[TAMAMLANDI]
Azrail'in ıslık çalarak dans etmesine, kıkırdadı çocuk.
Adamın hareket ettikçe uçan,uzun siyah saçlarını izlerken,kehribar rengi gözlerde kendisini izliyordu.
Masum bir çocuğun,katile aşık olması gibi bir çok tanımı vardı bu hikayenin...
Etem iki şık arasında kalırken,omzundan koluna kadar altın renginde desenler olan gömleğe ve omzunda sivri gri taşlar olan gömleğe baktı.
Yanına gelerek gömlek reonuna bakarak "Hiç güzel gömlek yok!"Diye mırıldanan, beyaza yakın saçları ve mavi gözleri olan çocuğu "Evet."Diyerek onayladı.
"Sen en azından bir şeyler bulabilmişsin, ben kazak dışında hiçbir şey bulamadım."Diye isyan etti çocuk."Ben de zor buldum ama karar veremiyorum.Hangisi güzel?"Diyerek gömlekleri çocuğa gösterdi.
Sarışın çocuk dudaklarını büzerek gömleklere baktı."Altın desenli olan fazla kekoca duruyor,taşlı olan daha güzel.Kendin için alacaksan eğer toz pembesi bir şeyler daha çok yakışır ama."Diyerek gülümsedi.
Etem "Sevgilime bakıyordum.Teşekkür ederim,yardımın için."Dedi.Çocuğun dudaklarından bir "Oooo."Nidası dökülürken "Önemli değil."Diye ekleyerek yanından ayrıldı.
"Bebeğim."Yanına gelen adamla gülümsedi."Efendim?"Esved siyah omzunda taşlar olan gömleğe bakarken "Kendin için fazla siyah değil mi? "Diye sordu.
Çocuğun pembe şeyler giymesini daha çok seviyordu.
Etem "Senin için."Diye mırıldanarak diğer gömleği yerine bıraktı."Oh!Bebeğim."Dedi Esved kalbini tutarken."Babacığına kıyafet bakıyor."Diye ekledi.Etem abartılı bir şekilde göz devirdikten sonra şöyle bir etrafına bakındı ki reonun birinde gördüğü pembe etekle yutkundu.
Beyninin son mantıklı tarafı 'Hayır Etem.Hayır.' Diye bağırırken,Esved çocuğun baktığı yere döndü.Gördüğü etekle dudaklarını yalarken,Etem'i eteğin içinde hayal etmekten kendisini alamadı.
Biraz eğilerek çocuğun kulağına"Bebeğim,babacığa bir şeyler beğendiyse ben de onun için bir şeyler beğendim."Diye fısıldadı.Etem'in tüyleri diken diken olurken elinde tuttuğu gömleği sıktı.
Esved rahat adımlarla eteğin olduğu yere giderken,Etem arkasından bakıyordu.'O eteği giyersen seni bırkamaz!'Diye bağırdı mantıklı kısmı,azgın bebek kısmı ise 'Ne güzel işte!' Diye bağırdı.
İki kişiliği uzun bir süre savaşırken,Esved elindeki kısa etek ve birkaç şey ile yanına geldi.
Korumalardan birine kıyafetleri verdikten sonra çıkışa doğru ilerlediler.Adam elindeki pembe eteğe,fırfırlı çoraba ve pembe bralete ardından çaktırmadan Etem'e baktı.'Bu adam,bu çocukla ne yapıyor lan?'Diye düşünürken tüyleri ürperdi.Sanki Esved düşüncelerini okuyabilir,kafasına sıkabilirmiş gibi hissederken sertçe yutkundu ve kasaya ilerledi.
.
Etem utançla tuvaletten çıkmazken,Esved bir kere daha kapıyı tıklattı."Bebeğim ya kendin çıkarsın ya da kapıyı kırarım."Diyerek korkutucu bir neşeyle konuştu.
Etem boy oynasından bir kere daha kendisine bakarken utançtan kızarmış yüzüne,bralete,eteğe ve fırfırlı çoraba baktı.Kapıya inen yumrukla yerinden sıçrarken "Çık." Diye sinirli bir ses duydu.
Ne olurdu,iki saniye beklese?Sabırsız herif.
Homurdanarak kapıyı açarken Esved'in sinirli bakışları üzerinde dolaşırken siniri yerini azgınlığa bıraktı."Siktir."Diye mırıldanırken çocuğu daha net görmek için geriye gitti.
"Bebeğim...Siktir!Çok güzelsin."Diye büyülenmiş bir tonda konuşurken Etem utanarak başını öne eğdi.
Esved çocuğun bileğinden tuttu.Yatağın ucundan dolaştırarak tek kişilik siyah koltuğa oturdu ve eliyle kucağını patpatladı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Burada kesiyorum çünkü...Çünküsü yok.
SİZLERİ SEVİYORUM (ama burada kesitiğim için siz beni seviyor musunuz,bilemedim)
