SERİ KATİL

3.Bölüm⚡Haber⚡

Medya:Vera

İnsan belkide bazen hiç olmadığı kadar bencil olup sadece kendini düşünmeli. İlerisine ileride bakarız deyip yapacağı şeyden geri kalmamalı. Ama bu tanımlar benim yapabileceğim şeyler değildi. Her ne kadar bu düşünceler benim düşüncelerim olsada ailem için susmak zorunda olduğumu biliyordum. İçinde bulunduğum durumu kabul edip Barsa teslim olmam gerektiğini de. Yapmam gereken tek şey ailemin beni bulmasını beklemekti. Başka çarem yoktu.

Dün geceden sonra beni serbest bırakmıştı ve yine başımda uyuyana kadar beklemişti.Belkide uyuduktan sonrada yanımdan ayrılmamıştı ama ben sabahın ilk ışıklarında uykuya yenik düşmüştüm.Onun bir katil olduğunu unutmuştum ama bana gece çok güzel bir şekilde bunu hatırlatmıştı.Benim ise bunu bir daha unutmaya niyetim yoktu.

Uzandığım yerde hafifçe gözlerimi aralayıp etrafa bakındım.Bars koltukta yoktu.Evde çıt sesi bile yoktu.Belkide kaçmayacağımdan emin olduğu için rahat rahat dışarı çıkmıştı.Ayağa kalktım ve banyoya ilerledim.Evde bir yatak odasında birde alt katta tuvalet vardı.Aynı şekilde duşta bunun için geçerliydi.Banyoya girdiğimde dolabın üstünde birkaç parça kadın kıyafeti olduğunu fark ettim.Onları incelediğimde bedenime uygun olduğunu fark etmiştim.Belkide Bars giyinmem için bırakmıştı.Emin olmasamda evde onun varlığını da pek hissetmemenin verdiği güvenle duş almaya karar verdim.Zaten kaçarken ormanda her yerim toz toprak olmuştu.

Ellerim kapı kilidine doğru gittiğinde kilitleyip kilitlememek arasında kalmıştım.Dediğini yapar kapıyı kırardı ama gelipte kontrol etmez diye düşünerek kapıyı kilitledim.Kendimi bu şekilde daha rahat hissedecektim.

Üstümdekileri çıkarıp aynaya baktığımda ince yüzümün iyice zayıfladığını hatta çöktüğünü fark ettim.Mavi gözlerimin feri gitmiş saçlarım ise birbirine girmiş durumdaydı.Şekilli vucüdümdaki kemikler sayılabilinecek hale gelmişti.Tüm vucüt epilasyonuna gitmiş olmak beni o an içinde azda olsa mutlu etmişti.Çünkü birde bununla uğraşabilecek durumda değildim.

Daha fazla oyalanmadan duşakabinin içine girip orda bulunan şampuanı kullanarak saçlarımı yıkadım.Vucüdumu da saçlarımdaki köpükle yıkayıp durulanmıştım.Vucüdüma su tuttuğum sırada kapı sertçe çalınıp kulubuyla oynandığında köpük kalmamış vucüdümla hızla duşakabinden çıktım .

-Bu kapı kitlenmeyecek demedim mi lan? 5 saniye içinde açtın açtın yoksa ne halde olduğunu umursamam kapıyı kırarım Vera!

Korkuyla direkt önümdeki havluyu vucüduma hızlıca sardığımda sesli bir şekilde sayım yapan Bars 4 e geldiğinde kapıdaki kilidi açıp korkuyla bir iki adım geriledim.Normalde kudursun ve kapıyı kırsın diye bir şey yapmazdım ama bağırışı o kadar kuvvetliydiki istediğini yapmamak imkansızdı.

İçeriye büyük adımlarla giren Bars dibimde bittiğinde alev fışkıran gözleriyle beni baştan aşağıya süzmüştü.Kalçalarımı anca kapatan ve göğüslerimi zar zor örten havluyla karşısında durmak beni iyice paniklettiği için birde maskesine bakıp o anki yaşadığım adrenalinle bayılmaya niyetim yoktu.Üstüme doğru ufak bir açıyla eğilip saçlarımı kokladığında gerginliğim tavan yapmıştı.

-Benim şampuanımı kullanmışsın.

-Başka yoktu.

-Hım,deyip üzerime daha çok eğilip derin bir nefes daha aldığında eli kolumu sarıp beni kendisine çekti.Sıkıca tuttuğu kolum acısada kıpırdamadım.Çünkü havluyu düşürmeye niyetim yoktu.

-Kapı kilitlenmeyecek demiştim.Balık hafızalı misin?

-Nerden biliyim senin kapı kolunu kontrol edeceğini?

-Dediğim her şeyi yaparım Vera.Kapı kilitlenmeyecek dediysem bunu kontrol de ederim.

-Ya kilitli olmasaydı ve sen kulubu oynattığında kapı açılsaydı da içeri girseydin o zaman ne olacaktı?

