Bir vatan sevgisinden doğan aşk birbirinden inat iki kişi ama tek ortak yönü inatçılığı değil vatana olan sevgisi. Bakalım zaman onları nasıl bir yere getiricek
Multiye güzel bi şarkı ve mehmeti bıraktım iyi okumalarrrrrr ARES DEN Sabah gözlerimi hiç tanımadığım bi odada açtım. Ben nerdeydim? niye burdaydım? Ve nasıl buraya gelmiştim ? beynim kafamın içinde Mahmut Tuncer le halay çekiyordu sanki. Kapı hafifçe tıklatıldı ve yavaşça aralandı. Gördüğüm simayla birazda olsa rahatladım çünkü dünki göreve gittiğim yerde kalma ihtimali miğdemi bulandırıyordu. Zahir ‘’ nasıl hissediyorsun kendini?’’ dedi dik ve sorgulayıcı bakışlarla ‘’iyiyim de ben nerdeyim? Ve nasıl geldim buraya?’’ dedim hızlıca yataktan kalktım ve Zahirin karşısında dikilip. ‘’ hiçbirşey hatırlamıyormusun?’’ dedi durdum ve düşündüm tek hatırladığım lavobaya gittiğim di sonrası yoktu. Kafamı olumsuz anlamda salladım. ‘’ babamın evindeyiz sena uyuşturu versi şerefsiz bide seni buraya getirmek zorunda kaldık.’’ Dedi yüzümü inceleyerek durdu ve devam etti ‘’ Evrimde burada sana yengemle geçek birşeyler gönderim. Giyinip çıkmamız lazım bugün yine göreve gidicez dosya komidinin üzerinde hızlıca incele sonrada seni hazırlanman için evine bırakıcam.’’ Emirler yağdırmıştı resmen umursamadan komidinin üzerindeki dosyayı aldım. Daha gitmemişti sanırım görevle ilgili bilgi vericekti. ‘’ aynı kişi bu sefer kendini daha soyut ve başka biri olucaksın siyah küt saç zorunlu aynı zamanda şarkıda söyliyeceksin şarkı sana kalmış bi önceki ekibin sesinin çok güzel olduğunu söyledi o yüzden binbaşı seni seçti.’’ Dedi kafamla onaylıyıp kalktım o da zaten dışarı çıkıyordu. Banyoya girip elimi yüzümü yıkadım aynadan kendime baktığımda dünkü şık halimden eser yoktu. Gözlerimin altı morarmış ve şişmişti makyajım silinmiş ve saçlarım taranmıştı. Tek tesellim bunların hepsini Evrimin yapmış olma ihtimaliydi. Banyodan çıktığımda gözüm köşedeki tekli koltuğun üzerindeki elbiseme takıldı şu an onu giyme ihtimalim 0 dı o elbise sadece dünki görev içindi. Kapı çaldığında hemen gidip odanın kapısını açtım. Benim yaşlarımda çok ince belli dolgun dudaklı ela gözlü bir kızdı. Sıcak kanlı bir şekilde ‘’ Günaydın nasılsın?’’ dedi çok şirin bi kızdı. ‘’ iyiyim teşekkür ederim’’ dedim elindeki kıyafetleri bana uzatarak ‘’ bedeni olurmu bilmem ama temiz bunlar rahatça giyine bilirsin…bu arada ben Ela Zahir in yengesiyim ‘’ dedi söylediklerine şaşırmıştım. ‘’ anlıyorum şaşkınlığını ama bizde yaklaşık 4 aydır evliyiz yeni yani… hadi sen üstünü giyinde kahvaltı yapalım.’’ Dedi ve odadan çıktı. Üzerimi giydim ve aşağıya indim. Beni Ela karşıladı yüzünde kocaman bi gülümseme vardı. Kapı çaldığında Ela bana dönüp ‘’ sen geç ben kapıyı açıp geliyorum.’’ Dedi o kapıyı açmaya gittiğinde ben arkamı dönüp tam içeri geçicekken arkamdan gelen beni hem şaşırtmış hemde kaşlarımı çatmama sebep olmuştu. ‘’ Ares ‘’ arkamı dönüp annemin yanına gittiğinde bana kocaman sarıldı. ‘’ iyimisin canım dün sesin çok kötü geliyordu ne yaptın ne göreviydi bu Ares’’ sonlara doğru sesi sert çıkmıştı. ‘’ sakin olur musun? ben seni aramadım ki bu neyin telaşı ? hem sen nasıl geldin ?nerden biliyorsun burayı?’’ annem benim yüzüme baktı ve ‘’ gelmeyi düşünüyordum zaten sen dün arayınca bende atladım uçağa geldim. Asıl seninle konuşmam gerek hemen ‘’ dedi ‘’ lütfen kapıda durmayın gelin içeri kahvaltı yapalım’’ dedi Zahir ılımlı bir şekilde annem Zahiri süzüp ‘’ gerek yok teşekkürler ben gelirken yaptım.’’dedi ‘’ bari bi çayımızı içseydin ‘’ annem bana bakıp ‘’önce biz bi konuşsak önemli’’dedi başımla onayladım. ‘’ gel dışarda konuşalım ‘’ dedim beraber bahçeye çıktı. ‘’ ne oldu anne bi sorunmu var ne bu kadar önemli olan ‘’ dedi annem tedirgindi söylemekle söylememek arasında kalmıştı. ‘’baban… trabzonda’’ dedi ne trabzonmu niye gelmişti niye burdaydı. ‘’anne ne dediğinin farkındamısın…ne işi var onun burda ben ondan uzak durdukça neden Trabzon’’ sesim gittikçe yükselmişti. Elimi saçımın arasından geçırdık . ‘’ senimi aradı konuştunmu onla ?’’ bağırmıştım annem kafasını sağa sola salladığında kaşlarımı çattım ‘’ nerden biliyorsun o zaman anne ?’’ dedim hiddetle ‘’ Barını aramış konuşmuşlar senin burda olduğunu söyleyince oda burda bi gemi şirketinin ortğı olmuş.’’ Dedi ben sinirle bi oraya bi buraya giderken annemin sözleri beni dahada sinirlendirmişti. ‘’ senin baban o suçlu bi adamdan bahsediyormuş gibi konuşma hem ben…’’ dedi çatılı olan kaşlarım dahada çatılmıştı. ‘’ hem sen ne anne hem sen ne ?’’ dedim artık kendimi zor tutuyordum. ‘’ benle…berışmak istediğini söylemiş Barına’’ dedi buda ayrı bi şoktu. Ağzımdan sadece iki harf çıkmıştı ‘’ NE?’’ dedim birden ‘’ sen ne dedin?’’ dedim artık sabrım kalmamıştı. ‘’ ben … Ares ben halla babanı seviyorum… kabul ettim.’’ Dedi işte şimdi çok kırmıştı beni ‘’ anne sen ne dediğini bilmiyorsun,çıldırmışsın sen ‘’ dedim artık parmaklarım saçımı kökünden sökmek istercesine çekiyordum. ‘’ Ares yeter benim ne hissettiğim hiçmi umrunda değil senin istediğin gibi yaşayamam ben senin izninide istemedim zaten ben kararlarımı verecek yaştayım sen kimseyi düşünmüyorsun ne kendini nede başkasını. Kendini aşka kapatımış dağ bayır geziyorsun yeter yeter bu karar’’ dedi kalbimi tuzla buz etmişti öylece durdum yüzüme yine duygusuz isfademi takındım. ‘’ peki ne yapmak istiyorsan yap ama şunu unutma artık Ares diye bi kızın yok’’ dedim arkamı döndüm Zahirle gözgöze gelmiştim . umursamadan içeri geçtim çantamı alıp Zahirin ailesinin yanına gittim. ‘’ Herşey için çok teşekkür ederim. Lütfen kusuruma bakmayın ama küçük bir işim çıktı.’’ Dedim samimi bir şekilde annesi hemen ‘’ kızım iki lokma bir şey yeseydin öyle giderdin hem acı acına öyle gezilmez yemeğini ye ondan sonra Zahir seni bırakır gideceğin yere’’ dedi bilmiyorduki ben daha demin güzel bi anne kazığı yemiştim. ‘’ gerçekten çıkmam gerekiyor çok teşekkür ederim hakkınızı helal edin.’’ Dedim annesi ve Ela ‘’ helal olsun ‘’ demişti ve tekrardan kapıya ilerledim ve ayakkabımı giyerken Zahir başımda dikilirken buldum. ‘’ ben bırakım seni ‘’ dedi ayakkabısına uzanarak ona engel olarak ‘’ teşekkür ederim gerek yok ben giderim hem banada iyi gelir ‘’ dedim ‘’ buradan mekeze gitmek için yaklaşık 1 saat yürümen gerekicek ben bırakım seni ‘’ dedi montunu giyerken kapıdan çıktığımızda arabanın içinde bakleyen annemi görmemezlikten gelmiştim ‘’ ben arabayı getiriyorum bekle biraz burda’’ dedi kafamı salladım. Annem beni görüp hemen yanıma geldi. ‘’ kızım ben öyle demek istemedim sinirle birden ağzımdan çıktı. Ben öyle bir şey düşünürmüyüm hiç. Dedi artık bana yapmacık gelmeye başlamıştı. Bir şey demedim zaten Zahir gelmişti yan koltuğa binip çantamdan telefonumu çıkarmıştım. Bu sürede çoktan kapdan çıkmıştık. Ve arkamızda bırakmıştık onu. Barının isminin üzerine basıp kulağıma koydum. Biraz çaldıktan sonra açmıştı. ‘’ ablaların en savaşçısı sen beni ararmıydın.’’ Dedi zevzek ‘’ senin haberin varmıydı ‘’ dedim ‘’ ne bu hiddet abla biraz sakin ol… evet biliyorudum babam trabzonda annemde gece uçakla yanına gelicekti gelmedimi’’ dedi ‘’ ondan bahsetmiyorum Barın o baban olacak adam dönmek istemiş ‘’ dedim hiddetle bu sefer Barının sesi düşünceli ve çekingen çıkmıştı ‘’ biliyorum abla ilk bana söyledi zaten… abla ben tekrardan o adama baba demek istemiyorum.’’ Dedi artık başımın ağrısı dahada çoğalmıştı ‘’ uçak bileti alıyorum okulu bırak buraya gel gerken belgeleri mail olarak bana gönder gerekirse ben gelicem topla bütün eşyalarını’’ dedim artık onlar tekti biz yoktuk hiçbir zamanda olmayacaktık. ‘’ ama abla ‘’ dedi zaten sinirliydim ve kırgındım daha fazla sinirimi belli etmemek için ‘’ aması yok buraya yerleşiceksin ne bok yerlerse tesinle sende o adamı ara şirketin adını ve adresini öğren.’’ Daha fazla bir şey diyemeyeceğini anlayıp ‘’ tamam abla’’ dedi kapattım ve avukat arkadaşımı aradım. Çok geçmeden açmıştı ‘’ alo adnan, benim izmirdeki ve istambuldaki evimin anahtarını yönetimden al ve eşyaları boşalt eşyaları ihtiyacı olanları benim eşyalarımıda kızılaya bağışla’’ dedim hızlıca ‘’ Ares ne oluyor niye ki neden böyle bir şey yapıyorsun’’ dedi ‘’ sen işini yap adnan ve bena her ay para yatan karımdaki parayı sana atacağım ıban a yolla enlerin anahtarlarınıda Meltem Altındağa gönder.’’ Dedim hiçbirşey anlamadan ‘’ tamam Ares herşeyi hallederim ama tapu için imzan lazım ‘’ dedi offfffffffffff yeter yeminle bunalmıştım ‘’ tamam Adnan gönder bana imzalarım ‘’ dedim ve kapattım. Iban adresini yolladıktan sonra Barına bilet aldıktan sonra telefonu kapatıp arkama yaslandım. ‘’ fazla abartmıyormusun ‘’ dedi Zahir yanımda olduğunu unutmuştum bile ‘’ hiçbirşey bilmiyorsun, yaptıklarım az bile’’ dedim camı açtım. Kısa bir süra sonra geldiğimizi farketmiştim. Araba durduğunda Zahire döndüm. ‘’ teşekkür ederim akşam saat kaçta gelirsiniz?’’ dedim ‘’ saat 22:00 da ama istersen Evrimi senin yerine…’’ cümlesini bitirmesine izin vermeden ‘’ hayır gerek yok kendi işimi kendim yaparım.’’ Dedim ve arkamı döndüm ve apartmana girdim artık sadece ben ve kardeşim Barın vardı. Artık sadece ikimiz vardık ne bir annemiz ede bir babamız vardı. Tektık ,yalnızdık. Nemi hissediyorum inanın bende bilmiyorum karmakarışıktım kızgınmıydım , kırgınmıydım,üzgünmüydüm,sinirlimiydim, artık ne hissedeceğimi şaşıymıştım. Ama tek bildiğim bu savaşı o adam açmıştı ve buda bi savaş çağrısıydı. Bende adımın hakkını verip tam bi savaş tanrıçası gici davranacaktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Zahirin yengesi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ares in kardeşi 💣💣💣💣💣 Evet benim cancağızlarım bu gün o kadar yoğun geçti ki dişimi kanal tedavi yaptılar ordan çıkıp spora gittim saat 16:00 da eve geldim ve hemen bölüm yazmaya başladım çünkü siz venim bidenemsinizz Belki gökyüzündeki yıldızlara dokunamayız ama sol köşedeki içi boş yıldıza dokunup içini doldurabilirsiniz veeeee yorum yapmayı unutmayın ve Aresin babasına olan katılığının nedenini gelecek bölümlerde öğreneceğiz…
