ရှောင်ကျန့် သူ့ ရင်ခွင်ထဲကနေ ထွက်ပြေးသွားတဲ့ ကလေးငယ်နောက် လိုက်ဖို့ ပြင်လိုက်ပေမယ့်
"မင်းကြီး...."
"စစ်သူကြီး မုယွင်~~~"
"အရှင် ကျတော်နဲ့ ဟိုက်ခွမ်း စုံစမ်းတာ လမ်းစ ပျောက်သွားပါတယ်..
ပြီးတော့ မိစ္ဆာ အငွေ့အသက် အနည်းငယ်ကို သတိထားမိခဲ့..""ဘာ... မိစ္ဆာ...ရပြီ~~ သွားတော့"
နေနတ်ဘုရား ဘဝတုန်းမှာ သူကိုယ်တိုင် မိစ္ဆာဘုရင်ကို သတ်ခဲ့တာပါ
အခု ခေါင်းဆောင်မရှိဘဲ ထကြွလာတာလား
ဒါမှမဟုတ် သူတို့ ခေါင်းဆောင်အသစ် ရွေးချယ်ပြီးပြီလား????
ကလေးငယ်ကိုတော့ ပြောပြထားသင့်တယ်
"ကလေးရေ~~~"
အိပ်ဆောင်တံခါးကို ဖွင့်ပြီး ကလေးငယ်ကို ခေါ်ပြီးမှ မြင်လိုက်ရတာက အဖြူရောင် မွေ့ရာပေါ်မှာ အဖြူရောင် ဝတ်ရုံနဲ့ လုံးလုံးလေး အိပ်နေပါတဲ့ ချစ်ရသူလေး
အင်း... ကလေးလဲ ပင်ပန်းရောပေါ့
ဒါတောင် မျက်နှာလေးက နီနေတုန်းဒီကလေး အိပ်ခါနီးထိကို ရှက်နေခဲ့တာလား????
အဟက်~~~ ခွေးပေါက်လေးပါကွာ
ရှောင်ကျန့်လဲ ကလေးရဲ့ ဆံနွယ်တို့ကို သပ်တင်ပေးပြီး ရင်ခွင်ထဲသို့ အဖြူလုံးလေးအား ဆွဲသွင်းကာ အိပ်စက်ဖို့ ပြင်လိုက်သည်
ဒီ လူ့ ခန္ဓာတွေရဲ့ လိုအပ်ချက်က ဒါပဲ နတ်ဘုရားဘဝတုန်းက အိပ်သည်ဆိုတာ ခနတာပင်
ထိုခနတာဟာလဲ တာဝန်များမှ ခနတာ လွတ်မြောက်ခြင်း
*****
ဝါးးးးး
တစ်ရေးနိုးထ သန်းမဝ တဲ့❕❕
မျက်စိလေးမှိတ်ရင်းနဲ့ပင် သန်းဝေရင်း လန်ကျန့် တွေးနေမိသည်
နွေးထွေးနေတဲ့အတွက်ကြောင့် ကိုကို့ ရင်ခွင်ထဲ ရောက်နေမှန်းလဲ သိပြီးသား
အချိန်ကလဲ နေဝင်စပင်
နန်းတက်ပွဲကြောင့် နှစ်ယောက်လုံး ပင်ပန်းလို့သာ အိပ်ပျော်သွားရတယ်