KIZIL MAVİ (AŞKIN PEŞİNDE SERİSİ II)

11- Evlilik Anlaşması

Herkese selamm!! Sabah demiştim ama sabaha kadar da dayanamadım. Size yeni bir teklifle geldim. Diyorum ki bu bölümün yorum ve oylarını yüksek olursa sabaha da yeni bölüm gelsin? Ne dersiniz

Oy vermeyi unutmayın
Yorum yapmadan çıkmayınız 🌹

İnstagram quen.oflove

Kızıl Mavi 11.Bölüm: Evlilik Anlaşması

Kafasının içinde başlayıp, bedenine doğru yayılan elektriklenmeler mevcuttu. Elleri akımdan sebep titreyip duruyordu. Dizlerini saran ince parmaklarını serbest bıraktı. Omuzları güçsüzlük hissiyle dolup taşarken çökük vaziyette duruyordu. Yeşilin en koyu rengine ev sahipliği yapan hareleri, ruhsal durumdan etkilenmiş olacak ki, kendi çizimin asılı olduğu duvarda takılı kalmıştı.

Saatlerdir çalan telefonuna cevap vermiyor, karara varmak istiyordu. Oysaki kararını o arabanın içinde vermiş bulunmuştu. Dudaklarını esir alan acı tebessümden kurtulmak istiyordu. Hatta hayatını esaret altına alan sorgu ve hesaplaşmalardan arınmak istiyordu. Yaşadığı her günde ruhu zedeleniyor, biraz daha yorgun düşüyordu.

Yirmi bir yaşında genç bir kız iken özellikle kendi hislerinden mütevellit bitap düşmüştü. Ares'e karşı içinden atamadığı bağlar vardı.  Kimseye anlatmayı göze alamazdı ancak bu aşkı içinden de atması söz konusu olamıyordu. Benliğini ele geçiren adamın karşısında ise hissettiği büyük suçluluklar mevcuttu. Şövalye misali hayatını kurtarmaya çalışıyordu. Her türlü durum hakkında öne attığı fikirleri ve çözümleri takdire şayandı. Yüzünü olsun hatırlamadığı kızı girdiği kuyudan çıkarma derdindeydi. Yaşadıkları arzu dolu gecenin de faturasını erinmeden kendisine kesmişti.

Ares, hayatına saygı duyuyordu. Kendine bir misyon yüklemişti. Genç kızın, istemediği bir evlilik yapmasına mani olurken geleceği içinde atılımlarda bulunuyordu. İnci biliyordu ki, bu adam boş yere geleceği hakkında ki planını sormamıştı. Ares, elinden geldiği kadar nereye gitmek istiyor ya da çalışmak istiyorsa ona destek olacaktı.

Evlilik çok özeldi. Temelinde sevginin barındığı bir kurumdu. İnci için aşk ve sevgi vardı. Fakat genç adam için mecburiyet yüzünden atılacak bir imzadan ibaretti. İyilikleri karşısında elini kolunu bağlayan adama aşkını itiraf etmek gibi bir niyeti yoktu.

İnci, dolgun dudaklarını aralarken firar eden titrek nefesine izin verdi. Çalan telefonun sesi onu giderek rahatsız etmeye başlamışken elini uzatıp açtı. "Efendim anne." Kim olduğuna dahi bakmamıştı fakat kimin aradığını pek ala biliyordu. "İnci kızım, Eren gelmiş Ares Bey karşısına dikilmiş ne oluyor?" Tatlı telaşın esir aldığı sese tepki göstermedi. "Çocuk ince düşünmüş çiçekler bile göndermiş. Ares Bey'in, elini tutmakta neyin nesi?" İnci, yalan görünümlü olsa da ilk defa gerçek hislerini başka birine karşı dile getirdi.

"Çünkü Ares'e aşığım. Biz, evlenmek istiyoruz." Sesi söylediği söylerle gülüşüne mani olamadı. İlk kez söylüyordu bunu. Sözlerin gerçekliği kalbini harekete geçirmişti. Yüreğini saran rahatlama hissine şaşırmadan edemedi. Yıllardır içten içe yaşadığı aşk bu kadar ağır mıydı? "Kızım, sen diyorsun? Hiç bir şey söylemedin. Hem Ares Bey, Kıvançların oğlu yani.." Annesinin olmazlarını bilerek sözünü yarıda kesti.

"Kim olduğunu gayet iyi biliyorum oda benim kim olduğumu biliyor. Senin istediğinle değil anne kendi sevdiğim adamla evleneceğim." Göz pınarından boynuna doğru damlayan yaşa engel olamadı. Günler sonra üzüntüden ağlamıyordu sanki üstünde biriken hüzünler yol bulmuştu kendilerine. "Kızım, Faruk Bey izin vermez onaylamaz."