KIZIL MAVİ (AŞKIN PEŞİNDE SERİSİ II)

12- Kabulleniş

Merhabalarr
Canlarım sizden bol oy ve yorum bekliyorum öpüldünüz

Gelecek bölüm diyor ve susuyorum o yüzden oy ve yorumlara yüklenelim

İnstagram quen.oflove
Sizi seviyorum 💜

Kızıl Mavi 12. Bölüm: Kabulleniş

Soğuk havaya rağmen kampüsün bahçesinde oturuyordu. Ellerini kalın ceketinin üzerinden kollarına sarmıştı. Evren sanki önüne bir şeyleri cömertçe seriyordu. Lakin genç kız etrafını saran çiftleri görmek istiyor muydu emin değildi. İçinde onlara karşı kıskançlık ya da imrenme yoktu. Aksine hatalı bir yolda olduğu acımasızca yüzüne çarpılıyordu. Nitekim asla böyle bir yaşama sahip olamayacağının bilincindeydi. Ares'in, üstlendiği sorumlulukların yanı sıra her bakışı ile vücuduna iğneler batırmaktan geri kalmıyordu.

Aradan günlerin geçip gitmiş olmasına rağmen tutumunda en ufak bir yumuşama bile olmamıştı. Şirkete gittiği günlerde bile karşılaşmamalarına özen gösterir hale gelmişti. İnsanlar. içinde de aynı bakışları üzerinde hissetmek istemiyordu. Zira artık açıklamaktan kaçınacağı durumların içinde bulunmak istemiyordu.

Yapacağı evlilik, aşık olduğu adamla olacaktı. Ancak İnci artık ona zarar vermek istemiyordu. Bu yüzden her konuda kendini geride tutmaya adeta ant içmişti. Selin'e de, evleneceklerinin haberini vermişti. Bunun şaşkınlığıyla arkadaşı iki gündür onda kalıyordu. Ares ile anlaştıkları gibi anlatmıştı. Aksini yapmak istemiyordu zira bir kişi ona olan gerçek aşkını öğrenirse genç adamın hepten aklını kaçırması mümkün olabilirdi. Çantasından duyulan telefonunu hemen cevapladı. ''Efendim anne.''

''İnci, babanla konuştum.'' Rahatsızca yerinde kıpırdandı. Annesi, günlerdir babasına söylemeye çalışıyordu. ''Ne dedi?'' Ares, iki gün önce bir toplantı çıkışında artık isteme işini bitirmelerini söylemişti. İnci'ye, söz hakkı tanınmayan mevzu da payına düşen sadece uymak oluyordu. ''Vallahi çok uğraştırdı beni. Benim bir tane kızım var deyip durdu.'' Babasının, düşkünlüğü gözlerini yaşartıyordu. Kızını, hep sahiplenen ve seven bir baba olmuştu. ''Kabul etti hafta sonu gelebilirler.''

Rahatlama hissiyle titrek bir nefes koy verdi. Babası, işin en zor aşamasıydı. Konunun açılması dahi günlerini almıştı. Artık daha büyük bir perde açılacaktı. İsteme faslında herkes yüz yüze gelmek zorunda kalacaktı. ''Sende, erkenden gel. Hafta sonuna kaç gün kaldı.'' Annesinin, daha şimdiden hazırlık telaşına girdiğini görebiliyordu. ''İzin almayı denerim.''

Kapattığı telefonla yerinden kalktı. Annesinin sesi günlerdir oldukça neşeliydi. Eren konusu, bir daha açılmamıştı. Annesi istediğine kavuştuğunu sanıyor, kızının bir yere gitmeyeceğini var sayıyordu. Oysa bu evlilik belki de aylar sonra kestirmeden bitecekti. Nitekim İnci'nin amacı da tam olarak buydu. Eğer uzarsa İnci, biten süreçten sonra daha çok üzülürdü. Ares ile az zaman geçirmesi onun açısından çok daha yerinde olacaktı.

Aileleri bunu bilmediği için hummalı bir hazırlık içindelerdi. Hafta sonu takacakları yüzükten sonra ki aşamaları düğün olacaktı. İnci, düğünü hiç istemiyordu. Kıvanç ailesinin, görkemli bir düğün yapacağını düşünüyordu. Söz konusu gelin ve damat ise adeta iki iyi oyuncu gibi davranacaklardı. İnci belki de ilk kez hislerini yahut bakışlarını saklama gereksinimi hissetmeyecekti. Nihayetinde aileleri, beklemeksizin yapılan evliliklerini büyük aşklarına bağlıyordu.

Sabah erkenden ödev teslimi için geldiği okuldan şirkete gitmek üzere ayrılmıştı. Kargaşalı günlerinde okulunu ihmal etmemeye çalışıyordu. Yarım saatin sonunda geldiği şirkette hemen odasına geçmişti. Yeşil gözleri takvime değdiğinde hafta sonuna sadece dört günün kaldığını gördü. Cama doğru gitmiş ve dışarıya bakıyordu. Durmaksızın yağan yağmuru izlerken, avuçları arasına boynunda ki kolyesini aldı.