KIZIL MAVİ (AŞKIN PEŞİNDE SERİSİ II)

22- İLK ADIMLAR

Hellooo
Canım okuyucularım merhaba. Öncelikle şunu söylemeliyim ki bir önce ki bölümde çok güzel yorumlar, beğeniler yaptınız. O yüzden sizi fazla bekletmek istemedim.

Yeni bölümle karşınızdayım.

Lütfen bu bölüm de bol oy verelim.
Satır aralarını yoruma boğalım. Yorumlarla buluşuruz.

          Sertap Erener: Asolan Aşktır

Keyifli okumalar
Q🧡

KIZIL MAVİ 22. Bölüm: İlk Adımlar

"Sabırsız ve şanslıyımdır. Eğer bu hayatta biraz daha şansım varsa günün birinde bir çocuğum olacak ve kim bilir belki annesi sen olursun."

Günlerdir olduğu gibi.. Zira Ares bu sözlerinin üstüne bir şey ekleyememişti çünkü günlerdir doğru düzgün yüzünü bile göremiyordum. Adeta bir işkolik ile evliydim.

Sadece birkaç günlüğüne yılbaşında İzmir'e gideceğimiz için Ares delicesine çalışıyordu. Aslında onları çok özlemiştim. Dünya Abla, hayatımı değiştiren kadındı. Ayaz Ağabey'in de, gözümde ondan farkı yoktu. Aşkları halihazırda içimi titretiyordu. Birbirleri için verdikleri anlamlı mücadeleye ön saflardan tanıklık etmiştim. Hele o dünyalar güzeli çocuklara bayılıyordum.

Kendimi okulun bahçesinde ki sandalyelere atarken derin bir nefes aldım. Sabahın sekizinde başlayan derslerim akşam altıyı gösterirken bitmişti. Bütün dersleri pür dikkat dinlerken zihnim artık uyarılar vermeye başlamıştı. Ancak bu yorgunluk beni mutlu ediyordu. Gördüğüm her ders, girdiğim her sınav sanki beni ait olduğum hayata biraz daha yaklaştırıyordu. İşte bu his bana her şeyi yaptırabilirdi. Hiç uyumadan çalışabilir, günlerce sabahlayabilirdim.

Çok istediğim mesleğime kavuşup, ayaklarım üstünde yaşayacağım hayatım .. Zihnim bu düşüncelerle dolarken dudaklarımda oluşan tebessüme mani olamamıştım. "Çok işimiz var! Hâlâ tembellik yapıyorsun." Selin tepemde dikilirken kaşlarımı çattım. "Yine neyin peşindesin?" Gevşek bir halde gülüp karşıma oturmuştu.

Aralık ayının sonlarındaydık ve hava gerçekten çok soğuktu. Üşüyen ellerimi yeşil montumun cebine sokarken aksine bu soğuk havayı içime çektim. "Bu sene yılbaşına sevgilimle giriyorum." Selin, Efe ile birkaç aydır birlikteydi ama onun aşkından ayakları yerle bağını koparmıştı. Selin, fönlü kumral saçlarını omuzlarının gerisine iterken şuh bir halde gülümseyince bu hallerine güldüm. "Bu bakışları yanlış kişiye atıyorsun."

"Kocan, senin umurunda olmayabilir ama sevgilim benim umurumda."

"O, ne demek?"

"Bir ay oldu evleneli. Bir heyecanını görmedim, bir kere şu adam için hazırlandığını görmedim. Enişteme haksızlık ediyorsun. Onun da, güzel anlar yaşamaya hakkı var." Selin, kolumdan tutup beni kaldırırken koluna girmişti. "Selin." İsmi dudaklarımdan uyarı gibi çıkmıştı.

"Ne var, yalan mı? Hormonlarının çalışmadığını düşüneceğim. Arsız olan hiçbir şeyinizi anlatmıyorsun ki bu hallerinden anladığım kadarıyla adamı yatağa da almıyorsun."

"Onu, nereden çıkardın?"

"Kızım, fıstık gibisin. Kaşın, gözün, fiziğin her halinle müthişsin ama.."

"Aması ne?"

"Alışverişe çıktığımız zamanlar da iş için kıyafet alıyorsun haricinde bir şey yapmıyorsun. Sen yeni evlisin. İnci ne bileyim ben bile senden daha hevesliyim. Adamı kaçıracaksın." Sabır diliyordum kendime. Selin'i, çok severim. Kötülüğüme bunları söylemediğini adım gibi biliyordum ama ona dahi anlatamadığım şeyler her an boynuma dolanıyor ve ben nefes alma yetimi bile kaybedecek hale geliyordum. Herhangi biri bana bu konuda imalarda bulununca da Ares'in beni aldatacağına dair paranoyalara kapılıyordum.