အခုဆို ရှောင်ကျန့်ရဲ့ ပန်းနတ်ဘုရားလေးက သက်သာခါနီးပြီ
သို့သော် ရှောင်ကျန့်မှာမူ မိမိအတွင်းဒဏ်ရာကို ဂရုမစိုက်သေး
ကလေးကို သူကိုယ်တိုင် ဂရုစိုက်ချင်လို့ ဆိုတဲ့ အကြောင်းပြချက်
ရိပေါ် ကိုယ်တိုင်လဲမသိ
"ကလေး နိုးရင် ထတော့နော် မွ.. "
ရင်ခွင်ထဲ အိပ်စက်နေတဲ့ ကလေးရဲ့
နဖူးလေးကို ကြင်ကြင်နာနာ နမ်းလိုက်ပြီး အိပ်ရာနှိုးလိုက်တယ်ရိပေါ် အိပ်ရာကနေ နိုးလာတော့
ကိုကို့ရင်ခွင်ထဲဒီနေ့ ကိုကို့ ရင်ဘတ်က တစ်ခုခု
မူမမှန်တာကို ခံစားနေရတယ်"အင်းးးး"
မထသေးဘဲ သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ
ပျင်းကြောဆန့်နေတဲ့ ကလေးငယ်ချစ်ဖို့ကောင်းချက်က သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ အပြီး ဖွတ်ထားချင်မိသလို
သူ့ရဲ့ နာကျင်မှုကို ကလေးမျက်နှာ
ကြည့်ရင်း သည်းခံလာခဲ့ပေမယ့်ဒီနေ့ကတော့ နည်းနည်းပို နာကျင်မိနေသည်
"အားယားးးးးချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ ကလေးရယ် မွချိ မွချိ ပြွတ်ခ်"
"yarr..ယုန်စုတ်ကြီး
မသန့်စင်ရသေးဘူး""ကလေးက ရွံလို့လားဟင်"
သူ့ကို မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ မေးလာပါတဲ့ နေနတ်ဘုရား
အဓိပ္ပာယ်တစ်မျိုးတွေးသွားတယ်ထင်ပါ့
သူကိုယ်တိုင်က မျက်နှာမသန့်စင်ရသေးလို့ ပြောတာကို
"မွ..မွ...မွ....မွချိ..ပြွတ်.."
ကိုယ်ကလဲ ချစ်ရသူကို တစ်ချက်မျက်နှာမညှိးစေချင်
ရိပေါ် ကိုကို့လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်ရင်း
နဖူး ပါလေးနှစ်ဖက် သူကြိုက်တဲ့ကိုကို့နှုတ်ခမ်းအောက်မှဲ့လေး
နောက်ဆုံး နှုတ်ခမ်းချွန်ချွန်လေးကို တစ်ချက် ဖိနမ်းလိုက်တယ်
"အားးးချစ်လိုက်တာ!!!"
သူ့အနမ်းတွေ မျက်လုံးလေးမှိတ် ခံယူနေတဲ့ ကိုကိုက တကယ့်
သုံးနှစ်သားလေးလို