ဟန္ဝူရွဲ ့

3.3K 385 4
                                    

ေတာေတာင္ေတြျကားထဲက  တဲအိမ္ေလးတစ္ခုမွာေတာ့
"အ ့  ကြ်တ္ကြ်တ္   "

"ခင္ဗ်ား  အတင္းမထနဲ ့ေလ  ဒဏ္ရာေတြျပန္ပြင့္ကုန္မယ္  "

ေျပာရင္း   ဆြဲထူေပးတဲ ့   ေကာ  တစ္ေယာက္     ေကာမွန္းဘယ္လိုသိဆို   က်ဳးရွားက်စ္ဟာ  လက္ေကာက္ဝတ္နဲ ့  နဖူးေပၚမွာတည္ရွိတယ္   မ်ိဳးႏြယ္စုတစ္ခုကလြဲရင္ေပါ့   သူတို့ကေတာ့  ပုခံုးေပၚမွာရွိတက္ျကတယ္ 

"ကြ်န္ေတာ့္နာမည္   ဝမ္အန္း  ခင္ဗ်ားကို  ေတာထဲမွာ  ေတြ ့လို့ေခၚခဲ ့တာ     ခင္ဗ်ား ဒဏ္ရာေတြကို  ေဆးထည့္ထားေပးတယ္    ပီးေတာ့ ခင္ဗ်ားေမ့ေနတာ  တစ္ပတ္ရွိပီ "

"ခုလိုကယ္ကယ္ေပးတာ  ေက်းဇူးပါ     ဂင္လို့  ေခၚပါတယ္  "

(ဂင္ေလးကိုေပးမေသနိုင္ပါဘူးေနာ္  ပုျကဳရဲ  ့  side   couple   ေလး   ဒီေလာက္ေျပာသေဘာေပါက္  )

ဂင္  နဲ ့ ဝမ္အန္း   အေတာ္ရင္းနွီးသြားတယ္  ဟုတ္တာေပါ့  တစ္ေတာလံုးမွာ  သူတို့နွစ္ေယာက္တည္းရွိတာကို
ဂင္    ကိုယ္လက္ေတြလွဳပ္ရွားလို့မရ  ေသးတာေျကာင့္  သက္ျပင္းခ်မိတယ္     ဒီအခ်ိန္ေလာက္ဆို   ငါ့ကိုလိုက္ရွာေနျကေရာေပါ့  

" ဘာေတြေတြးေနတာလဲ  ေရာ့  ဒီမွာ  စြတ္ျပဳပ္    ပီးေတာ့ေဆးေသာက္  "

ဝမ္အန္းေပးေသာ   စြတ္ျပဳပ္ကိုယူကာ   ဂင္  စားလိုက္တယ္    ဂင္    မ်က္ရည္မ်ားဝဲလာကာ      ရွိဳက္သံေလးမထင္မွတ္စြာ  ထြက္သြားခဲ့တယ္    ဝမ္အန္း   စြတ္ျပဳပ္စားပီး  ငိုေနေသာ  ဂင္ေျကာင့္  

"     အရသာမေကာင္းလို့လား      ေတာင္းပန္ပါတယ္   "
"မဟုတ္ပါဘူး   အရသာအရမ္းေကာင္းပါတယ္  ကြ်န္ေတာ္အေမ  ခ်က္ေကြ်းခဲ့အတိုင္း  ပဲ   "

"ဟုတ္လား     ဒါဆို  အန္တီ  လက္ရာျမည္းဖို့ အလည္ေခၚအံုးေနာ္  ဂင္  "
ထိုစကားေျကာင့္  ဂင္  ယဲ့ယဲ့ေလးျပံဳးကာ 
" မရွိေတာ့ဘူး  "

"ဟမ္    မရွိေတာ့ဘူးဆိုေတာ့   ေတာင္းပန္ပါတယ္    သတိရသြားေစမိပီ  " 

ႏွစ္ေယာက္လံုးစြတ္ျပဳတ္ကိုတိတ္ဆိတ္စြာေသာက္လိုက္ျကပီ  "   ဝမ္ သခင္ေလး  ကြ်န္ေတာ္ကို  တြဲေပးပါလား  အျပင္ခနထြက္ခ်င္လို့  "

SYSTEM  199  (completed)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora