Klarisa's p.o.v.
Άνοιξα σιγά σιγά τα μάτια μου.
Πότε με πήρε ο ύπνος;
Και πότε ήρθα στο σαλόνι;
Γύρισα λίγο το κεφάλι μου και τα βλέμματα του Stefan και της Martha έπεσαν πάνω μου.
Σηκώθηκαν και οι δύο γρήγορα.
Ο Stefan γονάτισε δίπλα από τον καναπέ.
«Ξύπνησες επιτέλους» αναφώνησε, με μια ανακούφιση στον τόνο του.
Χάιδεψε το μπράτσο μου και τον κοίταξα περίεργη.
Μάλλον ξέχασε ότι με χτύπησε.
«Μην με ακουμπάς» του μουρμούρισα και το βλέμμα του έγινε στενάχωρο.
Έσκυψε το βλέμμα του και με άφησε.
Σηκώθηκε και πήγε λίγο πιο πίσω, χωρίς να μιλήσει.
«Είσαι καλά;» ρώτησε η Martha.
«Ναι, μια χαρά» απάντησα και σήκωσα λίγο το σώμα μου.
Χαμογέλασε και έσκυψε δίπλα μου.
«Τι σου συνέβη πριν;» με ρώτησε.
Κοίταξα τον Stefan για μια στιγμή.
«Δεν τον θέλω εδώ» της μουρμούρισα.
«Stefan, πήγαινε σε ένα άλλο δωμάτιο σε παρακαλώ» του είπε, χωρίς να τον κοιτάξει καν.
«Martha, είναι ξαδέρφη μου. Πρέπει να ξέρω τι της συμβαίνει»
«Stefan. Φύγε» είπε αρχίζοντας να νευριάζει.
«Σπίτι μου είναι, όπου θέλω θα κάτσω» απάντησε ενοχλημένος και σταύρωσε τα χέρια του μπροστά από το στήθος του.
Η Martha τον κοίταξε με ένα δολοφονικό ύφος.
«Είπα πήγαινε» του είπε, προσπαθώντας να μην του φωνάξει.
«Πωωω καλά» απάντησε αγανακτισμένος και έφυγε.
«Πρέπει να μιλήσετε κάποια στιγμή» μου είπε.
«Όχι. Τον απεχθάνομαι»
«Το ξέρεις ότι μπορεί να ακούσει, έτσι δεν είναι;» είπε αυτή γελώντας λίγο.
«Τότε καλά θα κάνει να ακούσει ότι ΤΟΝ ΈΧΕΙ ΣΙΧΑΘΕΊ Η ΨΥΧΉ ΜΟΥ» φώναξα επίτηδες, γυρνώντας το κεφάλι μου προς την κατεύθυνση που έφυγε.
«Άσε τώρα τον Stefan και μίλα μου» είπε.
«Έγινες καλή εσύ τώρα;» ρώτησα ειρωνικά και γέλασε.
«Αυτό θα εξαρτηθεί από εσένα. Αν με ειρωνεύεσαι θα δεις την κακή μου πλευρά. Τώρα πες μου, τι έπαθες πριν; Έκανες απόπειρα αυτοκτονίας και έλεγες για κάποιες φωνές. Τα θυμάσαι αυτά;»
YOU ARE READING
ravishing darkness.
Vampire•••ℛℯℊ𝓇ℯ𝓈𝓈𝒾ℴ𝓃 𝓉ℴ 𝓉𝒽ℯ 𝓂ℯ𝒶𝓃: 𝒩ℴ 𝓂𝒶𝓉𝓉ℯ𝓇 𝒽ℴ𝓌 𝒷𝒶𝒹 𝓉𝒽𝒾𝓃ℊ𝓈 ℊℯ𝓉 ℴ𝓇 𝒽ℴ𝓌 ℊℴℴ𝒹... ℐ𝓉 𝓌𝒾𝓁𝓁 𝒶𝓁𝓌𝒶𝓎𝓈 ℊℴ 𝒷𝒶𝒸𝓀 𝓉ℴ 𝓉𝒽ℯ 𝓂𝒾𝒹𝒹𝓁ℯ••• *Οι χαρακτήρες, της ιστορίας, προέρχονται από τηλεοπτικές σειρές και ταινίες όπως:...
