VAVEYLA (BxB)

1-

Öncelikle Esved bir kurgusal karakter ve bu karakteri yazıyor olamam onun tüm duygularını, düşüncelerini, yaptığı şeyleri desteklediğim, normal gördüğüm, meşru kıldığım anlamına gelmiyor..Aynı şeyler Etem içinde geçerli.(Bu kurgudan bahsediyorum)

Kitap başından beri psikolojisi iyi olmayan,insanların ölümünü görerek-Başka 'normal' insanlardan uzak büyümüş bir katil ve ailesel, kişisel, çevre sorunları olan bir çocuğun aşkını/sevgisini anlatıyor..ki durumlar böyleyken bu aşk ne kadar sağlıklı, mantıklı olur tartışılır..

Yani okuduğunuz kitap, soft çiftlerin feels dolu kitabı değil.

'Esved bunu neden yapıyorsun,bunu neden yaptı şimdi?'Sorularına adamın katil olduğunu ve psikolojik açıdan iyi olmadığını söylediğimde bu yaptığı şeyleri normalleştirmiyor, meşru kılmıyor.. Okuduğunuz KURGUNUN ne olduğunu bilerek okumanız lazım,iyi olmayan bir KARAKTER ne kadar mantıklı ve normal davranabilir?

Esved bir anda öyleyken böyle oluyor ve bunun açıklamasıda bu. Kusra bakmayın ama ben insanların istediği kitabı yazmıyorum, kendi istediğim kitabı yazıyorum ve okuması size kalmış.. Bu kitap katil kurgusu ve katil birinin psikolojisi iyi olmaz, onun yanında kendi rızası ile kalmaya devam eden bir karakterin de aynı şekilde.

Bunu yazıyor olamam yaptıklarını desteklediğim anlamında gelmez sadece farklı türden kişilikler, karakterler, düşünceler yazmak istiyorum YANİ DESTEKLEMİYOR, MEŞRU KILMIYORUM.

Rahatsız oluyorsanız,etkileniyorsanız,
sevmiyor,beğenmiyorsanız okumak zorunda değilsiniz.

.

Dikiz aynasından çekik,kehribar gözlerine baktıktan sonra gülümsedi adam.

Hiç masum bir gülümseme degildi.

Arabasından inerken,siyah uzun saçlarını omzundan geriye attırdı.

Arabanın açık kalan kapısını kapatarak, Azrail'i çağırırcasına,ıslık çalarak benzicide açık olan markete doğru yürümeye başladı.

Marketten içeriye girdiğinde kasada olması gereken,hayattan bıkmış o çocuk yoktu.Yan bir sırıtışla etrafa bakarken,az ileride kalan rafın arkasından bir çocuk çıkarak kocaman gülümsedi.

"Hoşgeldiniz!"Diye bağırdı çocuk.Esved, oyuncu bir şekilde gülümseyerek "Hoşbuldum!" Diye bağırdı.

Çocuk,kendisine hayran hayran bakarken "Saçlarınız çok güzel."Dedi.Esved ellerini, uzun saçlarına götürerek"Teşekkür ederim."Dedi ardından "Bu satte,burada çalışmak senin gibi küçük bir çocuk için uygun mudur ki?"Diye ekledi.

Çocuk kıkırdarken,içi çikolatalar ile dolu kutuyu yerden alarak rafın arkasından çıktı."Küçük değilim ki!Sadece öyle gösteriyorum."Esved,iskelet dövmesi olan eliyle çenesini kaşıdı."On altı yaşında ya da daha küçük olduğuna eminim."

"Yanlış!Yirmi iki yaşındayım...Sizde Yirmi beş gibi duruyorsunuz."Dedi çocuk,elindeki çikolataları yerleştireceği rafa getirirken."Yanlış!Otuz yaşındayım."Dedi Esved,çocuğun konuşmasını taklit ederek.

Çocuk çömelerek çikolataları yerleştirirken, duyduğu cümlelerle şaşırarak başını kaldırdı."Daha genç duruyorsunuz."Esved bakışlarını çekmeden yanına çömeldi."Genç gösterdiğimi söylerler."Diyerek kutuda duran bitter çikolatayı aldı.

