"Ne işin var bu saatte sokakta" dedi. Şaşırmadım bu tepkisine ne zaman geç saatte dışarı da olsam aynı sözleri duyuyordum ama kendisini hiç bu saatte evde olmazdı.
"Hava alıyorum Ali abi evde çok bunaldım" dedim tabi ki yalan söylemiştim tamamen on...
Hastaneden çıkalı bir hafta kadar olmuştu. Bu süreçte kendimi oldukça toparlamıştım. Evde dinlenmeye devam ediyordum ki zaten dışarı çıkma gibi bir imkanımda yoktu. Babamlar asla ve asla izin vermiyorlardı. Ali ise yoktu...
Gitmişti.
Beni hastaneden çıkarıp eve bıraktıktan sonra gitmişti. İşlerini çok aksattığını biliyordum. Benim yanımdayken bile kafasını tabletinden kaldırmıyordu. Bu kadar çalışmasını beni bu kadar yalnız bırakmasını asla istemiyordum ama adamı işinden de edemezdim, hep benimle olsun istiyorum diye...
Beni odada bırakıp çıkmasının ardından odamın kapısının önünde babamla az buçuk konuşmalarını duymuştum.
"Konuşmamız gereken şeyler var baba, ama iş seyahatine çıkmam lazım ." demişti Ali, baba demişti. O öyle seslendiğinde bir tuhaf hissetmiştim.
"Konuşuruz evlat, sen işlerini hallet gel konuşuruz." babamın sevecen gülümsemesi hayalimde canlanmıştı. Gülümsedim ama buruk bir şekilde Ali'nin gene gideceğini babama söylerken öğrenmem de bir tık kalbimi incitmişti.
"Eyvallah." dedi babama ardından, "İzniniz olursa... ?" demişti ama devam etmemişti sanırım yanıma gelmek için izin istiyordu babamdan benim kalbi güzel adamım...
Dışarıdan bir ses gelmemişti Ali'nin konuşmasının ardından sonra adım sesleri duymuştum o sırada da odanın kapısı açılmıştı. Tüm heybetiyle Ali odaya adımını atmıştı.
"Güzelim..." diyerek yanıma adımladı. Yatakta oturur pozisyona geçip elimi uzattım. Elimi tutup yanıma oturdu.
"Gene mi gidiyorsun?" diye sormuştum duyduğum halde bana da açıklasın istiyordum. Mırıl mırıl çıkan sesime burukça gülümsedi.
"Gidiyorum ama kısa sürecek Asya" düşen suratımla birlikte elini yanağıma uzatıp okşadı. Elmacık kemiklerimi sevdi yüzüme yaklaştırıp kendini alnımı alnına yasladı.
"Hep gidiyordum, gidiyorum. Ama hiç bir gidişim şimdikiler kadar koymuyordu." kısık çıkan sesi beni mayıştırıyordu. "Allah biliyor ya hiç gitmek, senden ayrı kalmak istemiyorum. Naptın sen bana ufaklık?"
Sulanmış gözlerimle bakakalmıştım o güzelim yüzüne. Her bakışında kalbimi titremesi normalmiydi? Ben bu sevdayı hak edecek ne yapmıştım?
"Çabuk gel Ali." alnıma yaslı alnını benden ayırıp alnımı buseledi.
"Dikkat et kendine geldiğimde seni iyi görmek istiyorum." Kafamı salladım. Sesim çıkmamıştı.
O günden beri bir kez görüntülü konuşmuş diğer günlerde ise mesajlaşmıştık. İşten fırsat bulduğu zamanlar mesaj atıp nasıl olduğumu soruyordu. Ardından ise biraz sohbet ediyorduk. Ama o kadardı. Gamze ise Bursa'ya annesinin yanına gitmişti bir gün önce.
Can sıkıntısından instagramda dolaşıyordum anasayfayı yenilememle önüme düşen fotoğrafla "Ohaaa" diyerek böğürmem saniyelerimi bile almamıştı. Ali Ege yıllar sonra fotoğraf atma zahmetinde bulunmuştu ve attığı fotoğraf içimde ki kıskanç kadını harekete geçirmişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
