UNFORGETTABLE MEMORIES OF YESTERDAY

29

"Hindi ko alam" mas lalo akong napaiyak sa sagot niya.

Paanong hindi alam?...

Paano niya nagawang magsinungaling sakin kahit na alam ko naman na...

Bakit ba ayaw niya pang umamin...

Masakit kasi kahit na alam ko na, ayaw niya paring umamin sabagay sino ba namang aamin? sino ba ang aaamin na may nagawang kasalanan?

Sinakop kami ng katahimikan pagkatapos non..

Narating na namin yung condo, he stopped the car and turn his gaze on me. I couldn't look at him dahil ayokong nakikitang umiyak siya.

I was wiping my tears using the back of my hand.

I wanted to stop...to stop crying but fuck my eyes wont...

Sobrang sakit...

Parang ayoko na...

I was squeezing my chest trying to hold...to stop my heart from aching...pero paano ko magagawa yun eh ayaw niyang umamin.

"B-bakit mo...bakit mo n-nagawa sakin yun? b-bakit sa l-lahat ng tao siya pa?...bakit ba ayaw mo nalang aminin, m-mas lalo mo a-akong sinasaktan Colt eh...mas pinapahirapan mo ko kung ayaw mo pang aminin...mas lalong sumasakit dito" tinuro ko pa ang puso ko.

Nang tumingin ako sa kanya, nakikita kung nagbabadya na ang mga luha sa mata niya...mas lalo akong nasaktan dahil don, ayokong nakikitang umiiyak ang taong mahal ko.

"I'm sorry...I'm sorry" he said, wiping his tears. "Love please, I'm sorry...I love you..I love you"

"Mahal m-mo ako? mahal moko pero paano siya? P-paano si Marie?" parang dinurog ang puso ko ng pinong-pino habang sinasabi ko ang mga salitang yon. "Minahal mo ba talaga ako Colt? minahal mo ba ako?"

"Oo naman" he said. "Minahal kita ng higit pa sa inaasahan ko, minahal kita ng buo, minahal kita bilang ikaw at wala nang babae ang makakapantay sayo sa mga mata ko"

Pinunasan ko ang luhang tumakas sa mata ko "Wala nang makakapantay? kung wala nang makakapantay sakin bakit...bakit mo siya minahal? bakit...bakit" he hugged me tightly, I was punching his chest and his whispering words para patahanin ako pero paano ako titigil? he hurt me..hindi lang yung puso ko pero pati ako...hindi lang ako pati narin si Marie.

"I love you...I love you just please don't leave me" he kiss my forehead.

"Oo mahal kita...tangina sobra-sobra" I said. "Pero paano mo nagawa sakin to? yung ganito"

"Hindi ko alam" he said that phrase again. Magsasalita na sana ako pero inunahan niya ako "Minahal kita..yes it was true pero hindi ko alam kung bakit isang araw nagising nalang ako na mahal ko si Marie...sinubukan ko namang pigilan eh...I tried to stop but fuck" he stopped from talking and looked at me.

"Pilit kong kinalimutan yung nararamdaman ko para sa kanya pero mas lumalalim " he said

may hindi ba siya nagustuhan sakin?

may nagawa ba ako para magbago yung...yung pagmamahal niya sakin?

hindi paba ako sapat at kailangan niya pang humanap ng iba?

may pagkukulang ba ako?

"Colt" I said. "Ano yung nagawa ko sayo?...hindi paba ako sapat?"