-Bir dahaki sefere görürüz ne olacağını,deyip kolumu bıraktığında kendimi geri çektim.

-Dolabın üstündeki kıyafetleri giyersin,diyip eliyle gösterdikten sonra banyodan çıktı.Onun ardından derin bir nefes aldım ve banyonun kapsını kilitledim.Saçlarımı orda bulunan havluyla kuruladıktan sonra hızlıca yeni kıyafetleri üstüme geçirdim.Bunların arasında iç çamaşırı da olsa kimin aldığını umursamadan giyinmiştim.Hepsinin üstünden çıkardığım etiketlerini çöp kutusuna attıktan sonra nemli saçlarımı tarayıp banyodan çıktım.Altımda gri bir eşofman üstümde baskısız beyaz bir tişört vardı.Tişörtü eşofmanın içine sokmayı tercik etmiştim ve çıplak ayaklarımı çorapla örtmüştüm.

Oturma odasına geçtiğimde hiçbir şey yemesemde açlık hissetmiyordum. Bars holden geçip kapıya ilerlediğinde nereye gideceğini merak edip ayaklandım ve salonun kapısında dikilip onu izlemeye başladım.Kapıyı açtığında karşımda Barsın yaşlarında bir adam gördüm.Gülen yüzüyle Barsa sarıldıktan sonra gözleri bana uğramıştı.

-Naber yenge?

Güler yüzüyle sorduğu soruya''Ne yengesi be''diye tepki verecektim ki Bars benden önce bunu üstlendi.

-Ozan!

-Tamam abi ne kızıyorsun ya iki şaka yapalım dedik.

-Şakana başlatma şimdi geç mutfağa,dediğinde bana göz kırpıp mutfağa geçen Ozana bakakalmıştım.Böyle bir adamın nasıl bu kadar güleryüzlü bir arkadaşı olabilirdi ki? Ozanın bu halleri benim kendi hayatımı hatırlatmıştı.Umutlu ve hayata sıkı sıkı tutunan halimi.Bu düşüncelerle birlikte Barsın maskeli yüzüne kırgın bir şekilde baktıktan sonra oturma odasına geçip koltuğa yerleştim.Barsta Ozanın yanına mutfağa gittiğinde boş boş duvarı izlemeye başlamıştım.

Mutfaktan Ozanın kahkahası yükselip '' Abi cidden bu maskeyle mi geziyorsun'' diyen sesini duyduğumda burukça gülümsemeden edememiştim.Acaba cidden kardeş miydiler yoksa saygıdan mı abi diyordu bilmiyordum.Belkide sadece arkadaşlardı.Bars Ozanın dediğine karşılık küfür savurduğunda Ozan iyice keyiflenmişti.

Onlar orada bir süre daha sohbet ettiklerinde başka bir şey duyamamıştım.Ama Ozanın burda olması kendimi daha rahat hissettirmişti.Çünkü ilk olarak yüzü gözüküyordu ve gülmesini biliyordu.Barslayken gerim gerim gerilmekten başka bir durumda olamıyordum.Birde o maskesi...Ah kesinlikle o maskeden kurtulacaktım.En kısa zamanda.

Ozan oturma odasının kapısında belirdiğinde bana elini sallayarak '' görüşürüz yenge'' dediğinde kıçına Barstan bir tekme yemişti.

-Lan siktir git.Bozma benim asabımı.

-Tamam abi sakin.Gizli kalsın istiyorsan bende sırrın gizli kalacak,diye gülmeye devam ettiğinde Bars onu yakasından tutup dışarı atmıştı.

Bu hallerinin espri amaçlı olduğu belliydi ama yinede benim burda ne sıfatla durduğumu çok iyi biliyordu.Bu dedikleri hoş değildi.Olması mümkün şeyler değildi.Bars tekrar görüş açıma girdiğinde konuşmaya başladı.

-Mutfağa gel.Ozan bir şeyler getirmiş.

Hala aşırı aç hissetmesem de bir şeyler yemem lazımdı.O yüzden mutfağa adımladım ve önüme uzatılan dürümü paketinden çıkarıp yemeye başladım.Bunu yaparken şükürler olsunki beni izlememiş mutfaktan çıkmıştı.Dürümüm bittiğinde bende çıkmıştım ve oturma odasına ilerlemiştim.Koltukta oturan Barsın gözleri anlık bana dönsede daha sonra tekrar telefonuna dönmüştü.Açık olan ve bir yarışma programı olan televizyona bakmaya başladım.Yaklaşık 10 dakika kadar sonrasında Barsın telefonu çaldığında onu açtı ve kulağına götürdü.

Karşı taraf ne dedi duyamamıştım ama Barsın çatılan kaşları ile birlikte eli kumandaya gitmiş ve bir haber kanalı açmıştı.

O andan sonraki duygularım ise karmakarışıktı.Çünkü haberdeki bendim...

Vote vermeyi unutmayın!

|Her pazar yeni bölüm günü|