Kış Meleği ( Tamamlandı. )

16. Bölüm

İki yıl aradan sonra Gamze' yi İsviçre de görmek bende büyük bir şaşkınlık yaratmıştı evet, ama bu sadece bir şaşkınlıktı. Artık o bana bir yabancıdan daha fazlası değildi. Üstelik görüyorum ki çok mutlu bir hayat yaşıyor. Bunun için onun adına çok mutlu oldum en azından gerçekten sevdiği biri ile evlenmişti. Ben ise şu an da karşımda duran Meleğe bakıyordum. Kanatsız Meleğime.

"Melek sen birkaç gündür neredeydin? Gökçe bana burada kök söktürdü."

"Ciddi misin? Gökçe abla ya. Ama evet Gökçe abla benim yokluğumda çok iyi bakar buraya. Öz evladı gibi adeta. Nerede olduğuma gelince bazı işlerim vardı bu yüzden gelemedim."

"Anladım."

Biz orada durmuş konuşurken bir an da Gamze hesabı ödemek için kasaya yaklaştı. Önce Gökçe'ye baktı daha sonra tereddüt ederek bana yöneldi.

"Şey iki dakika konuşabilir miyiz?"

Gökçe bu neydi şimdi der gibi bakış atarken Gamze' ye dönüp son kez, "Tamam ama hızlı ol lütfen işlerim var gördüğün gibi." Dedim.

"Merak etme uzun sürmeyecek."

Melek ve Gökçe' nin şaşkın bakışları arasında köşede ki masalardan birisine doğru yöneldik. Oturduğumuz da Gamze bir süre durduktan sonra konuşmaya başladı.

"Şey ben seni görünce son kez konuşmak istedim." O konuşurken sadece durmuş masaya koyduğum, önümde duran birbirine kenetli ellerime bakıyordum. Benim suskunluğumdan devam etmekte güçlük çekse de yeniden konuşmaya başladı. O sırada başımı çevirdiğimde Gökçe ve Melek bu tarafa bakarak bir şeyler konuşuyorlardı anlaşılan Gökçe Meleğe olan bitenden bahsediyordu. Onlara baktığımı gördüklerinde başlarını başka yöne çevirdiler.

"Ben o gün seni bırakıp gittiğimde aklım sende kalmıştı. Seni o şekilde bırakıp gitmek doğru değildi. Çok üzgünüm böyle olmasını hiç istemezdim. Ama sen o kadar çok istemiştin ki seni kırmak istemedim. Hatta kuzenime düğün fotoğraflarını paylaşmaması konusunda çok uyardım ama işte sen de gördün."

Başlarda konuşmaktan kaçınıyordum ama sonra bunun bir anlamı olmadığını düşündüm, "Kızın çok tatlı. Maşallah."

Konuşmaya başlayınca o da üzerinde ki gerginliği atıp gülümsemeye başladı.

"Evet, teşekkür ederim. Bir yaşını geçti. Bak yanlış anlama lütfen burada olduğunu bilmiyordum yoksa buraya hiç gelmezdim."

Derin bir iç çekip, "Bak artık bunları sorun etme evet başlangıçta benim için hayal kırıklığı oldu ama sonra.." dedim Meleğe bakarak, "Her şey değişti." O da baktığım yere döndüğünde Meleği görüp gülümsedi. "Umarım çok mutlu olursunuz."

"Aslında henüz onun bundan haberi yok."

"Merak etme eminim o da öğrenince seni sevecektir. Sen çok iyi bir insan, çok iyi bir arkadaşsın."

"Bilmem sanırım tepkisinden korkuyorum."

"Şu an her şey çok garip değil mi? burada oturmuş seninle sevdiğim kadını konuşuyorum."

"Evet ben de biraz tuhaf hissettim ama eminim o da seni tanıdıkça, kalbini gördükçe sevecektir."

Dışarıdan bize bakan eşini gördüğümde artık gitmesi gerektiğini anladım.

"Sanırım artık gitmelisin."

"Öyle görünüyor."

"Sağol Gamze. Aslında bana büyük bir iyilik yaptın Meleği tanımama vesile oldun."