Viginti quinque,

153 47 43
                                    

Gözlerin karanlıkları çıkarır aydınlığa ellerini hissetse ağlayan bebekler susar.
Korkular korkarsan çıkmaz içinden
Ve daima sıkışıp kalırsın.
Bir gece aniden susarsın kana
Hadi bahçene kanından başka kanda karışsın.
Yalın ayak yürürken dikenlerde
Bu kırmızılık dudaklarınla yarışsın.

Yalpalayarak geldiğin bu yolda
Geri dönemezsin yanarsın.
Ve en sevdiğin kaldırımlarda elleri cebinde dolanan kişisin
Kırıksın.

Binalarda kuşlar içindekilere yapışsın.
Ve en sevdiğin şarkılar sevdiğin kedilerle ağlaşsın.

Susuşların kalabalık, yalnızlığın susuş
Bütün bağırtılar kalabalıklara sıkışsın.

Hayatı anlatmaya çalışma yok olmaya alışsın
Ve geri döndüğünde tüm bu iç savaşlar
Kan kokusuyla barışsın.

Sen busun
Kimseye aldanma aldandığınla kalırsın.

Aldanmayın güçlü kalın Miona'dan kucak dolusu sevgiler ")

MionaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin