Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Namjoon, gece gözlerini açtığında yanını boş bulmuştu. Üzerindeki uykudan sıyrılıp saçlarını karıştırdı. Seokjin, saatler önce kendisini uyuması için göndermiş, hemen geleceğini söylemişti ama şimdi yanında yoktu.
Namjoon, kızgınlıkla odadan çıkıp günlerdir tüm günlerini geçirdikleri odaya girdi. Kızgınlıkla girmiş olsa da gördüğü görüntüyle tüm kızgınlığı buhar olup uçmuştu. Seokjin, kafasını masaya koymuş uyuyordu. Namjoon, kızgınlığını unutup gülümseyerek oda içinde sessizce adımladı.
Namjoon, günler önce kendisini tehdit eden Seokjin'in aksine şimdi gördüğü Seokjin'in çok masum olduğunu düşünüyordu.
O tehditten sonra aralarında bir güç savaşı başlamıştı. Namjoon, bu savaşın anlamsız olduğunu düşünüyordu ama yine de vazgeçmiyordu. Sesli olarak ifade etmeseler de durum ikisinin de hoşuna gidiyordu. Namjoon, Seokjin'le yalnız kaldıkları her fırsatı değerlendiriyordu, ona yaklaşmaktan geri durmuyordu. Seokjin, yıllardır tanıdığı yaşlı adama yanlış bir anda yakalanmak istemediği için Namjoon'dan kaçan taraf oluyordu. Bazı zamanlarsa fazla sinirlenip Namjoon'u köşeye kıstıran taraf oluyordu.
Namjoon, sessizce güldü. Kendisini köşeye sıkıştırıp kendinden geçmesini sağlayan adamla şimdi masumcauyuyuşunu izlediği adam aynıydı.
Parmaklarını kaldırıp onun yanağına dokundu, Namjoon. Parmak uçlarında hissettiği yumuşaklık kalbini olduğu gibi tüm vücudunu titretiyordu.
Seokjin'in daima mükemmel olduğunu, kusursuz bir karaktere sahip olduğunu düşünmüştü ve şimdi o adamı sevdiğini bilmek mutlu ederken, o adamın da kendini sevdiğini bilmek mutluluğunu katlıyordu.
"Seokjin," diye yavaşça seslendi Namjoon. Seokjin, tepki vermedi. Yüzünde gezdirdiği parmaklarını saçlarına çıkardı. Yumuşak saçlarında gezdirirken bir kez daha "Seokjin," diye seslendi.
Seokjin'se uyanmak yerine ağzı içinde homurdanmıştı. Namjoon, kıkırdayıp dudaklarını Seokjin'in yanağına bastırdı. "Uyanmalısın, Seokjin."
Seokjin, Namjoon'un sesiyle gözlerini açıp birkaç kez kırpıştırdı. Kafası hala masanın üzerindeydi. Kendine gelmeye çalışırken Namjoon'un yüzünün çok yakınında olduğu fark etmişti. Bu yakınlıktan rahatsız olmak yerine, ona gülümsedi.
