Chapter 10: The Serenade (Part 4)

131 3 4
                                    

DIANNE's POV:

And I was on my way home. So sad. I was actually making some sentences kung paano makikipagbreak kay Brent. Kasi wala na akong nakikitang effort sa kanya. Yung tipong katulad nung mga ginagawa niya sa akin nung nanliligaw pa siya.

Alam niyo ba? Nung nanliligaw palang siya, he actually made the whole school scream dahil sa kilig. 

You know what he did? Nagsabit lang naman siya ng napakalaking banner sa harap ng school namin. He was actually wearing very formal. Hindi ko nga ineexpect eh. He didn't even care na baka sitahin siya ng mga security guards sa school namin. Tinuloy lang niya ang balak niya.

Matagal din siyang nanliligaw sa akin and I know, bibigay din naman ako sa kanya. So sa huling araw ng panliligaw niya, may napakalaking banner na nakasabit sa court ng school namin. It wasn't really a covered court. Open area siya. And may mga lalaking nakaluhod pa sa likod niya na may letters. Nakasulat "Please be mine."

Tapos sa banner nakasulat, "Will you be my princess?"

I was just standing in front of him. And yung mga students nakapalibot na sa buong area. Aakalain mo ngang may school program dahil sa dami ng mga estudyanteng nanonood sa kanya kung paano niya ako pinasagot.

Then binigyan niya ako ng bouquet of flowers habang nakaluhod sa harap ko. Then asked me this way.

"Pwede bang tayo na lang?" sabi niya sakin. Syempre kinikilig na ako. And I answered...

"YES!!" then he hugged me very tight. Napaangat pa nga yung mga paa ko sa lupa eh. Tapos pinaikot ikot niya ako habang yakap yakap niya ako.

Ang sweet ni Brent noh? Actually wala na talaga akong hahanapin sa kanya. He was as perfect. Mabait. Matalino (minsan). Gwapo (para sa akin). Mayaman. And I know, he will never forsake me.

Pero ngayon, I really don't see any effort at all. :((

Nagbago na nga ba si Brent? Hindi ko alam. Bahala na siya sa buhay niya. It's almost 7 o'clock and here I am trolling over the internet.

FACEBOOK.

TWITTER.

YOUTUBE.

WATTPAD. :))

"Dianne!" sigaw ni Papa sa akin.

"May bisita ka!" bisita? Baka si Brent na yan. Madali akong tumakbo pababa sa hagdan and nagmadali din akong buksan yung pinto. Baka nga si Brent na yan.

Pero..

Pagbukas ko nang pinto..

"Hi, Dianne." Si Kath lang pala. :(

"Hi, Kath."

"HAHAHA. Are you expecting someone?" tanong niya sa akin. Bakit ganito magtanong si Kath? Hindi ako sumagot. Then she grabbed my hand. Then may naglagay ng piring sa mata ko.

"AHHH!" sigaw ko. Not so loud to be heard by my parents? Bakit hindi nila ako nariring?

"Dianne, just go." sabi ni Papa. Naririnig ko nga siya tumawa eh.

"Wala akong makita. Kath, anong meron? Tanggalin niyo tong piring sa mata ko." nagwawala na ako. Actually, wala talaga akong makita. HUHUHU. T__________T

WALA AKONG MAKITA. DIYOS KO NAMAN. TANGGALIN NIYO NA TO!

"Wag ka muna magulo. Just go with the flow." sabi ni Kath sa akin.

Malayo din ang nilakad namin. And I have no idea kung saan kami napunta.

@__________@!!!

Ano to? Parang... Ang lakas ng hangin? Anong... meron?

"Ready ka na?" tanong ni Kath.

"Kath, ano ba? Tanggalin mo na nga tong piring sa mata ko."

"Okay. Sabi mo eh." then she took it off. Nagulat ako sa nakita ko.

Nasaan... ako?? Nasa... Mini-Baguio ba ako? Bakit parang iba yung itsura nito? This is somehow romantic. May mga ilaw bawat puno sa Mini-Baguio. This is unusual. And besides, yung mga lightposts, bakit inilawan na nila? Anong meron?

 ♪ ♫  ♪ ♫  ♪ ♫  ♪ ♫  ♪ ♫  ♪ ♫  ♪ ♫  ♪ ♫  ♪ ♫ 

Di ko maintindihan ang nilalaman ng puso...

Tuwing magkahawak ang ating kamay...

Pinapanalanging lagi tayong magkasama...

Hinihiling bawat oras kapiling ka...

Sa lahat..

ng aking ginagawa...

Ikaw lamang ang nasa isip ko sinta...

Sana'y di na tayo magkahiwalay..

Kahit kailan pa man...

  ♪ ♫  ♪ ♫  ♪ ♫  ♪ ♫  ♪ ♫  ♪ ♫  ♪ ♫  ♪ ♫  ♪ ♫ 

HAAAAAAA??? Si BRENT????? Kumakanta????

Nanghaharana ba siya? Nasaan na ba siya.

Tumalikod ako. Pagtalikod ko nakita ko siyang kumakanta para sa akin. Dala ang isang bouquet ng flowers and a super big TEDDY BEAR. Huhuhu ang cute pa ni Beary. Akalain mong nakaisip kaagad ako ng name sa teddy bear ko? HAHAHAHA.

Nakakakilig talaga tong si Brent. He was full of surprises. Si Ryan yung nag-gigitara while Brent's singing. Hindi naman talaga nakakakilig na nanghaharana siya. Ang nakakakilig ay kahit alam niyang hindi siya marunong kumanta, ginagawa niya kasi alam niyang dun ka sasaya.

Then my dinner in candlelight pa. Ang saya saya ko talaga. This is one of those best nights ever. Yung tibok ng puso ko bumibilis at bumabagal na parang di mo maintindihan. Alam mo yung ganung feeling? Alam mo yung feeling na mahal ka ng mahal mo? Sarap diba?

"I love you, Brent." sabi ko sa kanya.

"I love you too, Baby. Happy Monthsary." then we kissed deeply and intensely. Feeling ko tuloy slow motion yung buong Mini-Baguio. Yung mga stars sa Mini-Baguio, feeling ko bumaba para makisaya sa amin. This is the most romantic night I ever experienced with him. Mahal ko talaga si Brent. And I will never let something make us... seperate.

This night is sparkling. I won't even let go.

-----------------------------------------------------------------------------

A/N: Ayun, sana kinilig kayo. HAHAHA. Sana nagustuhan niyo tong scene na to. :) More to come.

Czar Dy @grandprince16

Forever is a Choice [ Complete Series ] -- Book 2Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon