KIZIL MAVİ (AŞKIN PEŞİNDE SERİSİ II)

20-Kıskançlık

Merhabalar!

Yeni bölümle sizlerleyiz! Özlediniz mi?
Bu bölüm önemlidir okuyucularım çünkü kahraman bakış açısı ile yazıldı. Görüşleriniz de benim için çok önemli.

Neler olmuyor ki bu bölümde 😒

- OY VERMEDEN ÇIKMAYINIZ
- SATIR ARALARINA YORUM YAPALIM

Teoman: Serseri

Keyifli okumalar
Q♥️
**

KIZIL MAVİ 21. Bölüm: Kıskançlık

Farz edin ki birine delicesine aşık olmak için onu en iyi tanıyan kişi olmanıza gerek yoktu. Farz edin ki adı ya da görünüşü dışında hiçbir fikre sahip değildiniz. Yine farz edin ki o adama olan aşkınızı utanç bilip ondan hatta kendinizden kaçmak isterken kendinizi yine onun çukurunda bulmuşsunuzdur.

Evet, çukur.. Kalbim ona ait bir çukurdan başka bir şey değildi. Ve bu çukur her geçen gün derinleşirken beni de içine çekmekten kaçınmaz haldeydi.

Başlarda tüm başıma gelenlerden kaçmak istedim fakat mümkünatı olmadığını anladığım an da bir teslimiyet içerisine girdin yahut kendimi kandırdım. Zira en başından beri sevdiğim adamla evlenmiştim.

Kendime o kadar eziyet ettim ki her zaman: " İnci, inanma. Bu iş bitecek. Sakın umutlanma." Diye tenkitlerde bulundum. Hiçbir zaman kendimi onun karısı olmaya bile yakıştıramadım. Bu gerçeği görmezden geldim.

İşte benimde yüreğimi delip geçen orada yaralar açılmasını sağlayan şüphesizki buydu.

Ares'e olan aşkımı ondan saklamaya çalışırken; duyduğum her gerçekte paramparça oldum. Bu evlilik sayesinde onu elimde tutacak planlar yapmadım. Ben, onu kalbimin bütün saflığıyla sevdim ama her zaman onun beni sevme ihtimali olmayacağını bilerek bu aşkı sürdürdüm.

Daha evliliğimizin ilk anından başıma gelenleri hatırlamalıydım. Hatırlamalı ve bunun nasıl bir evlilik olduğunu aklımdan çıkarmamalıydım. Aklımdan geçenler karşısında alayla güldüm.

Kendime eziyet etmek.. Benim, en başarılı olduğum iş olabilirdi. Evleneli bir ay oluyordu hatta birazda geçiyordu. O geceden beri Ares ile aramızda sınırlı diyaloglar olmuştu. Zorunlu anların dışında asla bir araya gelmiyorduk.

O gece yapılan bütün konuşmalar son derece aşağılayıcıydı. Pelin'in, sözleri kulaklarımdan silinmiyordu. İnkâr etmek istesem de sevdiğim adamı delicesine kıskanıyordum. Bütün bunlara hakkım olmadığını kendime söylerken bu hikayenin sonunda deliren kişi olacağımı da çok iyi biliyordum.

Ares yine o meşhur hızlı hayatına dönüp gidecekti.  Ben ise yeninden onun ardında bıraktığı viraneye bakarken gölgesini dahi göremeyecektim.

Adalet çarkı her zaman başkalarının lehine işleyip dururdu.

Saatler mesai bitimine yaklaşırken odamın penceresinden bahçeye kurulan yılbaşı ağacına bakıyordum. Biliyordum ki aşağıda hummalı bir çalışma vardı...

Halbuki hayatımda yolunda giden durumlar vardı. Dönemim bitmek üzereydi ve gelecek sene için yaptığım bitirme çalışmam oldukça yolunda gidiyordu. İşimden kalan zamanda sürekli olarak arkadaşlarımla birlikteydim. Kabul ediyorum, onlarla birlikte olunca gerçek ben ortaya çıkıyordu.

Daha özgür ve daha özgüvenli...

Asıl İnci ortaya çıkıyordu. Kabul etmem lazımdı ki kafam dağıldıkça davranışlarımda rahatlamaya başlıyordu. Kendime inanamamakla birlikle Ares ile kalbim arasında girdiğim mücadelede her zaman kaybetmeye mahkum gibiydim.