Chapter 51: Taken

73 2 2
                                    

A/N:

So yeah, may tragic event na naman dito. Another killing. HAHAHAHA.

Sa mga bitter jan, sa dulo marerealize mong sana hindi na lang ako naging bitter.

--------------------------------------------------- 

MONETTE's POV:

It's me... I'm back...

Everything I have planned is going on my way already. Ferdinand is dead. BWAHAHAHAHA.

Dapat lang sa kanya yun.

Sinira niya ang plans ng Dad ko. Sinira niya ang pagmamahal na binigay ko sa kanya. Sinira niya ang buhay ko.

People like him don't deserve second chances.

And Cristoph? He will have his time... SOON!

For now, kelangan ko tanggalin ang surot na si Brent.. Siya ang magpapatunay na ako ang may kasalanan sa pagkamatay ni Ferdinand. Dahil siya ang nag-imbestiga kay Andrea.

Sa totoo lang, ayoko talaga nang ganito. Mabuti akong kaibigan kay Martha. Pero nung nalaman kong mahal niya din ang taong mahal ko, I had a change in heart. 

[ Flashback ]

"Friend, may sasabihin ako sayo." sabi ko kay Martha when we were in college. Yes, magkaklase kami ni Martha. And behind that we are bestfriends.

"Ayy sige! May sasabihin din ako sayo!" sabi ni Martha. Mahilig magbasa ng pocketbooks si Martha. Actually may pinababasa pa nga siya sa akin na A Wonderful Afterlife. Hindi talaga ako mahilig magbasa.

KKKKKKKKKKRRRRRIIIIIIIIINNNNNNNGGGGGGGG.....

"Ayy, Time na. Sige maya na lang tayo magkwentuhan about jan." sabi ni Martha sa akin.

"Sige, may i-chichika ako sayo, girl!" sabi ko sa kanya. Magkaiba kasi kami ng klase ni Martha that time. Sa college kasi, kanya kanya ng schedule. Nagkataong hindi kami magkaklase that subejct.

So nagkahiwalay kami ng classroom ni Martha.

Anong sasabihin ko sa kanya?

Tingin ko kasi inlove na ako. Inlove in such a way na ayoko muna sabihin kahit kanino dahil nahihiya ako.. Nacoconscious ako... And ayokong may babalakid sa daan ko kapag umamin na akong mahal ko na ata yung taong yun..

Si Ferdinand ang tinutukoy ko.. Sino nga ba siya sa buhay ko??

Ganito kasi ang nangyari.. Naglalakad ako sa daan noon nang biglang may tumutok na patalim sa tagiliran ko...

"Holdap to!" sabi nung lalaki.

Binigay ko ang mga bagay na makukuha niya sa akin -- kabilang na ang kwintas na binigay ng namayapa kong Mommy.

Nakakainis! >_______<!!!

Naholdap ako that day.. Pero bago pa makatakbo yung holdaper..

BOOOOOGSSH!!!!

BLAAAAGGGHHH!!!!

Dumating si Ferdinand.. Niligtas niya ako binalik niya ang mga gamit ko.. Binugbog niya yung holdaper. Nagpalakpakan ang mga tao dahil sa ginawa niya. Doon ko naging kaibigan si Ferdinand.

Nilibre niya ako ng ice cream that day. Nagkwentuhan kami sa may Luneta. Then sa may Mini-Baguio.

"Nice to meet you." sabi niya sa akin.

Forever is a Choice [ Complete Series ] -- Book 2Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon