GÜVEN-ME BANA!

2/-_-/

.DÜZENLENDİ.

Selamm

Nasılsınız?

Napıyonuz?

SATIR ARALARINA YORUM YAPMAYI UNUTMAYINN ;)

Bölüm: -2-

"Güvenlik krizi"

Multimedya:Halsey-Without me(slowed down)

İyi okumalar beğenmeniz dileğiyle...

:)) HATIRLATMA :))

= Dışardan gelen korna sesi ile İrem nerden geldiğini bilmediğim bir telaşla elimden tuttup hızla dışarı çıkardı beni.İkimizde aynı hızla elimizde sadece telefonla dışarı çıktığımızda kapıyı çekmesiyle aklıma gelen şey ile elimi yanaklarıma attım.O ise unuttuğumuz şeyin hala farkında değildi...=

---

Tam konuşucağım sırada kapıyı kapatan mala öylece ağzım açık bakakaldım.

Ve o ne dedi biliyomusunuz! acayip sakin bir tavırla sağ elini açıp bana uzatırken bir yandan da sakince:

*-Anahtarı ver de kilitleyim.

Dedi.Sinirlerim tepeme çıkarken:

-eğer içeri girebilirsek veririm anahtarıı!

Baskılı bir şekilde kurduğum cümleyle bana bakıp gözlerini büyüttü.Daha sonra sırıttı ve alaycı bir şekilde "şaka" diye kaşlarını çattı.Bana öylece bakarken ben ise ifadesizce yüzüne bakıyodum.

-keşke şaka olsaydı.

Dediğim şey ile elimi alnıma vurarken bir yandan da cümlemi sürdürdüm.

-Eğer benim konuşmama izin verseydin sana söylücektim,ayrıca ne bu acele azcık geciksek ölücekler mi sanki.Annem hep ne der ACELE İŞE ŞEYTAN KARIŞIRR!!

İrem dediklerime daha çok bozulup suratını astı ve elindeki telefondan saate baktı."Hadi gidelim gelince buluruz bi çaresini"

Alayla sırıtırken dudaklarımı aralayıp sinirle konuştum:

-Aynen ya sokakta kıyıda köşede uyuruz sıkıntı yok ya da camı kırar eve gireriz hırsız misali ya da dur dur arka bahçeden gireriz ne dersin zekice demi?

İrem ofladığında tekrar çalan kornayla beni umursamayarak bahçe kapısına ilerledi.Bense mecburen onu takip ettim.Yanına yaklaştığımda bana döndü ve durakladı.Onunla beraber durakladığımda bir elini yumruk yapıp bana uzattı."gelince düşünücez tamam mı söz"kurduğu cümleyi okeylemek zorunda kaldığım için yumruk yaptığım elimi eliyle çakıştırdım.Bununla beraber tebessüm edince koluma girdi.

Bahçenin kapısından çıktığımızda üstü açık kırmızı bir arabada bizi bekleyen zengin takımından kızları gördük.

Melis şoför koltuğunda,yanında ise Deniz oturuyodu.Bizde üzerimizdeki gerginliği bir kenara atarak arka koltuklara oturduk.

Yol boyunca sohbet muhabbet ve aşırı derece yüksek sesle açtıkları müzikle bir an anahtarı unuttuğumuzu bile unutmuştum.

.

.

.

Araba hızını kesince ve müziğin sesi kısılınca geldiğimizi anladım.Hepimiz sırayla arabadan indik.Melis arabanın anahtarını çalışana verdi ve yanımıza geldi.Evden çok villa gibiydi burası.Bir yandan esen rüzgardan dolayı hafif bozulan saçlarımı düzeltirken diğer yandan da ağzım açık bir şekilde evin dış görünüşünü inceliyordum.