Forever is a Choice [ Complete Series ] -- Book 2

Chapter 55: Time Pressure (Part 2)

A/N:

Medyo nakakapressure gawin tong chapter na to. May flashback kasi sa loob ng flashback pero pinag-isa ko na lang.

Background Music: Welcome to the Black Parade - My Chemical Romance (Piano Tribute)..

Yung scene na malapit na yung train, nasa multimedia (see right).

Don't you notice?? Parang ang babaw ng dahilan ni Monette sa paghihiganti niya kay Ferdinand? Parang pinagpalit lang siya sa iba kung maging bitter naman siya, ganun ganun na lang? Hindi ba kayo nagtataka?

Heto na talaga ang pinakadahilan kung bakit bitter si Monette.

Share niyo naman tong story. Parang useless din yung update ko kung walang magbabasa. So Twitter tweet? Facebook share? Spread the word!

-----------------------------------------------

MONETTE's POV:

PPPPPPPPAAAAAAAAAKKKKKKKK!

PPPPPPPPAAAAAAAAAKKKKKKKK!

Binaril ko si Matthew pero hindi ko siya matamaan.

"Sumuko ka na, Monette!" Wag ka nga, Brent! Hindi mo ko mapipigilan.

Ipaghihiganti ko ang sarili ko sa mga ginawa sa akin ng Papa mo!

"HAHAHA. Sige sayangin niyo ang oras niyo!" sabi ko sa kanila..

Hindi nila alam ang balak ko.. Wala silang alam sa mga nangyayari.

Inuubos lang nila ang oras nila sa akin. HAHAHAHA

Tumakbo ako sa malayo... Malayo sa riles nang tren.

Sinubukan akong habulin nang dalawang kumag na yun pero ang hindi nila alam ay sinasayang lang nila ang oras nila. HAHAHA

Nang makalayo ako sa dalawa, kinuha ko ang cellphone ko.

"Pakawalan mo na ang mga tren na yan!" sabi ko sa telepono.

"Sige Ma'am!" sabi naman ng tauhan ko.

HAHAHAHA.

PPPPPPPPAAAAAAAAAKKKKKKKK!

"Napapaligiran ka na namin, Monette!" sabi ni Brent.

Isang pulutong ng mga pulis ang pumaligid sa akin. Nakatutok lang ang mga baril nila sa akin.

"Ha? Yan lang ba ang kaya mo, Brent?" sabi ko sa kanya. 

"Magdadala ka na lang ng resbak, yung mga tanga pa?" tapos pinasabog ko ang bomba sa paligid.

Napayuko ang lahat.. Kasama ako.. May ilang mga pulis ang nasugatan.. Tinaniman ko kasi ng bomba ang paligid ng lugar kaya alam ko nang mananalo ako sa engkwentrong ito.

"Ano bang problema mo, Monette?" tanong ni Matthew.

"Anong problema ko? Ang tatay ni Brent!" sabi ko sa kanila. "Pinaasa lang ako sa wala. Pinahirapan niyo ko!"

"Kasalanan yun ng tatay ko! Hindi ako!" sigawni Brent. "Besides, hindi ba't ikaw din ang pumatay sa kanya? Hindi pa ba sapat yun?"

"Hindi pa!" madali kong sagot sa kanya. "Dahil kahit kailan, hindi niyo mababalik ang Dad ko. Ang angkan niyo ang sumira sa pamilya ko! Hindi lang si Ferdinand ang dapat magbayad. Itinutuloy ko lang ang sinimulan ng Papa ko!"