İlk hikayem olmasına rağmen yanımda olduğunuz için teşekkür ederim. Benim için çok özelsiniz. Sizleri seviyorum.
Keyifli okumalar!
&
"Düşerim, kalkarım
Kanıyor bak kollarım
Her gidişinde yeryüzü kararır
Yanlış insanlar dokunur yüzüne
Bense yatağımda kokunu ararım
Beni kalbinde öldürsen de
Hala her şarkımı sana yazarım"
Düşüncelerimi Yağız denen çocuk böldü. "Ay! Lafa tuttunuz beni. Unuttum sizin yüzünüzden. Ben de peşinizden bunun için gelmiştim. Sizi arıyorlar her yerde, dostum." dedi sakince. Böyle bir şeyden sakince mi söz ediyordu?
"Adam asmadı mı kendini? Ne işleri var bunların bizimle?" diye sordu Gündüz haklı olarak.
O sırada doktorlar göründü yandan. Bize doğru koşuyorlardı? Yağız bir anda "Koşun!" diye bağırdı. Kimse sorgulamadı ve hepimiz koşmaya başladık demek isterdim ama ben koşmadım.
Durdum. Çünkü ondan korkuyordum.
Koşmadığımı fark eden Gündüz geri dönüp yine bileğimden tuttu ve "Hadi biraz eğleneceğiz. Gel bizimle." dedi. Umutla yüzüme bakıyordu. Bense yerde olan bakışlarımı kaldırdım ve ona baktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bana zarar vermek istiyor olma ihtimali kaçtı? Yaptığı suç neydi?
Gitmeli miydim? Onunla gidecek kadar ona güveniyor muydum? Güvenmeli miydim? Peki ya söylenenler?
Güvenmek ne demek unuttum. Kimseyi güvenilir, güvenilmez diye bir ayrım süzgecinden geçirmiyordum artık. Çünkü kimse güvenilir değildi. Ben bile değildim ki.
Düşüncelerimde boğuşurken bir anda Gündüz'ün arkasında Ediz belirdi. "Hayır. Gece, onunla gitme. Doktorlara güven." dedi sakince. Kolumu Gündüz'ün el hapsinden kurtardım ve geriye -doktorlara doğru- döndüm. Yavaş ve temkinli adımlarla onlara doğru adımlamaya başladım.
Yürürken Gündüz arkamdan "Gece, dur! Gitme, Gece! Dur. Geri gel. Gece..." diye seslenmeye devam etti. Sonlara doğru sesi kısılmıştı. Üzülmüş müydü?
Arkama bakmadan dümdüz ilerledim. Bir daha da durdurmadı. Durdursa gider miydim onunla? Bilmiyordum.
Hayır, biliyordum. Durdursa giderdim onunla. Ben ondan korkuyordum ama onunla olmaktan korkmuyordum. Onla bir bağımız vardı sanki. Hissediyordum bunu.
