Quadraginta tres

77 19 5
                                    

Limanları yak gelen olmuyor, giden de olmasın diye. Fakat uçakla gider, arabayla gider hatta yürüyerek bile gider. Giden her şekilde gider zaten.

Ne bir söz kalır hatrı sayılır ne de gözyaşı. Her şey varlığını yitirir. Yitmekteyim. Gitmek ayıp değil, düşmekte. Sevmenin bu denli ağır olduğu bir zamanda sevmekte. Öyle ki tutamazsın kendini kifayesiz üstün başın. Sana şiir derlerdi şimdi devrik bir cümlesin.

Kelimeler sessizliğe alışır kalan için, yollar büyür gözünde gidenin. Ne gitmek ayıptır ne de kalmak. Ne de bu sevda içinde amansızca yanmak. Bir insan sana ancak bu kadar alışabilir daha fazlası olamaz inan bana.

O iskele, o bank, güvercinler ve feribotlar çok şey hatırlatır. Neyse ki geçtiğin yerlerden geçiyorum. Sen gidiyorsun ama bende arkandan geliyorum.

Sizleri seviyorum

MionaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin