SERİ KATİL

19.Bölüm⚡Geçmiş⚡

Dün gece dediklerimin ardından Bars'ın gözlerinde oluşan kırgınlık ve bitkinlik tüm gece uyumamı engellesede sabaha karşı uyuyakalmıştım.

Bir daha beni öpemeyeceğini söylerken ciddiydim. Ama buna ne kadar karşı koyabilirdim bilmiyordum. Onu sevdiğimi bilsem de benim düşüncelerimi önemsemeyen biriyle hayatımı devam ettiremezdim. Üstelik o benim gururumu kırmaktan hiç çekinmezken.

Üstümdeki pikeyi iterek yataktan kalktım ve banyoda rutin işlerimi hallettim. Yatağımı da topladıktan sonra telefonumu da alıp mutfağa indim. Ancak mutfakta masayı hazırlayan 45-50 yaş aralığında bir kadın görmeyi beklemiyordum. Kadın bana döndüğünde gülümseyerek işini yapmaya devam etti. İçeri birkaç adım daha attıktan sonra konuşmaya başladım.

-Merhaba?

-Merhaba Vera Hanım. Siz beni gördüğünüz için şaşkın olabilirsiniz. Ben 4 günüdür burada çalışıyorum. Emine Hanım yani Bars Beyin yengesi beni Bars'ın ev işleri için tuttu. Sabah kahvaltı hazırlıyorum. Eğer Bars Bey isterse akşam yemeği de hazırlıyorum ama bugüne kadar henüz akşam yemeği istemedi. Zaten ne zaman burayı toplamaya gelsem kahvaltıya da dokunulmamış oluyor.

-Anladım. Teşekkürler. Gerisini ben hallederim,deyip kadına gülümsediğimde oda bana gülümseyerek evden ayrıldı. Kendime çay koyduktan sonra masaya oturduğum sıra Barsta karşıma oturdu.

Hiçbir şey yemeden direkt bir sigara yaktığında şaşırsamda bir şey demedim. Sonuçta beni ilgilendirmezdi(!) Onun sert bakışları altında kahvaltımı ederken telefonuma gelen bildirim sesiyle onu elime aldım ve kilidini açtım. Yazan kişi Serkandı. Ufak bir günaydın mesajıydı. Ona aynı şekilde cevap verdikten sonra telefonu bırakıp yemeğe devam ettim.

Ancak birkaç saniye sonra tekrar bir bildirim geldiğinde Bars'ın gözü telefonuma kaymıştı. Kimin yazdığını irdelemesin diye bakmayı düşünmezken bir tane daha gelince merakıma yenik düşüp WhatsAppa tekrar girdim.

Yazan:Serkan(11:09)
Bugün müsait misin?

Yazan:Serkan(11:10)
Eğer müsaitsen buluşabilir miyiz? Seni görmek isterim.

Mesaja uzun uzun baktığımda evden çıkmaya çalışıp Barsla kavga edecek gücü kendimde bulup bulmadığımı sorguladım. Tam müsait olmadığımı yazacakken Bars elimden telefonu birden çekince neye uğradığımı şaşırdım.

-Ne yapıyorsun sen ya, diyerek ayağa kalktığımda Barsta sigarasını söndürüp kalkmıştı. Telefonu yukarı kaldırarak mesajı okurken yüzünde dalgacı bir gülümseme yer aldı.

-Müsaitsen buluşabilir miyiz? Seni görmek isterim öyle mi? Lan olum sen kimsin de bu kızı görüceksin?

Tüm siniri yüzünden okunurken havaya kaldırdığı telefonumu sandalyeye çıkıp hızlıca elinden çektim. Ekranı kapatarak cebime sokarken sandalyeden de aşağı indim. Barsın eli arka cebime yani telefona doğru gittiğinde geriledim ve onu engelledim.

-Bak kızım görüşmeyeceksin o herifle. Beni deli etme!

-Sen kimsin ya? Görüştüğümde sana selfie atarak nasıl görüştüğümü gösterebilirim!

-Bak öldürtme bana o şerefsizi! Milletin karsına kızına göz dikiyor!

-Benim ne sevgilim var ne de kocam. Ayrıca emin ol olursada senin gibi bir dağ ayısı olmaz!

-Vera, diye bağırdığında tüm evle birlikte benimde titrediğime emindim. Ama beni bu sefer böyle köşeye sindiremezdi!

-Ben onunla buluşacağım ve sen buna karışamayacaksın! Son sözüm de budur, dedikten sonra mutfaktan hızlıca ayrılıp odama çıktım. Arkamdan ne kadar bağırsada geri dönmeye niyetim yoktu. Telefonu cebimden çıkarıp Nehiri aradığımda ona ne kadar çok Barsı sinir edecek kıyafet varsa alıp gelmesini söyledim. Dizimin dipinde köpek gibi özür diletmesini de bilirdim!