KIZIL MAVİ (AŞKIN PEŞİNDE SERİSİ II)

15- Sorgu

Herkese selamm!
Habersiz bir bölümle geldim!
**
Kızıl Mavi 15. Bölüm: Sorgu

Mavi gözleri, parıldarken dudakları düz bir çizgiden ibaretti. İki hafta öncesinde gecenin öteki yüzünde karşına çıkan, kızıl güzel bütün hayatını çaba sarf etmeksizin alaşağı etmişti. Yaşanan olayların, hiçbir şekilde onun planları olduğuna inanmıyordu. Zira kısa zaman da çözümlediği kız; bir hayli kırılgan ve narindi. Böylesi entrika dolu perdelerde oyuncu olabileceğini zannetmiyordu.

Bazı zamanlar bu genç kızın içinde iki ayrı ruh olduğunu düşünmüştü. Keza saatin bu vakitlerinde, karşısında ilk tanıdığı cesaretli kız vardı. Ares, karşısında ilk tanıdığı kızı görmenin verdiği arzu ile gözlerinden geçen parlaklara engel olamıyordu. Yeşil gözlerinin içinde cevval bir kız vardı. İşittiği ağır sözlerin nedenini ise bilmiyordu.

Geçmişin karanlık bir yüzü vardı tıpkı yaşadıkları gece gibi, İnci'nin tozlu sayfalara gözyaşları ile yazdığı bir şeyler vardı. Zira ona isteme gecesinde imkanı olmadığını söylemişti. Şimdi ise bu sözlerini destekliyordu. Başına gelmiş olabilecek nahoş olayları zihninde sıralarken bile ellerinin yumruk halini almasını tetikliyordu. ''Geçmişimi biliyorsun. Yıllar evvel belki de bahsettiğin sığ adam olabilirdim o zaman bana bunları söyleseydin güler geçerdim çünkü bahsettiğin gibi bir adamdım. Hayatım bambaşkaydı ama bugün çok başka. Seni, öptüm. Söyledim ya güzel bir kızsın ama her şeyden öte aramızda bir yoğunluk var. Bunu fark eden sadece ben olamam ama eğer sen bundan rahatsızsan bir daha tekrarlamam.''

Yıllar önce avare bir hayatı kendine tarz olarak belirlemişti. Aslında hala gençti ama dört sene öncesine dönüp bakıldığında, alacağı yüklerden haberdar olmadan dilediğince yaşama özgürlüğünü kullanmıştı. Zaman geçtikçe olgunlaşırken, yaşamı ele aldığı yerler dahi değişmişti. Ares, her iki tarafı da iyice ezberlemişti. ''İnci, ben sana isteğin dışında hiçbir şey yapmam ama eğer sadece bundan bile şüphen varsa yüzüğü şimdi atabilirsin.''

Genç kızın, uzun kirpikleri dahi titriyordu. Dudakları açılırken ne diyeceğini bilemiyordu. Ares'in, şüphesiz haklı olduğu yerler mevcuttu. Belki bahsi geçtiği gibi yıllar evvel bu şekilde karşılaşsalardı genç adam sahiden sırtını döner giderdi. Ailesini dahi umursamaksızın dilediğince yaşardı. İnci, başını olumlu olarak oynattı. ''Sana, güveniyorum.'' Genç adam, ellerini cebine koyarken bir cevap vermeden sırtını döndü. İnci ise artık gitmesi gerektiğini anlayarak dışarı çıktı.

Bu görüşme İnci'nin, genç adamla son konuşması olmuştu. Aradan geçen iki haftada şirkette zorunlu görüşmeler dışında, hiçbir konuşmaya girmemişlerdi. İnci ise hayatını tamamen okuluna ve projeye adamış durumdaydı.

Ayaklarının altında ince bir çizgi vardı. Yana kaymak şöyle dursun, bedenini saracak en ufak titreşimde dahi ip kopacak kadar zede almıştı. Tıpkı genç kızın ruhu gibi. Ares, kalbinin en güzel en saf yerine sahip bir adamdı. İçinde biriken sinirler belki de en olmayacak yerde patlamıştı.

Öykü'den, işittikleri bütün dengesini bozmuştu. Yıllarca üzerine yapıştırılacak her türlü sözü içinde ezberlemişken olabilecek en çirkin haliyle duymuş olasından ötürü hayli örselenmişti. Ares ise yine karakterini ele vermişti. Toplantı içerisinde beklemediği anda genç adam tarafından korunmuştu. Yaşanan olayların arkasında dururken, kendisi gibi kırılıp kenarına dönmüyordu.

Okulun önünde Nevbahar Hanım'ın gelmesini bekliyordu. Dün öğle saatlerinde aramış ve düğün hakkında artık hazırlıklara başlanması gerektiğini söylemişti. İnci, kendisini suçlu hissediyordu. Ares, vazife olmayan şeyleri bile kendine vazife edinerek hareket ediyordu. Bu uğurda kendisine gelecek eleştirilere karşı bile duruşunu bozmuyordu. İnci'de, bugünü bir absürtlük yaşanmadan halledeceğine inanmak istiyordu.