The Penalty Kick

Chapter 5: Foolishness and Stupidity

Ionnah's POV

"Im doomed" reklamo ni Keiran sa kabilang linya.

"I told you not to drink, yan tuloy napala mo."

Last friday kasi nagaway sila ni Dylan, I asked her why ayaw naman niyang sabihin, di pa raw siya sigurado kung totoo. Ang ano? I dont know either. Padalos dalos kasi minsan magdesisiyon yan, kahit sabihin na mabait at matalino yan, may pagkatanga parin. Lalo na kay Dylan.

"Punta ka naman dito oh? Ang boring eh."

She's grounded. Kasi naman umuwi ng lasing kagabi. Buti nalang may nakakita sa kanyang classmate namin kaya naman tinawagan ako.

"Ayoko. Magdusa ka."

"Eeeeeeh! Best naman eh! Bestfriend ba talaga kita? Iheytchu!"

Di ko alam kong maaawa ba ako o matutuwa sa inaasta niya ngayon. Ang kulit kasi!

"Wala ako pake. Matutulog na ko."

"Ionnah naman eh! Kagigising mo lang matutulog ka na."

"Oo. Mas gugustuhin kong matulog kesa daldalan mo ko," I answered her in a serious tone.

Hindi siya sumagot kasi alam na niya susunod na gagawin ko. Ang sermonan siya. Whenever I have this serious tone, it's either wala ako sa mood makipagusap o nasa mood ako para sermonan siya.

"Nasasaktan ka na and yet nagpapakatanga ka parin sa gagong yun. He looks angelic, pero walang hiya naman. Sasabihing mahal ka tapos sasaktan ka lang paulit ulit? Hindi ka gago para gaguhin lang, Keiran alam mo yan."

Hindi ulit siya sumagot, dahil alam niyang tama ako.

"Kahit mali na at masakit na tanggap ka parin ng tanggap. I dont know the reason why he's like this, Keiran. Pero ang alam ko mali siya, at tanga ka."

Sanay na siyang pinagsasabihan ko, it doesn't offend her or anything, pero kahit tama ang mga sinasabi ko, ilang beses man siyang mataaman, hindi siya nakikinig. What can I do? Mahal niya eh.

"Napakalaking tanga ko na ba Ionnah?" huminga siya ng malalim.

"Oo. Tanga na masokista pa."

Wala akong nagawa kundi puntahan siya, malapit lang naman bahay nila samin. Nagumpisa na kasi siyang umiyak habang pinapagalitan ko, nageemo na naman. Psh. Emongoloid.

I dont want to see her cry. Parang kapatid na turing naming sa isa't-isa. I may be harsh in words pag sinasabihan ko siya, but it's the best way to make her realize how stupid she is, no, she's a fool instead, and Dylan's stupid. Very.

Hawak ko ngayon ang panglimang tissue box habang hinahayaan ko lamang siyang magngangangawa sa harap ko.

"BEST ! ANG SAKIT SAKIT ! WAAAAAAAAAH!"

Habang umiiyak siya sinasabayan ko naman ng pasermon kaya di ko na maipinta ang pagmumukha niya. Haist, I didn't know that for a stupid reason like Dylan mababago ang masiyahing katulad niya, dati hindi mo makikitang nakabusangot siya ngayon daig pa niya yung bankong na bankrupt.

Ako napapagod sa kanya eh.

Kinuha ko ang phone ni Keiran, then I dialed Dylan's number. Panglimang ring niya sinagot.

"O ano kelangan mo?" Ayos to ah, parang wala talagang pakealam kay Keiran.

"Gago ka alam mo ba yun?" sagot ko sa kanya. Naiinis na talaga ako sa kanya, kung di lang ako pinipigilan ni Keiran matagal ko na siyang nasuntok.