KIZIL MAVİ (AŞKIN PEŞİNDE SERİSİ II)

6- Efsunlu Gece

Not: Selam canım Kızıl Mavi sevenler!
Yine yeni bölümde buluştuk ama bu sefer size bir teklifle gelmiş bulunmaktayım. Son bölümde yaptığınız yorumlar mükemmeldi ve beni çok mutlu etti. Bunun yanı sıra diyorum ki bugün gelen bölümde yorum sayılarımız yine aynı şekilde olursa yarın size yeniden yeni bölümle geleyim diyorum🖤

Bunun için bol oy verirken satır aralarına da yorumlarınızı bırakmayı unutmayın. Bakalım yarın buluşabilecek miyiz?

Alıntıları önden okumak için hâlâ instagram hesabımızı takip etmiyor musunuz? quen.oflove beklerim🖤

Multi: Ares Kıvanç
Charles Aznavour: She

Kızıl Mavi 6. Bölüm: Efsunlu Gece

Uzun ve karanlık bir yolda hiçbir yere sapmadan yürüyorlardı. Gecenin bu ıssızlığı kızın yüreğinde ki korkuları su üstüne çıkarıyordu. Yıllardır atamadığı korkuları vardı. Karanlık ve küçük alanlarda kapana kısılmış gibi kendini çaresiz hissediyordu. İnce bacakları soğuktan değil ama korkudan titriyordu.

Ares ile yaşadığı geceye; birazda bu yüzden şaşırıyordu. İnci'nin, kolayca paylaşamayacağı şeyler vardı. Zira paylaşsa da, paylaşmasa da iki durumunda faydası olmayacağını bilerek kadar denemişti. Korku kıvılcımlarının barındığı yüreğinin, Ares'in dokunuşlarına olumsuz bir yanıt vermemesine şaşıp kalmıştı. Ares ise her şeyi onayladığını söylemişti. Nitekim kendisi de onayladığını hatırlıyordu. Özel geceleri her aklına geldiğinde farklı şekillerde anıyor olsa da, koyulacak en güzel ad mucize olmalıydı.

Hızla inip kalkmaya başlayan göğsü ile eli boynuna gitti. Yürümeyi keserken, yeşil gözlerini sıkıca yumdu. İnci, yeniden küçük bir odaya hapis olmuş ve karşısında delice korktuğu çocuk vardı. Hissettiği korku ile yer altından kayıp gidiyordu.

Ares, kızın önünden adımlarını sürdürüyordu. Kısa bir an sonra ardında ki seslerin durduğunu fark edince arkasını döndü. Saydam bir varlıkmış gibi, yer çekimine direnmeye çalışan kızı gördü. ''İnci.'' İsmi dudaklarından dökülürken, kızın yanına koştu.

İnce belinden yakalamayı başardığı kadını kendine çekti. Beyaz olan teni sanki birkaç dakika içinde daha da beyaz olmuştu. Aldığı sık soluklarla sanki kolları arasında çırpınıyor gibiydi. Ares, soğukkanlılıkla kızın yüzünü avuçladı. Yeşil gözleri, gözlerine değince konuşmaya başladı. ''İnci, sakin ol. Birlikte derin nefesler alalım.''

Genç kıza ne olduğunu bilmese de, tahminler yapıyordu. Kendince en faydalı olacak yol ile yardımcı olmaya çalışıyordu. Kızın, gözlerinde yer edinen endişeyi gördü. Niyeti kızı sakinleştirmek olunca, başparmaklarıyla yanaklarını okşamaya başladı. Alçak tuttuğu sesi de şefkatle duyuluyordu.

İnci, gözünden damlayan bir yaş ile adama başını salladı. "Şimdi birlikte." Dediği anda onunla birlikte derin nefesler almaya başladı. Birlikte aldıkları nefeslerle, kızın rahata kavuştuğunun farkına vardı. Nitekim az evvel kollarında çırpınan kız, biraz olsun sakinleşmişe benziyordu.

"İyi misin?" Ares, hâlâ parmaklarıyla kızın yanaklarını okşuyordu. İnci, göğsüne konan ferahlıkla başını olumlu olarak salladı. Ares, eline değen yaşları kızın aydınlık yüzünden sildi.

"Karanlıktan mı korkutuyorsun?" İnci, şiddetle başını sallayınca başını hafifçe onu doğru eğdi. "Korkma, buradayım. Yalnız değilsin." İnci, sesi güven kokan adama güvendi. Titrek bir nefes aldı. Başı ondan bağımsız hareket ederek, adamın göğsüne yasladı. Ares, sakinleşmesi için kızıl saçlarını okşamaya başladı. İpek saçlarına koyduğu elleri yumuşaklığı sayesinde hemen aşağı doğru kayıveriyordu. Bu vakitlerde ikisi de bir şeyi sorgulamıyordu.