Matilda (Montemayor Series #1)

XIV

Duda

"Marcus can you pass me the book please?" pakiusap ko habang nag susulat ako.

It's been one week since we've become official, and I can say so far so good. It's monday and exam week is fast approaching.

"Baby" bulong niya sakin, andito kami sa library sinamahan niya akong magaral tutal ay wala na din siyang klase.

Nilingon ko siya at tinaasan ng dalawang kilay nagtataka. "Why?" tanong ko at bumalik sa pagsusulat.

Di siya umimik kaya nagpatuloy nalang ako sa aking pagsusulat, kumuha din siya ng papel at nagsulat ng di ko alam.

Cleah, Christa and Sophia are busy bees. Si Cleah kasama si Geo anjan lang sa kabilang tables ayaw magpa istorbo. Si christa naman kasama niya mga kagroup niya sa ibang subject and Sophia as always, busy sa SSG office. Pansin ko lang din na simula nung sinagot ko si Marcus ay madalang nalang magpakita si Sophia, sa klase naman ay umiiwas siya. Everytime na kakausapin ko ang lagi niyang sasabihin ay "next time" or "busy ako" or sadyang busy lang talaga siya at napaparanoid lang ako.

"Baby, what are your plans later?" tanong ni Marcus

Hindi ko siya nilingon, bagkus ay nagpatuloy ako sa ginagawa "I don't know maybe work on my papers? Si mommy kasi binigyan ako ng documents na dapat kong pag aralan daw para sa business" sabi ko nagulat ako nang may kamay na pumulupot saking bewang, tinignan ko si Marcus at tinititigan lang niya ako.

Ok fine. He won't stop until he got my attention. Such clingy boyfriend,cute.

"Mhm? What is it?" sabi ko at ginaya siyang pumalambaba na din sa lamesa at pinantayan ang kanyang titig sakin

"Can we go for a date please?"

I smiled at his thoughts "Ok" sabi ko naman

"I love you" he said as he cares my cheeks gently

"I love you too" I whisper

He kiss my forehead and smile.

"Isn't it funny how we fell inlove with each other ? We started as bestfriends and now lovers" he chuckle

Umiling ako at natawa na din

"Yeah, corny" sabi ko

"But worth it" aniya.

"You're the only girl that makes me feel so high all the time" aniya sa mahinang boses

"Am I a drug to you then?" nanunutya kong tanong

"Mhm, parang ganon na nga"

"Then I'm not good for you if that's the case" sabi ko habang nagtititigan lang kami

"Yeah"

I frown, a little disappointed on what he said. I was expecting a 'No' but damn.

"Stop frowning" he chuckle "Iba talaga epekto mo sakin,tignan mo to" sabay kuha niya ng kamay ko at pinunta sa tapat ng kanyang puso "Is this even normal? Do you feel it? Beating so fast, isn't it?" aniya

I smirk "Yeah"

He slowly lean in to me, as our forehead touch and as I close my eyes I feel his lips touch mine. His kisses are so gentle and sweet. I withdraw with the kiss and smile after.

"I love always" sabi ko

"I love you more"

Hapon nang matapos ang klase namin ay dumiretso na ako sa Soccer Field kung saan tanaw lang din ang building nila Marcus, umupo ako sa isang table na naaaninag ang classroom nila Marcus, nilabas ko ang documents na binigay ni mommy sakin. Maaga kasing umalis sila Cleah at Christa dahil may kanya kanyang date.

After 10 minutes ay nag ring ang building ng Engineering department hudyat na tapos na sila. Tumayo na ako at inayos ang gamit, tinitignan ko lang ang classroom nila Marcus, after 5 minutes ay di parin siya lumalabas kaya napagpasyahan kong lumapit nalang sa building nila pero bago palang sana ako hahakbang ay nakita ko si Sophia sa tapat ng classroom nila at bigla namang lumabas si Marcus, lumingalinga pa siya bago hinili si Sophia pababa ng building at dumiretso sa likod. Gusto ko silang sundan pero may pumipigil saakin, sa bilis ng tibok ng puso ko ay di ko na alam ang gagawin ko.

Tinawagan ko ang number ni Marcus pero nag ri ring lang ito. Siguro may sasabihin lang naman e diba? Baka may pinapasabi lang? Pero bakit kailangang magtago? Teka baka sa likod ng building yung meeting place? Mali yung iniisip ko,hindi maganda to. Wag mag conclude.

Naupo nalang ulit ako at pinaglalaruan ang aking cellphone, nakayuko lang habang nag iisip ng mga bagay na maaring gawin nila sa likod ng building,I can't just calm down.

Maya maya pa ay may naririnig na akong yapak ng paa paglingon ko dito ay si Marcus na mukang gulat na gulat.

"B-baby" aniya at mukang balisa

I smile coldly, dapat pala di na ako naghintay. I look so stupid.

"Kanina ka pa ba?"

Umiling ako at ngumiti.

"Let's go? I'm hungry." yaya ko sakanya at tumayo na, he smiled back. Kita mo niyan, isang ngiti niya lang lusaw agad mga pagdududa ko. Damn.

"I love you, inantay mo pa ata ako e, sorry" sabi niya

"It's okay baby" sabi ko at akmang maglalakad na ng bigla niya akong hinila pabalik sa pwesto naming dalawa kanina.

"I have a surprise for you" sabi niya na kinanuot ng noo ko. What?

Binuksan niya ang bagpack niya at may nilabas na isang nakasupot pa na bagay at inabot sakin.

"P-para saan to?"

He smiled at me.

Binuksan ko ito at nang makitang si 'Courage' yun ng favorite kong Cartoon ay di ko na mapigilang tumili at magtatatalon.

"OMG!!!" tili ko , niyakap ko siya ng mahigpit habang patuloy parin ang kaligayahang nararamdaman ko.

"Bakit? Saan? Wait...Paano--?"

"Nagpatulong ako kay Sophia na maghanap ng ganyan dahil madami siyang kaibigan na nagbebenta ng pre order na ganyan" paliwanag niya sakin.

Oh. That explains it. Damn, Matilda stop thinking so negative. Bff mo pa naman yung pinag iisipan mo ng di maganda.

"I know this past few days was kinda little bit tough so I decided to give you 'Courage' to atleast make you happy" sabi niya.

Di ko na napigilan ay hinalikan ko na siya sa pisngi "You are enough" sabi ko "but thank you really for this, swerte ko talaga sayo" sabi ko at hinawakan ang kamay niya.

Naglakad na kami habang magkahawak kamay

"Mas swerte ako sayo" sabi niya.

------
Trust me, I promise I'll make it worth it.

Note:

Hi? 🥺 Nagugustuhan niyo ba yung story? Please let me know ☹️ Suggest naman kayo jan or comment your concerns 🥺 But super thank you sa pag support at patuloy na pagbabasa ng kwentong ito. MAHAL NA MAHAL KO KAYO STARLETS!!! Ravarnnnn!!!😘