SERİ KATİL

30.Bölüm⚡Teklif⚡

Hellooo arkadaşlar! Sizi beklettigim için özür dileyerek sizi bölümle baş başa bırakıyorum.

(Medyaya dikkatli bakın ileride nedenini göreceksiniz)

Yorumlarınızı ve votelerinizi bekliyorum. Çünkü sınır aşılmadıkça maalesef yeni bölüm gelmeyecek.

Keyifli okumalar!

🌊

-Bu yirmi dört saat çok önemli.Eğer güçlüyse yaşayabilir ama vucudu bunu kaldırabilir mi bilmiyorum.Her şeye hazırlıklı olun.Geçmiş olsun tekrar.

Doktorun dedikleriyle iyice sarsılan Selini sandalyeye oturttum.

-Benim yüzümden ölücek.Benim yüzümden ölücek Vera.Bunu bir insan nasıl yapabilir aklım almıyor.

Derin bir nefes aldım.

-Aşk işte böyle bir şey Selin.

Gözlerimin içine üzgün bir ifadeyle baktığında ona sıkıca sarıldım.

-Hadi eve gidelim.Eminim ki ona bir şey olmayacak Selin.Senin kadar bende böyle olmasını umuyorum.

-Olmaz.Bu gece burda kalalım,deyip koluma yapıştığında onu ayağa kaldırdım.

-Sabah geleceğiz.Söz veriyorum.

İstemeye istemeye onu hastaneden çıkardığımda kapıda bekleyen Barsın adamlarının arabasına bindik.Eve vardığımızda Selini arabadan indirdim.Tüm günün yorgunluğuyla ayakta zor duran Selini evin misafir odalarından birisine yerleştirdim.İyi olduğuna emin olduktan sonra onun odasından çıkıp Barsla benim odamın kapısının önüne geldim.Bir ayı aşkındır gelmediğim bu ev,bu oda bana hiçte yabancı değildi.

Elim yumruk olup kapıya iki kere tıkladığında içeriden ses gelmemişti.Acaba uyumuş muydu Kapıyı sessizce açtıktan sonra küçük adımlarla odaya girdiğimde onu gördüm. Balkon kapısının önünde bana arkası dönük bir şekilde sigara içiyordu.Sakin adımlarla yanına gittikten sonra kolarımı hızlıca beline sardım.

Biten sigarasını camdan aşağı fırlattıktan sonra ellerimi tutarak bana doğru döndü.Daha sonrasında birbirimize sıkıca sarıldığımızda dünyadaki cennete kavuştuğumu biliyordum.

Beni kendi ayakları üzerine alıp yatağa doğru ilerlemeye başladı. Daha sonra dengesini kaybedip bizi yatağa pat diye attığında kahkaham tüm odayı doldurdu. Kahkaham daha ne kadar sürdü bilemiyorum ama nefesim kesilmeye başladığında kendimi sakinleştirdim. O ise bu sırada tum dikkatiyle beni izliyordu.

-Seni ve sana dair her şeyi çok özledim Vera,diyerek saçlarımı okşamaya başladığında başımı göğsüne daha çok yaklaştırdım. Bu birbirimizsiz geçen 1 ay bizi hiç uzaklaştırmamıştı.

Bende onu çok özlemiştim. Kokusunu,sesini,tutuşunu,nefes alışverisinin düzenini bile özlemiştim. Gözlerimi onun yanımda olmanın verdiği huzurla kapadığımda onun henüz uyumayacağını ve beni izleyeceğini biliyordum.

🌊

Sabah telefon sesiyle gözlerimi araladığımda Bars ağzının içinde ettiği küfürlerle birlikte telefonunu aldı ve çağrıyı yanıtladı.

-Umarım bu saatte aramak için geçerli bir sebebin vardır Kadir?

Bir süre karşı tarafı dinledikten sonra bakışları beni buldu."Noldu" dercesine kafamı salladığım da Bars telefonu "Bekleyin,geliyoruz iki dakikaya"diyerek kapattı.

Meraklı bakışlarım onu tekrar bulduğunda bana sıkıcı sarılı kollarını biraz gevşetti.

-Selin, hastaneye gitmek istiyormuş. Sana demeden bir karar vermek istemedim.