Etem kaçırılmadan saniyeler önce*
Esved,Etem'in çığlığını duyar gibi olarak gözlerini açtığında bacağında ve omzunda hissetiği acıyla yüzünü buruşturdu.
Son yaşananlar film şeridi gibi gözleri önünden geçerken doğrulmaya çalıştı.Az ileride,son hızla uzaklaşan arabanın ışıklarını gördüğünde ise nefesi korkuyla hızlandı.
"Etem...ETEM!"Eli ayağına dolaşırken gözleri dolmuştu.Bebeğini götürüyorlardı!
Yerdeki telefondan gelen sesle kaşlarını çatarak elini uzattı ki omzuna saplanan keskin acıyan dişlerini sıkmak zorunda kaldı, telefonu alabildiğinde kulağına görürdü.
"Alo!Ulan ne oluyor?"Burak'ın endişeli sesini duyduğunda arabasına tutunarak ayağa kalkmaya çalıştı Esved."Burak...Etem'i kaçırdılar."Diyerek yutkundu."Götürdüler onu Burak..."
"Tamam,onu fark ettim zaten..Neredesin sen?"Hışırtı sesleri gelirken "Bizim evin önündeki patikadayım."Diye cevapladı."Ve vuruldum."Diye ekledi kendisi sonradan aklına gelirken.
Şu an aklında olan tek şey Etem'di.
"Tamam,ne yapacağını biliyorsun kanamayı durdurmaya çalış.Gerisini halledeceğim kardeşim.Etem için dayan."
Telefon yere düşerken, arabaya çarparak aşağıya kaydı."Etem...Etem'im,benim güzel bebeğim."Diyerek kanlı eliyle gözyaşlarını sildi."Dayan aşkım..Geleceğim,kurtaracağım seni."
.
"Esved!Otur."Diye bağırdı kadın."Anne gitmem lazım beni bekliyo-"Esved kalkmaya çalışırken hissettiği acıyla, yataktan kalkma girişimi başarısız oldu.
"Oğlum bulacağız onu.Tamam mı?Sapasağlam gelecek buraya."Pınar hanım oğlunun yatmasını sağlarken,içeriye endişeyle dalan koruma ile kaşlarını çattılar."Bir haber mi var?"Diye sordu.Adam başıyla onayladı,saatler sonra bir haber gelmişti ama güzel bir haber değildi.
"Pınar hanım..."Adam boğazını temizleyerek telefonu gösterdi.Kadının yüzü endişe ve sinir ile kasılırken,Esved bir şeyler olduğunu anlayarak bir hışımla ayağa kalktı.. Canının acısı veya dikişlerinin açılması umrunda değildi.
Telefonu adamın elinden çekip alırken, ilk başta ne gördüğünü algılayamadı ardından gördüğü kanlı ve yaralar ile kaplı yüz ile dünyası yıkıldı.
İnanamayarak geriye doğru sendelerken daha fazla dayanamayarak, yatağa oturdu."Yalan.Sahte bunlar."Başını iki yana sallayarak güldü."Sahte bunlar."Kendisini inandırmak istercesine mırıldanırken, ağlamaya başlamıştı ama bir yandan gülüyordu.
Pınar hanım elleriyle yüzünü ovuşturdu."Oğlum."Diye mırıldanırken ,Esved'in acıyla bağırması ile dehşetle yerinde kalakaldı.
"ETEM!"Esved başını geriye atarken acıyan kalbine vurdu.
"ETEM!"Delirmiş gibi bağırırken içeriye giren, olası bir duruma karşı hazır bekleyen doktor elindeki sakinleştiriciyi acıyla çocuğun ismini bağıran bedenin boynuna batırırken Esved hiç direnmemişti.
Hissettiği acı o kadar ağır geliyordu ki,uyanık olmak istemiyordu.
.
"Esved."Etem'in sesiyle gözlerini açarken, çıplak ayaklarının sığ suya değdiğini fark etti Esved.
"Esved."Özlemini çektiği sesi bir kere daha duyarken başını ayaklarından kaldırarak, uzağında duran minik bedene baktı.
"Etem."Diye mırıldanarak, adım attı.Çocuğa doğru ilerledi ama her adımında sığ sular yükseliyordu..Bu gidişle Etem'e ulaşamadan boğulacak kadar su olacaktı.
Ayakları kendisinden bağımsız hareket ederken,sular boğazlarına kadar gelmiş hatta geçmişti bile.
Etem hala aynı yerinde duran Etem'e yaklaştığı anda boğulmaya başladı.Minik beden daha dibe çekilirken,Esved çırpınarak çocuğa ulaşmaya çalışıyor ama başarısız oluyordu.
'Etem!'Diye bağırarak yataktan fırladığında, dört gündür gördüğü her ayrıntısı aynı olan rüya-Daha doğrusu kâbus ile nefes nefese, alnına ve boynuna yapışmış olan saçlarını geriye ittirdi.
Rüyalarla mesaj vermek gibi bir hobim olduğu doğrudur.
SİZLERİ SEVİYORUM.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VAVEYLA (BxB)
Romance[TAMAMLANDI] Azrail'in ıslık çalarak dans etmesine, kıkırdadı çocuk. Adamın hareket ettikçe uçan,uzun siyah saçlarını izlerken,kehribar rengi gözlerde kendisini izliyordu. Masum bir çocuğun,katile aşık olması gibi bir çok tanımı vardı bu hikayenin...