07.01.****
Bugün yine okula gitmek için metroya bindim. Metroda bir çocuk vardı, bana yerini verdi, gerçekten iyi biri gibi görünüyordu. Hayır abartmıyorum ayakta durmaktan yorulmuştum
Her neyse okul çıkışı bir kafede oturup manzarayı seyrederken sahil yolunda yürüyen sabah ki çocuğu gördüm, yanına gitmeli miydim?
Hayır canım ne münasebet alt tarafı bir yer verdi.
"Evet ya ne saçmalıyorum alt tarafı bir yer verdi."
Ben bardağımın kenarıyla oynarken düşüncelerimden sıyrılmaya çalıştım. İyice saçmalamıştım, bir erkek neden kafama takılmıştı ki(?) Kafa mı kaldırdığım da iki masa ileride oturuyordu. Sanki kader gibi sürekli karşıma çıkıyordu.
Bir süre onu izledim, bol siyah tişörtünün üzerine giydiği siyah hırkası ve boynundaki kolye onu bir kötü adam filminden çıkmış gibi gösteriyordu. Ama korkmuyordum hatta bence şehvet vericiydi, ben kötü, o kötü yani biz kötü neler yapamazdık ki(?) Düşüncelere dalmışken istemsizce yaladığım dudaklarımı ısırdığımda hızla kendimi toparlayıp kimsenin beni görmediğinden emin olup çantamı alarak oradan ayrılmak istesem de onun yanından geçerken onun ayağa kalkmasıyla çarpıştık. Acıyan ellerim ve yere saçılmış kitaplar bana onu unutturmuştu kafamı kaldırdığımda başımda bana elini uzatıyordu. Onu önemsemeden yerdeki kitaplarımı toplayıp ayağa kalktığımda kulağıma eğilip fısıldadı "Özür dilerim."
![]()
*********************
Sesi kulağımdan gitmiyordu "Özür dilerim, özür dilerim, özür dilerim..." Sert ama kibardı. Ben onu övdükçe Miray bana saçmalamamam gerektiğini söylüyordu. Galiba haklıydı sonuçta o da bir insandı, o da kötüydü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞİZOFRENİ HASTASININ GÜNLÜĞÜ
Chick-LitBiliyordum hiçbir şey gerçek değildi fakat bu bataklık beni içine çekiyordu. Ben artık bir katildim.
