MPD : Police

437 37 5
                                    

Ken's POV







Atat na pumasok ang kasama kong babae dito sa bahay. Paghinto palang ng kotse ko ay sinunggaban na agad nito ang mga labi ko para bang takot na takot itong maagawan..








My Gosh. I missed it!!!









Mabilis itong lumingkis sa akin habang patungo kami sa kwarto ko.. Pagsarado ko ng kwarto ay mabilisan kong sinandal sa pader si Felicity.. Or Carmela.. Isabel? I don't know her name. Okay. I forgot who is she..













Mapusok ko itong hinalikan pababa sa kanyang leeg.. Nararamdaman kong unti-unti nitong tinatanggal ang butones ng polo ko kaya natigil ako sa paghalik... Dahan-dahan niyang hinawakan ang aking katawan.. Hanggang sa muli niya akong hinalikan.. Bumaba ang mga halik nito sa aking dibdib pababa sa aking tiyan.. pababa sa aking———





















"Uha!! ——- Uhaaa!!""

















F*ck! Oslo!!













Napatigil ang babae sa ginagawa niya ng marinig nito ang iyak ni Oslo.














"Baby??? Kaninong baby yun???" gulat na tanong ng babae..














"Come'on.. Don't mind it .. Just continue——- Fuck!!! " nagulat ako ng sinampal ako ng babaeng ito..


















"May anak ka na???" gulat na tanong nito.















"That's not mine!!!" sigaw ko dito at mabilis ko itong hinatak para halikan muli pero tinulak ako nito..













"No! Baka mabuntis mo pa ako!!!! My God!!!" sigaw nito tsaka siya nagmadaling kinuha ang damit niya at isinuot muli.. Pinagmasdan ko lang ito kung paano lisanin ang kwarto ko.. Buong lakas kong nasuntok ang pinto..





















F*ck!!!!


















Oslo!!

















Magmula ng dumating to sa buhay ko, hindi ko na nakilala ang sarili ko. Minamalas ako sa lahat!!! Sagabal sa bisyong nakaugalian ko ng gawin.. Hindi natuloy ang matagal ko ng pagkamiss na pakikipaglaro ng apoy dahil sa pesteng batang ito. Wala ng makakasira pa ng araw sa lalaking nabitin at hindi napagbigyan..

Dahil sa batang ito, masyadong napapalambot ang puso ko ng ganoon kadali. Hindi ako yun!! Kasalanan niya to. Dapat lang tong mabalik sa magulang niya. Kung ayaw ni Rita gawin, ako na ang gagawa..














Mabilis kong kinuha ang umiiyak na si Oslo pati ang baby bag nito at nagmadali akong isakay siya sa kotse.. Nakasalubong pa kami ni RJ sa labas pero hindi ako nagpatinag.. Irereport ko si Oslo sa mga pulis. Bahala na!!! Gusto ko lang mawala ang batang ito sa buhay ko!!! At sa buhay ni Rita!!










Mabilis ang patakbo ko sa sasakyan dahil sa galit. Irereport ko siya sa pinakamalapit na Police Station.








"Shit! Dapat matagal ko na tong ginawa. Ito ang Tamang gawin eh! Ito ang Tama. Wala kaming rights kay Oslo. Wala. May batas sa bansang ito at dapat lang kaming sumunod.."
Focus lang ako sa daan at hindi ko magawang lingunin si Oslo. Dahil alam kong kapag tumingin ako dito ay baka magbago pa ang isip ko.. Napapikit ako ng maalala ko si Rita. It was obvious na gusto niya si Oli. Dapat pa ngang matuwa si Rita sa pagbigay ko kay Oslo sa mga pulis, para wala ng sagabal sa oras niya na dapat nilalaan niya sa lalaking iyon. Tama.







My Perfect DisasterTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon