Devil 8: Woke The Devil

26 3 0
                                    

DEVIL ON HIS KNEES | by Robin @Robin_Blue

8

Woke the devil

Devin...he is sitting quietly beside the coffin of his mama's remains. Wasn't moving as if he was all there by himself and not inside our chapel with full of people came to mourn for the last time. He was just there and I coudn't dare to go and be with him.

I never felt the chill I felt the night we lose  his mother until then. Kung paano siya tumitig sa akin na para niya akong isinusumpa ng nasa ospital kami,iyon ang kauna-unahan na totoong natakot ako sa kanya. His eyes they were dead cold with anger...hate.

At hanggang ngayon,hanggang sa mailibing namin ang mama niya ni isang imik o reaksyon ay wala siyang ginagawa. And people around him just let him be,even the Reverend. That after the funeral, paalis na kaming lahat ay wala pa rin siyang kibo na nagpaiwan sa tabi ng hukay.

I don't know but I'm worried though scared.

Paano na si Devin? I didn't see Mr. Gomez during the wake,Devin must be alone and lonely now. Paano na ang pag-aaral niya? Who will take care of him?

---

I saw Devin's chair still empty the next day. Pangatlong araw na siyang hindi pumapasok. I asked his friends but they just gave me this stupid shrug and brushed me away.

Nagpasama ako kay Manong Ricky na puntahan si Devin sa bahay nila. Alam ko na tutol si Manong pero hinayaan na lang ako dahil kasama ko naman siya.

"Nandyan yung tsinelas mo,Maricar."

"Hindi na po Manong. Hindi naman po masyadong maputik pa." I reasoned out for I'm too anxiuos to get to Devin even under this gloomy weather of November.

Manong trailed behind me,may dala siyang nakabukas na payong kahit tumila naman na ang ulan. Pero nauuna ako kaya hindi niya ako magawang masilungan. I'm familiar with the eskinita and he wasn't kaya nakasunod lang siya.

"Baka wala na siya dyan. Boyfriend mo ba yon?" Tanong ni Manong. Again.

"No...!" Naawa lang ako kay Devin kaya ko kami paparoon.

"Sabi mo yan ha."

"Yes,Manong." I answered and felt more secured with him like when Papa's with me. But it didn't last.

Malapit na kami sa bungalow nila Devin nang makita namin ni Manong ang mga taong nakatayo sa labas ng bakod na parang nakikiusyoso. Nagtataka,binilisan ko ang aking hakbang and there we heard shoutings from the bungalow. The main door was ajar and we could heard Devin's yelling,cursing. And then there's the other voice,it was pleading,soft.

Tinawag ako ni Manong Ricky para pigilan pero nagpatuloy ako sa paglapit. I'm not used to yelling,lalo na ganitong galit na galit. Ano ang nagpapagalit ngayon kay Devin?

My feet halted from carefully threading near and I stood jolted in fear when the door violently opened and exposed the furious face of Devin. His piercing eyes found me and I gasped in fear seeing danger. And when he spoke,seething in anger,pakiramdam ko ay ako ang kanyang kausap dahil hindi nawala ang tingin niya sa akin.

"Umalis ka na,Pa kung ayaw mong magwala pa ako." Sabi niya at niluwagan pa ang pinto at hindi nagtagal ay lumabas amg kausap niya.

Si Mr. Gomez! And he looked...distraught. Bagsak na bagsak ang mga balikat at nakatingin sa baba na parang talong-talo. Mabagal siya na naglalakad palayo sa bahay,hindi pansin na naroon kami at nanonood sa kanila. Nang pabagsak na isinara ni Devin ang pinto sa kanya ay saka pa lamang siya tila natauhan na lumingon at nakita kami. At kung kasing-galit ng apoy ang mga mata ng anak niya nang makita ako,siya namang kasing-lungkot ng sa kanya. Kilala niya ako kaya nakitaan ko siya ng pagkapahiya.

DEVIL ON HIS KNEES (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon