"Ne işin var bu saatte sokakta" dedi. Şaşırmadım bu tepkisine ne zaman geç saatte dışarı da olsam aynı sözleri duyuyordum ama kendisini hiç bu saatte evde olmazdı.
"Hava alıyorum Ali abi evde çok bunaldım" dedim tabi ki yalan söylemiştim tamamen on...
Eli bandajlarla sarılmış bir şekilde duran Ali'ye bakakalmıştım. O güzelim eline ne olmuştu?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Halletmem gereken bir iş vardı." dedi burnunu çekerek. Çok erkeksi gözüktüğünü inkar edemeyecektim. Yavaşça yanıma yaklaştığınında, gözlerimle gözlerine tutundum. Beni bir girdap gibi içine çeken gözlerine...
"Elin ne hale gelmiş Ali! Nasıl bi iş bu böyle?" yatağımın boş kalan kısmına oturduğunda bandajla sarılı olmayan elini yüzüme dökülen saçlarıma götürüp, okşar gibi kenara iteledi. Parmak uçları sanki nadide bir esere dokunmaya korkuyor gibi yüzümü sevdi.
Parmak uçlarının hareketlerini içgüdüsel olarak takip ettiğimde Furkan'ın yüzümde hasar bıraktığı yerler olduğunu hissettim.
İç çektim... Boş durmayacağını biliyordum. Ali'nin yapısına tersti.
"Bir bir yaralarını sileceğim üzerinden." güzel adamım benim, onun beni bu derece sevdiğini hissedebilmek paha biçilemezdi...
"Ne olacak şimdi? Ya senden şikayetçi olursa Ali?" burnu burnuma dokundu. Çok yakındı, çok çook...
Öpecek miydi? İçim heyecanla kasıldı. En son çıkıp giderken bıraktığı öpücüğün ve sözün sarsıntısıyla kalmıştım. Hala etkisindeydim çıkabileceğimi de sanmıyordum...
"Hiç birşey olmayacak." mırıltı halinde söylendi. Dudakları dudağımı teğet geçerek tam kenarına dokundu. Dili dudağımın kenarında kalan kurumuş yaraya değdi. İçim titredi.
"Güzel aklını bunlarla yorma." diye dudaklarımın üzerinden çekilmezken mırıldandı.
"Acıyor mu?" İki yana salladım başımı ufak bir açıyla.
"Güzel..." diye mırıldandı. Dudakları dudaklarımın üzerindeki yerini aldı.
"A-ali biri gelirse ya!?" dudaklarıma sürtündü. Hızlanan nefeslerimi dizginlemekte zorlanıyordum.
"Arala ağzını fıstığım." bu adamın hiç duru utanması yokmuydu! Ya biri içeri girip görse bizi?
"Al-" konuşmak için aralanan ağzım onun dudaklarının istilasına kapılmıştı çoktan. Elim anında boynunda ki yerini buldu. Hoyratça öpüşüne hala daha acemice karşılık veriyor olmam onun ateşine hiç bir zaman yetişemeyeceğimi vurgular nitelikteydi adeta. Nasıl böyle sert olduğu halde böyle güzel öpebiliyordu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
