Forever is a Choice [ Complete Series ] -- Book 2

Chapter 2: The First Day of Classes (Part 2)

DIANNE's POV:

Hey, Guys. I'm Dianne. Well, it's been the whole summer since last kaming magkita ni Brent, ang mayaman kong boyfie. What can I say about him? Well...

He's just perfect.

Attitude? Check!

Riches? Check!

Sex Appeal? (If necessary) Check!

Mukha? SHREK! HAHAHA. Joke lang. Gwapo ang boyfie ko ha. Wag ka nga! LOL.

Pero seriously, I'm not after the looks anyway. Kahit na alam kong gwapo si Brent, there's just no one every loved him the way I do. Yes, mahal na mahal na MAHAL ko si Brent.

I'm not as rich as him. Afford lang siguro.

My parents are Mr. Cristoph and Mrs. Marry Anne Reyes. Well, as far as I know, my boyfriend is a son of a businessman known here in the Philippines.

Oo nga pala. My parents told me I was raised in America when I was a child so I can be a member of the elite group of the society here in the Philippines.

Anything about my childhood? Lumaki ako sa America. I met my parents there actually. And I met Brent there too. :">

I was in America back then. When suddenly this mysterious guy looked at me. "Miss, are you a Filipino?" sabi ba namang ganun sa akin.

"Oo, Bakit?" sabi ko sa lalaking to. He's wearing a jacket that time and I'm wearing my jeans and shirt. Winter kasi sa America nung nameet ko si Brent.

Then I met him.

GWAPOOOOOOO!

We're in a relationship for almost 1 year and 3 months already. And dito na kami sa Philippines nag-aaral.

FOURTH YEAR! YESS! SENIOR HIGH!

Ito yung mga feeling na kayo yung BOSS sa hallway kasi kayo yung pinakamatanda sa buong school.

Summer? Hindi ko man lang nakita si Brent this summer. Simply because hindi ako pwede lumabas ng bahay.

My parents banned me from going anywhere. Actually, bawal nga kami magkita ni Brent eh. Hindi ko din alam kung bakit napaka-strict ng parents ko sakin.

HAAAAYS.

So it's first day of classes. Nameet ko ulit ang bestfriend kong si Kath -- I mean bestfriend namin ni Brent. HAHAHAH.

"Hi, Kath." bungad ko sa kanya.

"Uyy, Dianne! Musta? Kamusta ka na? Kamusta kayo ng boyfriend mo? Wala akong balita sa kanya this summer!" sabi ni Kath sa akin.

"Well, sa akin din ano! Wala akong balita sa kanya. In fact, never kaming nagkita this summer." sumingot ako.

"Hala, eh paano kayo nag-uusap?"

"Wala.. Just... texting.. facebook..." palusot ko na lang kay Kath. Ayokong magisip ng masama sa boyfriend ko kasi malaki ang tiwala ko sa kanya. Pero you know what? I really didn't like the fact na hindi kami nagkita nung summer. Kasi if you really love a person, you'll make some way to show it and let him/her feel it.

"Hi, Baby!" bungad ko kay Brent. Gwapo talaga, shet.

Ha? Ano 'to? Nagba-blush ba ako?

Make a move! Dianne! Make a move! Kelangan di niya halata!

"How are you?" sabi ko sa kanya. Para lang may mapagusapan.

"Uhmm, okay lang naman. Ikaw? Uyy, tumaba ka this vacation ha!"

Grabe naman tong si Brent. Tumaba ba talaga ako? Grabe naman. Magda-diet na nga ako.

"Tumaba ba ako? Grabe ka naman!" nakasimangot kong sinabi sa kanya.

"Sorry na! HEHEHE!" cute niya talaga. HAHAHA. 

"Namiss kita, Brent. Sobra." 

Then all of a sudden...

Bigla niya akong...

Niyakap..

Ang lambot ng yakap niya! Ang sarap sa pakiramdam. Feeling ko tuloy, taken na taken ako. Hihihi.

"Don't worry, Baby. Namiss din naman kita eh. Pero school's back. So you don't have to worry, okay?"

Awww.. Ang sweet talaga ng boyfriend ko.

""AAAAAAAAAAANNNNNNNNNNNJJJJJJJJJJJJJAAAAAAAAAAANNNNNNNNNNN NNNNNNNNNNNNAAAAAAAAAAAAA!!!" sigaw ni Ryan sa hallway.

"Huh? Anong sabi niya?" tanong ko. O__________O???

"Anong anjan na?" --- Brent.

"Nanjan na yung teacher! Nanjan na siya!" takot na takot at hingal na hingal na sinabi ni Ryan.

Umupo na si Brent sa seat niya. Syempre, tumabi ako sa kanya. Hihihi. Landi mo talaga, Dianne! HAHHAHAA

Pumasok si Miss Katakutan sa loob ng room. Yes, yan ang name ng nakakatakot na terror na teacher na yan. Whatever her first name is, walang nakakaalam. Kasi hindi naman talaga niya sinasabi sa mga students niya yung first name niya. Pero this will be the first time na malalaman namin. Kasi makikita ko na rin yung name niya sa report card ko. HAHAHAH.

Pumasok si Miss Katakutan sa loob ng room. Ang maingay na classroom namin, biglang tumahimik.

Nagcat-walk si Miss Katakutan sa harap namin. Akala mo kung sino. >:D

"Good Morning, Class!" bati niya kahit nakakatakot na siya. HAHAHA.

Tumayo lahat kami para bumati din sa kanya. "Good Morning, Miss Katakutan."

Katakot talaga. Yung red lips niya mas lalong nagpapataray sa kanya. Grabe. >__________<!!

"Ayokong tinatawag niyo akong Miss Katakutan. Pwede bang Miss K. na lang?" matawa-tawa niyang sinabi.

Kabilaan naman ang "Yes, Ma'am" at "Opo, Ma'am." naming magkakaklase.

After class, tumambay lang kami ni Brent sa Mini-Baguio malapit sa school namin. Yes, puro trees dun. And besides, there are so many lovers there. Actually, simula nung maging "box office hit" sa lugar namin yung story ng parents ni Brent, naging "Mini-Luneta Park" na din ang "Mini-Baguio" HAHAHA.

Ang daming nagpi-PDA dun. Pero Brent and I aren't like them.

Pero nagulat ako nang halikan ako ni Brent sa harap ng maraming tao sa Mini-Baguio. Akalain niyo yun. Shet talaga. Nakakakilig.

Yung halik niya... It's the sweetest thing I have ever tasted.

Tapos niyakap niya ako. Then he said something na hindi ko makakalimutan. "No matter what happens, there must nothing that will come between us okay? I love you." 

Tinignan niya ako sa mata. Hawak niya ang mga pisngi ko and I hugged him after. Nagpasway-sway pa nga yung yakap namin eh. Kaya kinikilig talaga ako.

Napaupo siya sa isang bench sa park na yun. Actually, nirenovate na yun. Sabi ng parents ko, forest woods daw ang Mini-Baguio noon nung time nila. At dahil nga sa love story ng parents ni Brent, nirenovate iyon and soon, it became a park.

Ngayon, every time pupunta kami ni Brent dun, lagi na lang kami pinagtitinginan. Kilala kasi siya dito eh. Pero okay lang. Wala namang nangugulo sa moment namin.

Gwapo talaga shet. HAHAHAH.

"I love you, Brent." sabi ko sa kanya bago kami umuwi. Almost 3PM na kasi and we still have to go home.

"I love you, Dianne." then we went home.

-------------------------------------------------------------------------------------------------