"You have to do your work properly Isobelle, noong isang linggo ko pa yan pinagawa sayo pero hindi mo pa rin natapos ngayon!" My Boss yelled at me.
"I'm sorry Ma'am, I got a hangover yesterday, I forgot to do it, maybe I'll continue this today and I will pass it to you before lunch, I'm sorry Maam" I said habang nakayuko pero sa loob-looban ko minumura ko na ang Boss ko. Eh malay ko ngayon pala niya kukuhanin di na naman sya nagsabi na ngayon pala yon.
"Hayst bwesit na araw" I murmur pagkalabas ko sa opisina.
Kung sana di ko lang kailangan ng pera matagal na akong umalis dito sa kumpanyang ito kaso kailangan kong mag trabaho para may pang-aral ako at pang-araw-araw na budget para sa sarili ko. I was living on my own since I was in 4th year. My Mama and Papa are both dead by a car accident 4 years ago. Gusto sana akong kupkupin ng mga relatives nila kaso tumaggi ako. I want to stand by my own, I want to survive on my own and being mag-isa I learn a lot of things in life.
It's 4th of January today, at ito na rin ang last day ko sa trabahong ito, magsisimula na kasi ang klase at sa weekend lang ako makakapasok sa trabaho kung wala akong gagawing importante. I'm 2nd year college now, dalawang taon nalang at matatapos ko na ang Engineer. Since I was a kid, pangarap ko na talaga mag Engineer, kahit wala na sila Mama at Papa patuloy parin ako sa pagbangon sa buhay at patuloy na umaasan balang araw magiging succesful ako.
"Kasalanan mo to!" I yelled at Marie pagkauwi ko sa condo na tinitirhan namin.
Marie was my very best friend simula nung
nag-aral ako dito sa Manila. Laking taga Cebu talaga ako, napadpad lang ako dito nung humahanap ako ng trabaho para ipagpatuloy ang pag-aaral ko. I meet her at the bar, lasing na lasing sya nung panahong yun at ako naman ay waiter. Naawa ako sa kanya nun dahil iyak sya iyak parang batang inagawan ng lollipop ganon. Hanggang ngayon, palagi ko syang inaasar tungkol don."Eh malay ko bang hindi mo pala tinapos yung pinapagawa ni Gilda sayo" sakristo niyang sabi sakin.
Di ko na sya sinagot at pumasok na ko sa kwarto ko para kumuha ng damit at naligo.
We were both cashier sa isang mamahaling restaurant sa Manila, pero mas nakaka-stress yung sakin dahil sa tuwing katapusan ng buwan, ako yung taga-total ng lahat ng kita at nagastos, mas matagal na rin ako ron kaysa kay Marie, mga 2 years and 3 months ata."Hay, nako kapagod ngayong araw, kagabi may hangover pako tapos pagpasok ko pinagalitan ako ng Gilda na yun, fuck you talaga sa kanya, alam mo minsan talaga na iirita na ako sa matandang yun, kung hindi lang sya matanda naku naku!" sabi ko kay Marie habang kumakain ng hapunan.
"Easy friend, yung puso natin baka maano, tsaka tiisin nalang natin tutal last day nalang din ito, tapos wag kang ano sa susunod na linggo kada weekend nalang tayo papasok sa trabaho natin kasi start na naman ng klase" sabi niya sabay kain ng kanin at kagat ng tuyo.
Nasanay na syang kumain ng mga pagkain tulad ng tuyo, bagoong tsaka mga de lata, siguro nahawa narin sya sa katipiran ko kaya minsan tiis-tiis nalang muna sa sardinas at tuyo, minsan bagoong ngalang sa buong araw ang ulam namin. May kaya na man sa buhay si Marie, her Mom was a Doctor and her Dad was businessman. Kahit binibigyan siya ng pera ng parents niya patuloy parin sya nagtatrabaho kasi ayaw niya raw galawin ang pera ng mga magulang niya dahil gusto niyang magsumikap at magtrabaho para may pera sya panggastos sa sarili niya. Di alam nang parents nya na ganyan pala sya and buong akala ng parents niya ay ginagamit niya ang pera pinapadala nila.
