ravishing darkness.

#18

Τον φίλησα απαλά και άνοιξα την πόρτα του αυτοκινήτου.

«Καληνύχτα Elijah» είπα γλυκά και βγήκα έξω.

«Καληνύχτα αγάπη μου. Όνειρα γλυκά».

Χαμογέλασα και έκλεισα την πόρτα.

Είδα τον Stefan να έρχεται εκείνη την στιγμή.

«Εππ, τώρα γύρισες;» ρώτησε.

«Ναι. Εσύ που ήσουν;» ρώτησα περίεργη.

«Είχα βγει για ένα ποτό» είπε και κοίταξε το αυτοκίνητο του Elijah, που περίμενε ακόμα στην είσοδο.

«Μπορείς να φύγεις, αν θες, την προσέχω εγώ» είπε, σε κανονικό τόνο, αφού ήξερε ότι θα τον ακούσει.

«Θέλω να ξέρω ότι είναι μέσα στο σπίτι και ασφαλής» απάντησε αυτός, αναφερόμενος σε εμένα.

Προχωρήσαμε προς την είσοδο με τον Stefan και μου άνοιξε την πόρτα.

Μπήκα μέσα και έδειξε την κίνηση μου στον Elijah, ως σήμα ότι μπορεί να φύγει.

Μπήκε και αυτός μέσα και έκλεισε την πόρτα πίσω του.

Άκουσα το αυτοκίνητο του Elijah να φεύγει.

Ο Stefan άναψε το φως και κοιτάξαμε προς το καθιστικό και οι δύο.

Ο Damon ξαπλωμένος και δίπλα του η Martha.

Ήταν αγκαλιασμένοι και φορούσαν μόνο τα εσώρουχα τους.

Δεν το πιστεύω ότι πήγε με τον Damon ενώ της αρέσει, κυρίως, ο Stefan.

Αυτός, παρεμπιπτόντως, άνοιξε λίγο το στόμα του ξαφνιασμένος.

Μπορώ να καταλάβω πως υπήρχε μια μικρή θλίψη στο βλέμμα του, αλλά την έκρυβε.

«Εγώ πάω πάνω» μουρμούρισε και έφυγε τρέχοντας πάνω.

Τον λυπάμαι μωρέ.

[...]

Σηκώθηκα και κοίταξα την ώρα.

3 τα ξημερώματα.

Διψάω πάρα πολύ.

Βγήκα από το δωμάτιο μου και κατέβηκα την σκάλα.

Εκείνη τη στιγμή, είδα την Martha να πηγαίνει προς την πόρτα.

Πρόχειρα ντυμένη και με τα παπούτσια στο χέρι της.

«Βρε βρε βρε» είπα σταυρώνοντας τα χέρια μου μπροστά από το στήθος μου.

Με κοίταξε, για λίγο παγωμένη.

«Δεν θα κάτσεις να ξυπνήσεις στην αγκαλιά του Damon;» ρώτησα ειρωνικά.

Δεν μ' αρέσει να της μιλάω έτσι αλλά κάνει βλακείες.