Vera, o kampa sadece yazmaya başladığı hikayeyi bitirmek için gitmişti.
Ama orada onun kadar masum düşünceleri olmayan eli silah tutan ve insan öldürmekten hiç çekinmeyen bir seri katilde vardı.Üstelik bu adam maskeli bir katildi!
Peki bu seri kati...
Yorumlarınızı ve votelerinizi bekliyorum. Çünkü sınır aşılmadıkça maalesef yeni bölüm gelmeyecek.
🌪
"Bu sefer üstte ben olmak istiyorum" dememin üstüne sert geçen gecenin ardından sabah uyandığımızda ikimizde yorgunduk. Birlikte kısa bir duş aldıktan sonra toparlanmış ve kendi evimize doğru yola çıkmıştık.
Bu acil gidişinimizin sebebi orada işlerin karışmasıydı. Bars'ın ortalıkta bu kadar uzun süre gözükmemesi tabiki bazılarını kudurmuştu. Çokta uzun sürmeyen yolculuğumuzu tamamladığımızda Bars arabadan inmeden konuşmaya başladı.
-Birkaç saate gelirim.
-Bende gelsem?
-Olmaz.
-Ama niye, diyip dudak büktüğümde gözleri oraya kaysada başını başka tarafa çevirip konuşmaya devam etti.
-Çünkü olmaz.
-Ya Bars ben evde tek çok sıkılırım.
-Nehiri ara.
-Yoldayken yazıştık oda oradaymış,deyip elimle çenesinden tutup kendime çevirdim.
-Bende geleyim işte. Hem ayak altında dolaşmam,Nehirin yanında dururum. Geleyim mi?
Birkaç saniye düşündükten sonra başını olumlu anlamda salladı.
-Üstümü değişsem olur mu? Çok hızlı olurum, söz.
-Tamam,dediğinde eğilip dudağına minik bir öpücük kondurdum ve arabadan birlikte indik. O evin kilidine anahtarı sokarken bana da bir anahtar çıkarmamız gerektiğinden bahsederek salona geçerken bende hızlıca odama çıkmıştım.
Evet odalarımız hala ayrıydı ama onun odasında kaldığımız da olmuştu. Onun yokluğunda çoğu zaman onun odasında olmama ve etrafı dağıtmama rağmen Nehir yüksek ihtimalle temizlemişti. Etraf şuan parıl parıldı. Dolabın karşısına geçip birkaç karıştırmanın ardından güzel bir şeyler seçip hemen giyindim.
Veranın giydikleri 👇
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gideceğimiz yeri bildiğimden daha üsturuplu giyinmeye çalışmıştım. Saçlarımı da hemencecik tarayıp aşağıya indim. Bu sırada boş durmayıp üstünü değiştiren Barsta nefesimi keserken bu hallerine alışmam gerektiğini biliyordum. Normalde daha spor giyinmesine rağmen işiyle alakalı yerlere gideceğimiz de beyaz gömlek-siyah pantalon giyiyordu.
Merdivenin sonunda dikilirken yanıma geldi ve kolunu omzuma attı. O şekilde evden arabaya kadar ilerledikten sonra ön koltuğa yerleştim. Yarım saati biraz geçen bir yolculuk yaptığımız da yine o tanıdık sokağa girmiştik.
