SERİ KATİL

10.Bölüm⚡Öpücük⚡

Normalden çok çok daha uzun bir bölüm oldu. Keyifli okumalar!

   Gözlerim faltaşı gibi açılırken Bars'ın yüzündeki anlamsız gülümsemeye şok içinde bakıyordum.

-Galiba şuan oturmam gerekiyor.

  Barsın konuşmasıyla kendime gelerek hızlıca hareket ederek sandalyeyi çektim ve onu oturttum. Hala saplı duran bıcağın sağından solundan akan kanlarla birlikte Bars'ın beyaz gömleği kıpkırmızı olmuştu.

-Aptalsın sen aptal!!

   Sinirle konuşurken ne yapacağımı şaşırmıştım.

-Ayıp oluyor ama Vera Hanım.

-Düşündüğün şeye bak! Ne yapacağım?

-Bir şey yapma. Otur seyret işte. İçin soğusun diye bıçakladım kendimi.

-Manyaksın sen ya cidden manyaksın!

  Gülmeye devam ederken onun ne kadar dayanıklı olduğunu düşünüyordum. Birden yüzü ekşidiğinde ona doğru birkaç adım atmıştım.

-Dikkat et! Ne yapmam lazım?

-Banyodan ilk yardım çantasını al.

-Hastaneye gidelim Bars!

-Olmaz. Bıçak geldi kendi kendine saplandı mı diyeceğiz?

  Dediklerinin ardından oflayarak mutfaktan çıktım ve koşarak banyoya gittim. Dolapları karıştırırken bulduğum ilk yardım çantasıyla tekrar yanına koştum.

-Bıçağı çıkarmamız gerek.

-İyi. Nasıl soktuysan öyle çıkar!

-Ha ha ha. Hadi çıkar yavaş yavaş.

-Senin bunu yapacak tanıdık doktor arkadasın falan yok mu? Ben yapamam.

-Var ama ben senin yapmanı istiyorum.

-Yapamam Bars. Enfeksiyon kapar ölür gidersin.

-Bunu istemiyor musun zaten?

  Gözlerimin içine dikkatle bakarak sorduğu soruyla birkaç saniye duraksasamda daha sonra sertçe elimdeki ilk yardım çantasını masaya koydum. Kapağını açtıktan sonra dikmek için uygun malzemeleri dışına çıkardım.

-Başlamadan önce alkol versene.

  Dediğiyle birlikte onları bırakıp koleksiyonun yanına gittim ve bir içki aldım. Bardağa koymadan ağzını açıp direkt ona verdim. Birkaç yurdumu direkt dikerken bende o sırada sıcak su yapmakla meşguldüm.

  Her şey tamamlandıktan sonra karşısına sandalye çekip oturdum. Bıçağı çıkarmadan önce gömleğinin düğmelerini açmaya başladım. En üstten en alta kadar bu işlemi yaparken onun bu durumda olması ve bu kadar yakın olmamız elimi ayağımı birbirine dolaştırıyordu.

-Başıma beladan başka bir şey değilsin, derken elim yavaşça bıçağın ucuna gitmişti. Bir elimde bez diğer elimde bıçak varken yavaş yavaş çıkarmamın daha acı verici olacağını bildiğim için dikkatli ama hızlı bir şekilde çekerek bıçağı oradan aldım. Bars'ın inlemesiyle ona saniyelik olarak baksamda daha sonra hemen toparlanıp kanın daha fazla akmasına izin vermeden bezi bastırdım.

  Bir süre öyle durduktan sonra gerçekten stresten bayılacağımı sanmıştım ama hala dimdik duruyordum. Barsın kaskatı yüzüne bakmamaya çalışsamda arada alkolu kafaya diktiğini görebiliyordum. Bezi çok kısa bir süreliğine çektiğimde gömleğini hızlıca çıkarmıştım.