Quinquaginta tria

83 13 8
                                    

Senin adını elveda koydum
Bundan böyle hiç hoş gelmeyeceksin bana
Süresi doldu çelenglerin
Bir daha açmamak üzere sevgili

Çamurdan bezler ateş kadehleri şimdi
Hayatın bana sunduğu gamsız nefret
Bütün olağan şeyler senden ibaret
Hepsine sığdırdım son veda cümlelerini

Kestirip atmak kolay olmasa gerek
Bunun farkındalığı ile yanıp tutuşuyorum
Her kül sana emanet
Çevremdeki tüm su birikintilerinde boğuluyorum

Kaçıncı yok sayışım seni artık hatırlamıyorum
Elimde külden bir duvar cümlelerini unutuyorum
Aklımı çeviriyorum yol geçen hanına
Fakat her han senin kapına çıkıyor , unutamıyorum

Bu biçare halimden gel kurtar beni
Yok saymak için her yolu denedim
Gökyüzü dar gelmeye başladı gün geçtikçe
Kuşların haberi olmadı hiçbir zaman

Pasajın orta yerinde kollarımı açmışım
Bunlar sadece hayalden ibaret
Yokluğunu seyrediyorum, nefret ediyorum
Gelen geçiyor yanımdan, kıpırdayamıyorum

Sana hep kollarım açık kalmaktan da nefret ediyorum
Bin parçam seninle bir
Hiç fikrimden geçmezdi
Adının veda olmasını istemezdim

Susuyorum kana kana
Hoş gelmemek üzere susuyorum
Veda diye diye susuyorum
Aslında her veda diyişimde sana sesleniyorum
Hoş gelmemek üzere sevgili
Gelişin kadar vedan da güzeldi

Güzel geceleriniz olsun :)

|20.01.2021|
|00.52|

MionaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin