RUŞENDİL (TAMAMLANDI)

9.Bölüm: Kör Gelin

Canlarım merhaba. Bazı aksilikler yüzünden yeni bölüm biraz gecikti. Umarım keyifle okursunuz.❤🙏

~~~~~~~

Konakta zaman bir su misali akıp gidiyor, günler günleri kovalıyordu. Ruşendil artık yeni hayatına alışmıştı. Her gün erken saatte kalkıyor, kahvaltı için Dicle ablası ile çalışanlara yardım ediyor, kahvaltı sonrasında Rustem babasının kahvesini yapıyordu.

Tercihlerin açıklanmasına çok az bir zaman kalmıştı. Emre, Ruşendil'den daha heyecanlı ve meraklıydı. Bir sorun çıkmasından korksa da Emre'nin yanında olması Ruşendil'e güven ve huzur veriyordu.

Gün yine her zamanki gibi erken başlamıştı. Ruşendil hazırlanıp Dicle ablası ile mutfağa giderek çalışanlara yardım etmeye başlamışlardı.

Dicle'nin  ve çocukların yardımıyla Ruşendil konakta eskisinden de rahat geziyordu neredeyse her yeri ezberlemişti.

Ailecek hep birlikte kahvaltı sofrasına oturduklarında Eray heyecanla Ruşendil yengesine dönüp konuşmaya başladı.

" Ruşendil yenge ben dün akşam babamdan parayı aldım. Bugün seninle okul çıkışı gitarımı almaya gidebilir miyiz? "

" Tabi canım biz Dicle yengen ile gelir seni okuldan alırız. "

"Çok teşekkür ederim yenge sen birtanesin. "

Ruşendil içten bir gülümseme ile çayını yudumlarken Zeynep Hanım sinirli bakışlarıyla gelinlerine bakıyordu. Ne yaparsa yapsın bu müzik dersi işini bir türlü bozamamış, kocasını ikna edememişti. Daha fazla gerginlik olmaması için sussa da bunun hesabını Ruşendil'den soracaktı.

" Bugün misafirlerim gelecek. Onları ağırladıktan sonra çıkarsınız. "

Dicle merakla kaynanasına döndü. Bugün misafir geleceğinden tıpkı Ruşendil gibi kendisinin de haberi yoktu.

" Kim gelecek anne? Ona göre hazırlık yapalım. "

" Her zamanki arkadaşlarım gelecek Dicle. Ona göre hazırlık yaparsınız. "

"Tamam anne. "

" Kocanı aradın mı Ruşendil, ne zaman gelecek eve? "

" Nöbeti akşam bitiyormuş anne. Arkadaşı izinli olduğu için onun yerine de çalışacakmış.  "

  " Tamam. Haydi yediyseniz sofrayı kaldırıp hazırlıklara yardım edin. Misafirler dört saate gelirler.  "

Yardımcılarla birlikte sofrayı toparlayan Ruşendil ve Dicle hazırlıklara yardım etmek için mutfaktalardı. Misafirlere ne ikram yapacaklarını düşünüyorlardı. Ruşendil aklına gelen tarifle gülümseyerek ayağa kalktı.

" Bana önce bir önlük ve tülbent verir misiniz? "

Emine hemen mutfaktaki dolapta hazır duran temiz önlük ve tülbenti Ruşendil'e verdi.

Emine'nin verdiklerini giyen Ruşendil tezgâha geçip, alt dolaptan plastik derin bir tabak çıkarıp çekmeceden el çırpıcısını aldı.

" Emine şimdi senden istediğim malzemeleri ölçüsüyle bana verir misin canım? "

" Tabi Ruşendil abla. "

"Kuzum ne yapacaksın? "

" Abla ben üniversitedeyken çok güzel bir pasta yapıyordum arkadaşlarım çok seviyordu. Ondan yapayım dedim. Tabi senin için de uygunsa. "

" Canım saçmalama bana neden soracakmışsın. Ben de o zaman kısır yapıyorum. Zeynep annem söylemese de seviyor kısırımı. "

İkisi de gülerek işe koyuldular. Ruşendil Emine'den malzemeleri istemeye başladı.