Ayağa kalkarak geriye çekildiğinde çocuğun,dolgun kalçalarına bakarak dudaklarını yaladı tam o sırada kapı açılarak,içeriye sarhoş üç adam girdi.

Çocuk 'Hoşgeldiniz.'Demek için ayağa kalktı ki gördüğü simalarla korkuyla geriden yere çömeldi."Ne oldu-"Esved'in sorusunu işaret parmağını,pembe dudaklarına götürüp "Ştt!"Diyerek yarıda kesti.

"Kasa!"Diye bağıran adamla,çocuk yüzünü ellerinin arasına aldı.Adam cevap alamayınca kaşlarını çatarak "NEREDESİN LAN İBNE!"Diye bağırdı.

Esved elini,alçak rafa vurarak dikkatleri kendisine çekerken"BURADA!"Diye bağırdı.

Çocuk ellerini yüzünden çekerek,korku ve hüzün karışımı bir şekilde uzun adama baktı.

"Kardeş,sen git.Bizim o ibneyle ufak bir işimiz var."Diyerek pis pis güldü adamlar.Esved'te adamlar gibi pis pis gülerken,kendisine bakan çocuğa"Ayağa kalk!"Diye bağırdı.

Çocuk korkuyla ayağa kalkarken,elleri ile kazağının etek ucunu sıkıca tuttu."Deve kuşu sanki amına koyayım!Yere çömelince saklandı sanıyor."Diyerek güldü göbekli adam.

Esved,yanlarına gelen adama yol verirken çocuğun yaka kartını şöyle bir baktı.

Etem Şekerci.

Göbekli adam titreyerek kendisine bakan çocuğu,kalçasından kavradığı gibi kendisine yapıştırdı.Kulağına bir şeyler söylerken,Etem'in gözyaşları boncuk boncuk atmaya başlamıştı.

Adam,çocuğun kalçasına sertçe vurarak öne doğru adım atmasını sağladı."Git hadi geliyoruz."Dedi.Etem ağlayarak,depoya doğru ilerlemeye başlarken arka arkaya duyduğu ateş sesiyle olduğu yere çivilendi.

Yavaş yavaş arkasına döndüğünde önce kırmızıya boyanmaya başlayan yerleri, ardından gözleri açık bir şekilde yatan üç adamı ve son olarak dövmeli eliyle,silah tutan Esved'i gördü.

Etem korkuyla ağlarken,bütün vücudu titremeye başlamıştı."Kaç kere taciz ettiler seni."Diye sordu Esved,silahı beline geri koyarken.

Etem hıçkırarak "B-bir...K-kere."Diye mırıldandı,ağlaması şiddetlenirken.
"Ah benim güzel bebeğim."Diye fısıldadı Esved uzun kemikli ellerini,çocuğa doğru uzatırken"Babacığın burada olmasaydı ne olacaktı?"

Etem,az önce silah tutan ele bakarken geriye doğru adım atmak istedi ama bacakları o kadar çok titriyordu ki kıpırdadığı gibi yere düşmüştü.
"Bebeğim!Üstün kan olacak!"Diye sahte bir sinirle bağırdı Esved,elini indirerek büyük adımlarla çocuğun önüne gelirken.

"L-lütfen...B-bana zarar verme."Diye fısıldadı Etem."Babacık,bebeğine zarar verir mi hiç?"Diyerek yere eğildi Esved.

Titreyen çocuğun kalçasına,kolunu koyarken diğer eliyle sırtını tuttu ve tek hamlede kucağına aldı.

Etem,yerdeki adamlara bakmadan başını adamın boynuna saklarken,Esved çocuğun sırtını patpatladı.

"Korkma bebeğim,babacığın burada."

İlk defa böyle bir kurgu yazıyorum umarım her şeyi berbat etmem...

Kitabı yazarken dinlemem için şarkı öneren sivilbambu31 teşekkür ederim 👉🏻👈🏻

Esved'in dövmesi

SİZLERİ SEVİYORUM.