27. Bölüm

4.3K 285 48
                                    

Evet yine biz 😂 Yeni bölüme bir tarih alayım:

Umarım seversiniz okur kuşlarım sizi fazla  tutmadan başlatalım 🙂🖤

Erva'dan; 

Gözlerimi açtığımda  güneş doğmuştu yerimden doğrulup saate baktım 8.23 ü gösteriyordu yataktan çıkıp üzerimi giyindim odadan çıkıp  salona geçtim telefona gelen mesaj ile cebimden çıkarıp açtım

Sevgili nişanlın ile bir gün yemeğe bekleriz!

Yalçın'ın denilen adamdan olmalıydı telefonu cebime koyup balkona çıktım soğuk hava yüzüme vuruyordu. 1 yıla yakın süredir berbat olan hayatım gözümün önünden geçiyordu. Ne için uğraşıyordum neyi geri almaya çalışıyordum okuluma geri dönebilecek miydim?

Telefonunu elime alıp Afra'yı aradım
"Erva?" Dedi sorarcasına bu saate beni de biri alsa bende merak ederdim.
"Napıyorsun?" Dedim "Yoldayım hastahaneye gidiyorum sen?" Dedi "Evdeyim oturuyorum beni dönüşte alabilir misin?" Diye sordum "Ah! Tabi ki! Bir sıkıntı yok değil mi?" Diye sordu "Yoo hayır yok sadece seni özledim." Dedim ki doğruydu onu gerçekten çok özledim.

Balkon kapısının açılması ile arkamı döndüm Karan kaşlarını çatmış bana bakıyordu "Tamam akşam 5.30 gibi seni almaya gelirim." Dedi "Tamam görüşürüz." Deyip telefonu kapattım. "Nereden çıktı şimdi bu!" Karan'a döndüm "Bir yerden çıkmadı sadece Afra ile olmak istedim." Dedim "Neye dayanarak!" Dedi sert bir şekilde "Özgür irademe dayanarak!" Dedim tırabzana yaslanıp yüzünü bile görmeye dayanamıyorum ve hayatımın onu istediği gibi yönetmesine izin vermeyecektim!

"Özgür iraden ha?"  Dedi  kolumdan tutup balkondan çıkmaya başladı "Bırak kolumu!" Dedim çekiştirerek "Yürü!" Dedi bileğimi sertçe sıkıp merdivenlerden çıkıp odasının önüe geldik kapıyı açıp içeri ittirdi geri geri giderken yerdeki yatağına takılıp yatağa düştüm üzerime doğru yürümeye başladı geri geri giderken ayağımdan tuttu.

"Bırak! Bırak beni!" Diye bağırırken çekmeceyi açıp içinden iki tane kelepçe çıkardı ayağıma bir tarafını takarken elimi tutup diğer tarafına taktı.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


"Napıyorsun! Bırak!" Diye bağırdım ama boşaydı diğer ayağımı ve elimi aynı şekilde  kelepçeledi. "Özgür iraden ile git bakalım!" Dedi cebimdeki telefonu aldı ve odadan çıktı. Kendimi yatağa bırakıp gözlerindeki yaşların almasına izin verdim. Fısıltılı çıkan sesimle  'Senden nefret ediyorum Karan!' Dedim.

Karan'dan;
Evden çıkıp arabaya bindim ve şirkete sürdüm. Avre'nin telefonunu açıp mesaj kısmına girdim en son yabancı numara tarafından gönderilen mesaja baktım

Sevgili nişanlın ile bir gün yemeğe bekleriz! 

Yalçın'ın şerefsizinden başkası olamazdı bu niye söylemedi ki bana!

KARANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin