinili kong magmukmok at mapag-isa. And, oo, medyo nahihiya ako kay daddy dahil sa nalaman ko. Di ko rin alam kong kailan ko balak sabihin na nalaman ko na, sa ngayon hahayaan ko muna siguro.

Keiran's POV

I flip the book to the next page.

Ang tagal naman nila bessie. Kahapon kasi may family bonding daw sila kaya naman di ako nakapunta sa kanila. Ang boring naman. <(_ _)>

"Waaaaaah ! Kei ! Bilis ! Labas !"

Luh !? Sino yun ? Ang aga-aga sumisigaw. Dumungaw ako sa may pintuan at nakitang tumatakbo sa Lauren at Lianne.

"Ang aga-aga nagiingay kayo!"

Tumigil naman sila sa harap ko habang naghahabol na hininga.

"Halika! May ipapakita kami. Hihihi." ^_____^

Hinatak nila ako papuntang first floor at pumunta sa may Announcement Area.

At pagdating namin dun, nakabukas yung malaking screen at may nakapost.

-____________-

O___________O

^____________^

"HAHAHAHAHAHA!"

Wala akong ibang nasabi kundi tawa lang ako ng tawa. Ang tagal ni bessie, kailangan niyang makita to ! HAHAHAHA xD

"Sino nagpost niyan?"

Rinig kong tanong ng isang familiar na boses ng lalake. At siya nga, di ako nagkakamali.

"Dylan."

Tinawag ko siya dahil nasa tabi ko lang siya. Di niya siguro napansin na nandito ako. Liningon niya ako, at kitang-kita ko yung pain sa mata niya. Ganyang-ganyan rin ang mga mata ko tuwing nakikita ko siyang masaya kasama siya.

Kung ako nalang sana, Dylan.

Please, ako nalang.

Dylan's POV

Habang naglalakad ako papasok sa campus, napansin kong maraming nagkukumpulan malapit sa Announcement Area.

At dahil sa na-curious ako, lumapit ako at di ko nagustuhan yung inabutan ko.

Sana di ko nalang tinignan.

"Sino nag-post niyan?" tanong ko, pero kahit isa walang sumagot.

"Dylan."

Lumingon ako sa may left ko kung san naring kong may tumawag sa akin.

Si Keiran.

Alam kong alam niya ang nangyayari sakin, ayaw lang niyang i-admit sa sarili niya.

Masyado ko na siyang nasasaktan. Ang laki na ng atraso ko sa kanya. I tried pushing her away pero ayaw parin niya. I'm the worst guy right? Ang ginawa lang naman niya eh mahalin ako, pero eto ako, sinasaktan siya.

Hindi ko kasi kayang suklian yung pagmamahal na binibigay niya.

A girl like her deserves a man better than me. Di siya mahirap mahalin, sa totoo lang kung siya yung una kong pinagtuunan ng pansin, siguro di nagtagal sa yung minahal ko.

But there's someone who took my heart, and I can't find a way to get it back from her.

Mahal ko siya, at hindi si Keiran. Hindi siya.

Wag nalang ako, Keiran.

Please, wag nalang ako.

"WHAT THE HELL IS THAT ?!"

Rinig ko namang sigaw ng isang babae.

"Waaah ! Bessie ! You're here ! HAHA . Di ba ang cute ? Ngayon ko rin lang nakita yan !" ^___^

Bakit ba kailangang magpanggap kang di nasasaktan Keiran ?

Tama na, Keiran. Ako nasasaktan para sa'yo.

Alam ko masakit na, at ang sakit sakit.