SERİ KATİL

26.Bölüm⚡Veda⚡

Keyifli okumalar!
Medya:Bars
Yorumlarınızı ve votelerinizi bekliyorum. Çünkü sınır aşılmadıkça maalesef yeni bölüm gelmeyecek.

🌪

-Bence tam olarak burada öldürmen lazım. Yoksa Verayı elinden almak için ne gerekiyorsa yapacağım!

Bars, duydukları ile iyice çıldırırken Cengizi yere attığı gibi üstüne çıkması bir olmuştu. Yumruklarını ardı ardına atarken ben olduğum yerde donakalmıştım. Ozan, Bars'ı geri çekmeye çalışırken kendisi de yara almıştı.

Cengizin adamları Barsa doğdu bir adım attığında ise Ozan silahanı belinden hızlıca çıkarttı ve onlara doğrulttu. Bardaki herkes birbirine silah çekmiş durumdayken ne yapacağımı bilmiyordum. Aşağı insem bir dert yukarı çıksam bir dertti.

Bars, Cengizin yüzünü kandan görünmeyecek hale getirdiğinde Ozan hala Barsı durdurmaya çalışıyordu.

-Abi tamam ölecek adam!

-Öldürmeyerek hata yaptım ben zaten!

Bars bayılmayı yüz tutmuş Cengizi yerden kaldırdı ve adamlarının üstüne attı.

-Ulan Cengiz! Seni öldürmesini de bilirim de bu kadar insanın canı yansın istemiyorum. Senin derdin benimle! Şimdi siktir git Burdan! Ama şunu da bil, seni gördüğüm ilk yerde kendi ellerimle öldüreceğim!

Bars sözlerini tamamlayıp bu tarafa doğru gelirken hızlıca koşarak odaya geri döndüm ve ne yapacağımı bilemez halde ayakta dikilmeye başladım. Bars odaya girdiği gibi gidip ona sarılırken oda bana sarıldı.

Bir süre öylece sarılarak dikildikten sonra ben geri çekildim ve Bars'ın kanlı ellerine baktım. Cengizin kanı ile boyalı elleri ve üstüyle onu kolundan tutarak odadaki lavaboya soktum. Ellerini güzelce yıkadıktan sonra üstündeki kan bulaşmış gömleğin düğmelerini çözmeye başladım. Onu da çıkarttıktan sonra Barsı koltuğa oturttum ve gömleği poşete koyup bende yanına oturdum.

Bunları yaparken hiç konuşmamış ve sadece beni izlemişti. Gözleri ifadesizken içten içe korktuğunu biliyordum. Hoş, bende hiç korkmuyorum desem yalan olurdu.

Bir süre orada öylece oturduktan sonra Bars'ın kendine gelmesiyle birlikte eve geçtik. Saat daha gece 10du ama bugün o kadar aksiyonlu bir gün olmuştu ki benim çoktan uykum gelmişti. Barsla birlikte yatağa geçtiğimiz de onun uyumayacağını ve ben uyuduktan sonra yanımdan kalkacağını biliyordum. Her ne kadar onu yalnız bırakmak istemesem de uykuya bir süre sonra yenik düştüm...

🌪

Sabah gözlerimi yavaçca araladığımda Bars'ı aynanın önünde gömleğini iliklerken bulmuştum. Bir sanat eseri gibiydi ama yakın zamanda dağılacağını görebiliyordum.

Yataktan yavaşça kalktıktan sonra önüne geçip sondaki birkaç düğmeyi ilikledim. Yakasını da ellerimle düzelttikten sonra ona sarıldım.

-Gece uyudun mu?

-Uyudum.

-Ne kadar?

-1 saat kadar,dediğinde kendimi geri çekip yüzüne baktım. Gözlerinin arkasındaki gerçek yorgunluğunu yalnızca bana gösterirken kapıdan çıktığı an yenilmez bir görüntüye sahip olacağını biliyordum.

-Nereye gidiyorsun?

-Halletmem gereken birkaç iş var ve sen de bu arada evde uslu uslu oturuyorsun. Tamam mı güzelim?

Ne kadar çok onunla gitmek istesem de tartışarak onu daha fazla yormak istemiyordum. Kafamı sallayarak kabul ettikten sonra kısa bir vedalaşmanın ardından Bars evden ayrıldı. Kocaman evde yapayalnız kalırken camdan dışarı baktığım da evin etrafını saran bir sürü koruma olduğunu görebilmiştim.