UNFORGETTABLE MEMORIES OF YESTERDAY

45

"I heard he proposed? he really loves you, huh" she said at umupo sa harapan ko. Nilapag niya ang frappe niya sa lamesa at pinagkrus ang mga kamay niya. She stared at me deeply but I'm not even bothered at her stare, instead nakipaglabanan pa ako ng titig.

"What now?" iritadong tanong ko. "Why the hell do you care?"

"Ofcourse I care since I am his fiancée" she proudly said in front of my face. "Enjoy it, seize the moment while you were with him because we are getting married next next month and when that happened, he's forever be tied on me"

Medyo kumirot ang dibdib ko dahil sa sinabi niya pero hindi parin ako nag patinag.

"As if I care naman" I said while looking into her eyes. Ngumisi siya dahil sa sinabi ko. "And also, bakit next next month pa ang kasal niyo? bakit hindi agahan?"

"You really have to guts to spat that infront of my face, huh?" she asked habang nakangisi parin.

"Of course, why not? Are you that one na kailangang katakutan?" mapaglarong ngiti ang gumuhit sa aking labi.

"Yes, I am really that one" she raised her brow. "Bitch"

"Shut up, you're the bitch here not me. I better get going, see you around" I winked to pissed her more. I stood up when I got my order and leave her.

"Buburahin kita sa buhay ko, sa buhay ni Colt, you'll regret everything" iyon ang sinabi niya bago ako lumabas. I remember kung paano niya pagbantaan ang buhay ko noon sa restaurant. Dang, that phrase give me goosebumps.

Inalis ko sa isipan ko si Margaux at mabilis na nag drive sa RGC. I straightly headed to my office and open my laptop. Maraming files akong binasa tungkol sa new project namin sa Bohol. Binabad ko ang sarili ko doon, I stayed in that position for three hours.

Mag-aalad dose ng tinamaan ako ng sakit ng ulo kaya nakatulog ako sa lamesa. Nagising lang ako dahil tumunog ang cellphone. Masakit parin ang ulo at sa tingin ko ay lalagnatin ako.

Maaga akong nag-out dahil hindi maganda ang pakiramdam ko. Sumasakit ang aking mata dahil na siguro sa matagal na titig sa laptop ko at pati ang ulo ko ay apektado.

Naglalakad ako sa hallway ng makasalubong ko si Engineer Martin. I smile as a greet.

"Are you okay, Engineer?" nag-aalalang tanong nito sa akin.

"I am fine, Engineer Martin, medyo hindi lang maganda ang pakiramdam ko" sagot ko sa kanya.

"You look pale, are you sure your okay?" nag-aalalang sabi niya sa akin.

"Kulang siguro sa tulog" sagot ko sa kanya. Nagpaalam na ako sa kanya na mauuna na ako.

I looked for a mirror in my bag at tiningnana ko ang repleksiyon ko doon. Namumutla nga ako pero sa tingin koy maayos naman ako.

Nang makarating sa condo ay agad akong dumeretso sa kusina para magsalin ng tubig sa baso. Umaasa ako na mababawasan ang sakit ng aking ulo kapag uminom ako ng tubig. Sisimsim na sana ako ng biglang bumaliktan ang sikmura ko.

Isang duwal ang nagawa ko bago ko natakpan ang bibig ko. My eyes watered bilang reaksiyon sa nangyari.

I heard the door open but I didn't mind to look at it. Naramdaman ko na may palad na humahagod sa likuran ko.