ဝမ်ရိပေါ်နဲ့ နေနတ်ဘုရား ငြိမ်းချမ်းရေး ယူပြီပါပြီဆိုကတညိးကဝမ်လေးတစ်ယောက် စစ်နတ်ဘုရားအဆောင်လဲ တစ်ခါတလေမှ ရောက်လာတယ်
ယုတ်စွအဆုံး သူ့ပန်းဆွေနန်းဆောင်မှာလဲ သခင်ဆိုတာ လေလိုပဲ လိုက်ဖမ်းလို့မရ
ဘယ်မှာ သွားနေတယ်မှတ်သလဲ
နေနတ်ဘုရားနန်းဆောင်ကိူ
ကြာအိုင် ကြိုက်လို့ပါဆိုပြီး သူ့အပိုင်ကျနေတာပဲ နေ့တိုင်း သွားနေတာသူ့နန်းဆောင်က ဥယျာဉ်မှာ ရေအိုင်မရှိဘူးလားဆိုတော့
နေနတ်နန်းက ကြာပန်းကပိုလှလို့တဲ့လေစက်တော်ခေါ်ချိန်မှ ပန်းဆွေနန်းဆောင်ကို ပြနါလာတယ်
နေနတ်ဘုရားက မတားဘူးလားမမေးနဲ့
သက်တော် နှစ်ထောင့်ငါးရာပြည့်နှစ်မှာ ကောင်းကင်မင်းကြီးကို ခွင့်တောင်းပြီး
ပန်းဆွေနန်းဆောင်နဲ့ နေနတ်ဘုရားနန်းဆောင်ကို ကပ်လျက်ထားလိုက်တယ်
နန်းဆောင်နှစ်ခုကြားမှာ
ပန်းဆွေဥယျာဉ်ရယ် သူ့ကြာအိုင်တို့ကို ပေါင်းစပ်ပြီး မွေးနေ့လက်ဆောင်တော်အဖြစ်တောင် ပေးလိုက်သေးတယ်ကောင်းကင်ဘုံတသ်ခုလုံးလဲ
အံဩလျက်နေနတ်ဘုရား ကြာအိုင်ကို ဘယ်လောက်မြတ်နိုးလဲ နတ်ဘုရားတိုင်းသိသည်
ဒါအေမယ့်လဲ ဝမ်လေးဆိုတဲ့
ပန်းနတ်ဘုရားလေးက အားလုံးရဲ့
ချစ်တုံးလေးကောင်းကင်ဘုံကိုပတ်ပြီး မွှေနေပေမယ့် ဘယ်သူမှ စိတ်တော်မညှိုး
ချစ်ဖို့ကောင်းလွန်းလို့ မနိုင်စိန်လေးကို ခွင့်လွှတ်ထားကြသည်ဝမ်လေးသည် အားလုံး၏ အချစ်တော် ထို့ကြောင့်ပင် နေနတ်ဘုရား၏ လုပ်ရပ်ကို အထူးတလည် မတွေးကြခြင်း
ထိုသို့သူချစ်ရတဲ့ကလေးကိုဝိုင်းချစ်နေသည်ကို ရှောင်ကျန့်
သဘောမကျပါထို့ကြောင့်ပင် သူ့အနားအမြဲတမ်းရှိအောင် ကောင်းကင်မင်းကြီးစီ ခွင့်တောင်းပြီး ဝမ်လေး မွေ့နေ့
လပ်ဆောင်အဖြစ် ပေးခဲ့သည်