Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Arkadaş. Sadece arkadaş olmak. Bu kelimeler Namjoon'un kalbinde bir yerleri acıtıyordu. Yıllardır olan şeylerdi. Şimdi bu kadar rahatsız hissettirmesi Namjoon'u yeniden aynı bilinmezliğe sürüklüyordu.
Namjoon, gözlerini odanın içinde gezdirirken Seokjin yatağın üzerinde duran kıyafeti alıp Namjoon'un kafasından geçirdi. Namjoon, o anda gözlerini Seokjin'e çevirdi. Aralarında kısa bir mesafe vardı, az önceki konuşmalarına inat ikisi de uzaklaşmıyordu.
"Kollarını geçir, Namjoon."
Namjoon, Seokjin'e uyup kollarını geçirdi. Namjoon, Seokjin'in aksine bir an olsun gözlerini ayırmıyordu. Yüzündeki her ayrıntıyı aklına kazımak istiyordu. Gözleri, kirpikleri, kaşları, burnu, dudakları. Her ayrıntısı kusursuzdu. Namjoon, ona bakarken farklı hissediyordu, kalbinde bir kıpırtı vardı. Seokjin, kafasını kaldırıp ona gülümsediğinde bu kıpırtı gitmiş, yerini gümbürtüye bırakmıştı.
"Açsındır, bir şeyler hazırlayayım."
Namjoon, kaşlarını çattı. Onun hiçbir şey olmamış gibi davranmasına sinir olmuştu. Az önce onu öpmek istediğini söylemişti, bunu arkadaşından duymuş olsa da göz ardı etmesini istemiyordu. Kavga etmeleri, bu şekilde umursanmamaktan daha iyiydi Namjoon için.
Seokjin, odadan çıktığında Namjoon derin bir nefes aldı. Bu hisleri yıllar önce bastırmıştı, şimdi bu kadar kolaylıkla tekrar gün yüzüne çıkması onu zor duruma düşüyordu.
"Kendine gel, Namjoon! Bu kadar kolay hislerine yenilemezsin."
Odadan çıkıp Seokjin'in yanına gittiğinde onun küçük mutfak içinde hareketini izlemeye başladı. Az önceki düşüncelerine rağmen onu izlerken gülümsemesine engel olamıyordu Namjoon. Saray dışında geçirdiği bir hayatı olmamıştı, yemekleri saray mutfağında yerdi. Şimdi Seokjin'in onun için özel bir şeyler hazırlaması hızlanmaya yer arayan kalbini yine hızlandırıyordu.
Hazırladığı yemek masasına oturduğunda Seokjin büyük bir kâse çorba koydu. "Yemekleri yemeden önce bunu iç."
"Teşekkür ederim, Seokjin."
"Bana değil, ajusshi'ye teşekkür et, tüm bunları o hazırladı."
Namjoon, önünde duran yemeklere bakarken gülümsedi. Saray mutfağındaki gibi gösterişli değildi ama daha güzeldi. Namjoon, o an evdeymiş gibi hissetti. Seokjin'le bir ev, diye düşündü Namjoon. O an yerinden düşecek gibi oldu.
Boğazını temizleyip konuştu Namjoon. "Edeceğim ama şimdi benim için sen hazırladın bunları, sana da teşekkür etmem gerekiyor."
