[TAMAMLANDI]
Azrail'in ıslık çalarak dans etmesine, kıkırdadı çocuk.
Adamın hareket ettikçe uçan,uzun siyah saçlarını izlerken,kehribar rengi gözlerde kendisini izliyordu.
Masum bir çocuğun,katile aşık olması gibi bir çok tanımı vardı bu hikayenin...
Esved yavaşça çocuğu yatağa bırakarak alnına,burnuna,yanaklarına,boynuna öpücükler kondurdu.Etem mıyışmaya başlerken,alt dudağının yalanması ile inleyerek ağzını araladı.Esves alt dudağı iyice emerek ıslatırken,Etem gözlerini kapatarak mırıldanmaya devam ediyordu.
Esved dudaklara bir öpücük bırakarak geriye çekildi "Bebeğim." Diyerek tişörtünü sıkıca tutan minik ellere baktı."Babacığım."Diyerek gözlerini araladı.
"Bebeğim içine-Seni öpmemi istiyor musun?"Diye sordu bir anda düşünceleri değişirken.Etem başıyla onaylarken gülümsedi.Esved tekrardan alt dudağa uzanarak minik öpücükler kondurdu arka arkaya.Etem mırıldanarak gözlerini tekrardan kapatırken dudağını emen adama,hafiften kaldırarak kendisini sürttü.
"Sakin ol bebeğim."Diyerek güldü Esved, ardından pembe yanaklara öpücük bırakarak boynuna,burnunu sürterek derin bir nefes aldı.
Üç senedir bu koku için yanıp tutuşuyordu.Şimdi ise istediği her an bebeğinin kokusunu içine çekebilirdi.
Esved,Etem'i gördükten iki hafta sonra*
Esved heyecanla arabayı kafenin önünde durdurarak güneş gözlüğünü düzeltti,başındaki sarı kısa peruğu dikiz aynasından son kez kontrol ettikten sonra arabasından indi.
Islık çalarak,kalabalık kafeye girdiğinde etrafa şöyle bir bakındı.Bir sağa,bir sola koşturarak siparişleri yetiştiren minik çocuğu gördüğünde memnun bir şekilde sırıttı.
Etem masaya tatlıları bırakıp adamlara "Afiyet olsun."Diyerek gülümserken,Esved kaşlarını çattı.Çocuğun başkalarına gülümsemesinden hatta yaklaşmasından bile nefret ediyordu.
Etem,ayakta dikilen uzun sarışın adamı fark ettiğinde minik bir tebessümle yanına geldi."Hoşgeldiniz efendim.Buyrun arka masalarda boş yer var."Diyerek eliyle arka tarafı gösterdi.Esved ilk defa bu kadar yakınında duran çocukla,kalbi teklerken minik bir gülümseme ile gösterdiği yere ilerledi.
Sandalyeye oturduğunda masanın üzerinde,vazoda duran çiçekler gözüne batmıştı.Alıp fırlatmamak için kendisini zor tutarken,Etem yanına gelmiş mönüyü kendisine uzatmıştı.
Esved fondoten ile kapattığı dövmeli elini uzatarak,mönüyü aldı.İçine şöyle bir baktıktan sonra "Bebeği-Siz ne önerirsiniz?"Diyerek Etem'e baktı.
Etem minik bir gülümseme ile "Çikolatalı,muzlu pastamız çok güzeldir."Diye mırıldandı.Esved,çocuğun pembe dudaklarına bakarken kendi dudaklarını yaladı.
"Öyleyse bana ondan getirin."Dedi gülümsemesini bozmadan.Etem dişlerini göstererek gülümsedikten sonra yanından ayrıldı.
Arkasına yaslanarak kollarını göğsünde birleştirirken,Etem'in her hareketini izlemeye devam etti.
Çok geçmeden yanına gelen minik bedenle gülümsedi."Afiyet olsun efendim."Diyerek pastayı,paket içindeki çatal ve bıçağı masaya bırakarak geri çekilecekti ki Esved bileğinden tutarak kendisine çekti.
Burnunu,beyaz boyna sürterek derince bir nefes çektiğinde Etem'in gözleri şokla açıldı."N-ne yapıyorsunuz?"Diye sordu aceleyle geriye çekilirken.
Esved gülümseyerek "Teşekkür ettim."Dedi ve paketi yırtarak çatalını çıkardı.Etem şokla boynunu tutumuş,yanından hızlı adımlarla ayrılırken çatalını pastaya batırdı ve sırıttı.
Bir gün bu çocuk onun olacaktı.İstediği her an bu güzel,eşsiz kokuyu içine çekebilecekti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