"Hoy, alam mo kinakabahan ako, makikita ko ulit si Carlo,yieeeee hahahahha. Baka miss nako non" sabi niya sabay tili sa tabi ko.
Naglalakad kamin dalawa sa hallway papunta sa building namin, maaga pa kaya wala pa masyadong tao.
"Eh asa ka naman, di ka nga pinapansin non eh mamimiss pa kaya? explain mo nga bakit ka niya mamimiss!" sagot ko sakanya habang malakas na tumawa.
Wala namang maninita samin dito dahil wala pang mga teachers na dumadaan.
Napahawak pa ako sa tiyan ko sa sobrang tawa. Inirapan naman ako ni Marie at worst hinampas pa ako sa balikat!
"Aray ko naman, Mariesol" napasigaw na talaga ako at di pa talagana kuntento at hinampas pa ako sa pangalawang pagkakataon.
"Segi ka, hampasin mo pa ako at Mariesol na talaga itatawag ko sayo!" sigaw ko sa kanya at pinigilang tumawa.
"Segi subukan mong tawagin akong Mariesol babatukan kita jan eh" akmang hahampsain na naman niya ko mabuti nalang at napigilan ko.
"Tara Isla, kwek-kwek tayo tsaka shomai, libre ko dali na!" sabi ni Marie pagkatapos naming ligpitin ang mga gamit namin.
"Teka-"
Hindi na ako nakatapos sa sasabihin ko at agad niya akong hinatak palabas at dali-daling tumakbo palabas.
"Bilisan mo baka maubusan tayo!"
Nakalimang shomai at dalawang kwek-kwek na ako. Mukhang hindi na ako kakain ng hapunan mamaya ah.
Habang naglalakad kami pauwi tumunog yung cellphone ni Marie.
Malapit lang kasi sa condo namin ang paaralang pinapsukan namin kaya tipid narin sa pamasahe.
"Yes po, pauwi na rin po kami, maybe tatawag nalan po ako sa inyo Mom if ever na papunta na kami, okay bye" sabi ni Marie sabay baba ng tawag at ipinasok sa bulsa ang cellphone niya.
"Look Isla, tonight my family dinner kami sa Marikina, Mom told me na isama daw kita, pero kung ayaw mong sumama okay lang naman, keri lang" sabi niya sakin sabay lapag ng bag niya sa sofa.
"Wag na, marami pa akong gagawin, maglilinis pa ako ng kwarto tsaka banyo, maghuhugas pa ako ng pinggan, maglalaba pa ako, magwawalis ng condo, sabihin mo nalang sa Mommy mo na busy ako" pag isa-isa ko sa kanya sabay upo sa sofa katabi ng bag niya.
"Hoy wag kang ano, wala tayong lalabhan ngayon kasi nalabhan na kahapon, walang hugasing pinggan kasi di tayo kumain n hapunan dito, walang alikabok ang condomg ito dahil naglinis tayo kahapon, tsaka araw-araw ka kaya naglilinis n kwarto, pwede naman sigurong ipagpaliban ngayon noh?" sagot niya naman sakin with puppy dog eyes pa. Nagmamakaawa pa ang timang. bwesit!
Nagtalo pa kaming dalawa pero sa huli sya parin yung nanalo, wala rin naman akong choice kasi mapilit siya.
_______________
-clint
BINABASA MO ANG
UNFORGETTABLE MEMORIES OF YESTERDAY
Teen FictionTwo hearts cross each others path, they fell in love, created memories together and was indeed happy with each other's embrace but all of those unforgettable memories turned into hatred and pain. From laughter to cries and from smile to tears. cove...